Nooit meer vallen

Een beetje het "mosterd na de maaltijd" - gevoel. Maar Mike is toch erg blij als ze gisteren van Anouk en Pieter deze snowsteps cadeau krijgt.

Een echte aanrader voor iedereen : www.snowsteps.nu. Ze is in ieder geval "winterklaar" voor de volgende gladheid in 2011. De komende weken - in Spanje - zal ze ze niet nodig hebben. 
Haar gemiddelde loopsnelheid met de krukken ligt nu op ca. 1,13 km per uur. De hechtingen zijn inmiddels door de huisarts verwijderd. Ze gaat vooruit.  


Alle lezers van deze blog wens ik een fraaie jaarwisseling en een gelukkig en gezond 2011.

Krukkenlopen in kwakkelweer

Ja, dat krijg je ervan als je je fiets tegen een regenpijp zet. 
Het is nu "kwakkelweer", zoals  weerman Erwin Kroll uitlegt. Overdag iets boven nul en 's nachts vriest het een paar graden. Zo typisch Nederlands, dat er geen Spaans synoniem voor is. Er wordt trouwens ook gewaarschuwd voor neervallende ijspegels.
Vanochtend doe ik als volleerd "huisman" de boodschappen. Dus dat wordt steeds goed naar boven kijken. Ik lijk Sammy wel..


Mike gaat vanmiddag voor het eerst sinds een week naar buiten. Het looprek is niet nodig. De fysiotherapeut heeft haar gisteren naast een behandeling ook het optimale gebruik van de krukken uitgelegd. Ik ga natuurlijk wel mee. Met de auto. 



We parkeren zowat voor de deur van de tandartspraktijk. Tandarts Helen Maltha verwijdert een tijdelijke kroon en plaatst de definitieve.


Op de sneeuwvrije stukken is Mike's gemiddelde snelheid 0,5 km per uur !
Gaat allemaal prima, dus morgen op naar de praktijk van onze Nederlandse huisarts om de hechtingen te laten verwijderen. 

Minder papier

Deze kerstperiode is er - gedwongen door de revalidatie van Mike - één van binnen blijven. En dat betekent voor ons beiden o.a. veel lezen. 

Als voormalig krantenman ben ik jaren nog al actief geweest met het drukken en verspreiden van kranten. Papieren kranten, het is een deel van mijn leven geweest.

In verband met ons vele reizen had helaas ik al jaren geen abonnement meer op een dagblad. Ik kocht ze vooral los. Vaak in het weekend, voor de mooie bijlagen. Sinds ik echter mijn MacBook en iPhone 4 heb, lees ik vrijwel alles digitaal. Nederlandse, Spaanse en Amerikaanse dagbladen en tijdschriften. Op momenten en plaatsen waar het mij uitkomt. Een bijkomend voordeel is, dat we in NL (ook al door een nee-nee sticker op de brievenbus) vrijwel geen oud-papier meer hebben !

Er zijn verkorte internet-edities van kranten, maar ook complete kranten met een internet-abonnement. Dat gaat nog niet overal goed, want ik lees al maanden de beste krant van NL, de NRC, geheel gratis. Geïnteresseerd ? Klik dan op : http://digitaleeditie.nrc.nl en zet hem in favorieten.

Het logische vervolg nu is natuurlijk het lezen van complete e-boeken. Ben al voorzichtig begonnen met lezen via mijn iPhone, met leesbril goed te doen.

De aanschaf van een iPad is aanstaande. Nog enkele maanden geduld. Dan zal volgens Apple de nieuwe iPad verschijnen met o.m. camera en apps om alle formaten e-boeken te kunnen downloaden. Benieuwd of we straks e-boeken kunnen downloaden via onze vaste openbare bibliotheek. De aankoopprijzen van e-books zijn nog steeds aan de hoge kant.

Op naar Otje

Al weken geleden beloofd. De kleinkinderen Julie, Robbe en Niel gaan vandaag met opa en oma naar de muzikale familie- voorstelling Otje. Anouk neemt de honneurs waar voor Mike, die volop met fysiotherapie in de weer is. Het uitje begint met de rechtstreekse tramlijn 7 naar het Leidseplein.

In het splinternieuwe DeLaMar Theater worden de kids ontvangen door de kerstman. Een werkelijk prachtig theater met verschillende zalen, bars en vooral veel kunst en mooie foto's aan de wanden. Hier kom ik zeker snel eens terug, al was het alleen maar voor de sfeer.

Na de voorstelling even naar het Winterland op het Leidseplein. Daarna in Slotermeer een sneeuwballen-gevecht. Het is donderdag, dus op het menu in Het Waterfort staat "pannekoeken".....

Soms is een ontslag wél prettig !

Vanmiddag belt Mike, dat ze uit het ziekenhuis is ontslagen. Ik kan haar komen ophalen, maar moet tevoren wel een looprek en krukken hebben.
Even onderweg in de auto op de iPhone googlen. En ja hoor, de uitleenservice van Cordaan biedt uitkomst. Hun toepasselijke slogan is "Direct in beweging". Kijk, daar houden wij van.


Voor de huisarts in Spanje nog even een compleet medisch dossier van deze korte ziekenhuisopname opgehaald. Hierin woorden als "vitale dame" en de "mediale collum≠ links', "3 gecannuleerde schroeven ingebracht". Op de x-ray zijn deze 15 cm lange stukken staal goed te zien. 
Vanmiddag gaat ze gelijk met het looprek flink aan de wandel in het appartement. Morgen in de weer met de krukken, Na een spoedcursus van de fysiotherapeut. Ja, ja "een vitale dame", maar dat wisten we al.

En nu lopen......

Vanochtend de dienstdoende chirurg (in opleiding) aan het bed gehad. Opnieuw röntgenfoto's gemaakt. Zag er allemaal goed uit. Ook is een botdichtheidsonderzoek gedaan. Hiervan komt de uitslag nog. De verpleegkundigen stonden versteld van de bewegingen die Mike al kon maken, zo kort na de operatie. Daarna aan de slag met de fysiotherapeut. De eerste stappen met een looprek. 
Wel lastig met dat infuus en een catheter. Maar de eerste passen zijn gezet. In de middag konden catheter en infuus weer worden verwijderd. Dus weer flink oefenen met een looprek als je naar het toilet moet. 


In de loop van de middag worden de krukken afgeleverd. Daarmee zouden de loopoefeningen een stuk makkelijker moeten gaan. 
Helaas zal ze vanavond nog in het ziekenhuis (kamer 409) moeten blijven. In de vooravond zal de opererend chirurg langskomen. Waarschijnlijk komt ze morgen (woensdag dus) weer naar huis. Met een enorm optimistische instelling en een behoorlijk grote oefendiscipline. Ze wil gewoon met mij op de al geboekte vlucht van 5 januari a.s. naar Spanje zitten. Revalidatie in Zuid Spanje lijkt ook mij trouwens veel beter ! Alhoewel de zorg in dit Lucas-Andreas Ziekenhuis prima is. Uiterst vriendelijk, deskundig en klantgericht. Prima verzorging. Op alle afdelingen en ze heeft er de afgelopen 24 uur nog al wat gezien. Als anesthesiste stond trouwens de buurvrouw van dochter Kim aan de operatietafel. "Small world".         
Oh ja, Mike is telefonisch bereikbaar op haar nieuwe Nederlandse mobiele nummer (0031)-(0)622899475. Het kan zijn dat ze niet direct opneemt, dan is ze gewoon even aan de wandel.....:-)

De uurtjes na de operatie

Rond middernacht even naar het ziekenhuis. Mike had net een beschuitje achter de kiezen... De operatie was rond half elf, met een ruggeprik. Dus ze was al redelijk bij de tijd. Er zijn drie stalen pinnen van ca. 15 cm in de heup gezet. Morgen gaat ze van de "recovery" naar een andere afdeling. Eind van de middag overleg met chirurg en fysiotherapeut of ze morgenavond naar huis mag. Anders wordt het zeker een dag later. We houden jullie op de hoogte.
Marcel en Jeff waren met me meegereden om haar even een goodbye kiss te geven. 's Nachts op bezoek in een Amsterdams ziekenhuis. Wat een security zeg. Het lijkt de Nederlandse Bank wel. Mike ligt er in ieder geval behoorlijk safe !

Leuke plaatjes uit Leiderdorp

Uit Leiderdorp bereikt ons een mooie serie foto's van Julie en Robbe in de sneeuw.

Zo heb je niets, zo heb je wat.....

Hun laatste dag in Amsterdam gaan de overzeese gasten hier wat musea bezoeken. Dat zal met twee afgestudeerden van de kunstacademie wel lukken. Later zal Manon zich nog bij hun aansluiten en gaan de mannen uit eten met een Nederlandse fotografe. Wij gaan oppassen op Niel en Ann. 

De sneeuwpop van Niel moeten we natuurlijk uitvoerig bewonderen. En dan gebeurt het. Een gil, en Mike ligt languit in de sneeuw. Uitgegleden. Het duurt even voordat we haar overeind mogen halen. Met twee man sterk zetten we haar binnen op een stoel. "Nee, gaan jullie maar de stad in, ik neem wel wat paracetamol en wacht even af of de pijn wegtrekt", is haar reactie op de bezorgde vragen of we toch niet even langs de dokter moeten. We vermaken ons een paar uurtjes met de kids en fotograferen wat mooie vogels (zoals deze Vlaamse Gaai) die neerstrijken in Anouk's tuin.              

Mike wisselt eens van stoel, maar de pijn blijft wel aanhouden. Pieter komt wat eerder terug en ik besluit over vijven met Mike gelijk naar de Eerste Hulp te rijden van het Lucas-Andreas Ziekenhuis.            

Er worden röntgenfoto's gemaakt en de diagnose is : een gebroken heup. Haar linker (en slechte) heup. 

Na de arts, komt de chirurg langs en er wordt besloten haar vanavond nog te opereren. 

Op de Eerste Hulp worden al vast wat voorbereidingen voor de operatie getroffen. De verwachting is - als de operatie en recovery goed uitpakken - dat ze morgen of overmorgen  alweer naar huis mag. Met krukken weliswaar. Gelukkig wonen we in een huis zonder trappen. De komende dagen zal er een kleine reorganisatie van de planning plaatsvinden. Morgenochtend vroeg eerst Marcel en Jef afzetten op Schiphol voor hun terugvlucht naar Berlijn.

Zo heb je niets, zo heb je wat ! Wordt vervolgd........

Tot nu toe zijn ze vriendelijk. Of ze beter en veiliger zijn zal de komende uren blijken. Maarrr, we hebben er alle vertrouwen in !

Family-life

Een Easyjet-vlucht uit Berlijn was gisterochtend vroeg één van de weinige aankomsten die niet gecancelled of delayed waren. Dus ik kon de neven Marcel uit New-York en Jefferey uit Vancouver ophalen. Na een paar uurtjes slaap gelijk Amsterdam in. Met de tram natuurlijk. Oliebollen eten op het Rembrandtplein, langs het Rokin en de Dam naar de 

Red Light District, langs de vele coffeeshops en een biertje of wat in een bruin café. Terug naar huis komen we vast te zitten met 6 trams op een rij, omdat de wissels zijn vastgevroren. 

Daarna snel met de auto naar ZEBS in De Bilt voor het traditionele jaarlijkse familiediner. De nachtelijke rit van Utrecht naar Amsterdam duurt in een echte sneeuwstorm bijna 2 uur (normaal 40 minuten). Dan blijkt in Amsterdam de Southern Comfort on the rocks goed te vallen. 

Zondag vestigt Jeff een slaaprecord. Marcel doet zijn museumtour met o.a. het Van Gogh. En alweer rijden er geen treinen als gevolg van de sneeuw. Dus Manon, Vivienne e.a. kunnen Amsterdam niet bereiken voor een kroegentocht met de Canadezen.

Let it snow, let it snow, let it snow

Het sneeuwt vanochtend behoorlijk. AT5 maakt melding van meer dan 10 cm in Amsterdam ! Dus tijdens het oppassen brengen we Niel op de slee naar school. En Ann maakt ook nog even haar maiden-rit op de slee vlak voor haar middagslaapje. 
Gelukkig zitten wij vandaag niet tussen die 350.000 medereizigers op Schiphol die drie uur "vantevoren" aanwezig moeten zijn ! Er valt zoveel sneeuw, dat het openbaar vervoer in Amsterdam rond het middaguur vrijwel stilvalt. 

Op de snelwegen in de Randstad is het - volgens het radio1journaal van 13.00 uur - een complete chaos. Hiernaast een plaatje van traffic.nl van tegen 14.00 uur. Vrijwel alles staat overal stil. We horen ook, dat Femke Halsema (Groen Links) per direct uit de politiek stapt. En het blijft maar doorsneeuwen.......
Ergens lees ik de volgende teksten : "Snowflakes are kisses from heaven" en "A snowflake is one of God's most fragile creations, but look what they can do when they stick together".

Aan het eind van de middag even Niel ophalen van een verjaardagsfeestje wordt een hele expeditie door de sneeuw. 
En Anouk.. Vind nou maar eens je eigen fiets terug. 

De geboorte van Jezus, anno 2010

Wat zou de geboorte van Jezus vandaag de dag (met alle sociale media) toch makkelijk zijn geweest. Leuke video om naar te kijken, als je zelf tenminste actief gebruiker bent van deze media. 

Betrouwbare glazenwasser

Er is volgens consumentenorganisaties veel mis in de wereld van de glazenwassers. Maar deze hier kun je gerust inhuren. Anouk mailt me zojuist dit plaatje. Het huis wordt flink schoongemaakt voor de kerstdagen en Niel helpt wat mee met de buitenboel. Ann vindt het allemaal prima en blijft vingerafdrukken achterlaten op de binnenramen. Daar moet je toch mee kunnen leven ?

We gaan vandaag voor ROOD

Amsterdam telt meer dan vijftig (50) musea en wat is mooier dan in deze donkere en ijskoude decemberdagen urenlang rond te dwalen in een museum. Vandaag staat het Tropenmuseum op het programma met onder meer de mooie wisseltentoonstelling ROOD (duurt nog tot mei 2011). Veel ruimtes vol met presentaties over wat de kleur rood in veel culturen voor betekenis heeft. We krijgen het er warm van. 

Een dag is te kort om ook de rest van het Tropenmuseum te bekijken. 
We krijgen weer nostalgische gevoelens als we door de afdeling Suriname lopen. Ook blijven we lang hangen in de gedeelten waar Marokko en wereldreligies als Islam, Hindoeïsme als Boedisme worden gepresenteerd. Een behoorlijk grote ruimte is bestemd voor de "Gordel van Smaragd", "ons" Nederlands Indië, het huidige Indonesië. Dat waren nog eens tijden. Voor de Nederlanders dan.....

In de vooravond nemen we tramlijn 7 vanaf het Oosterpark zonder overstappen terug richting huis. Mooi toch dat openbaar vervoer hier. We rijden langs de fraaie binnenstad met kerstverlichting, kerstmarkten etc. Rembrandtplein, Leidseplein, nieuwe De La Martheater etc. Maar als we langs de vele kinderdagverblijven rijden en het hoofdbureau van politie met enkele TV-wagens met schotel voor de deur, voelen we bijna de angst die veel ouders van kleine kinderen nu hebben. Verschrikkelijk, wat er in een aantal Amsterdamse kinderdagverblijven is aangericht door dat pedofielennetwerk. Hopelijk worden die gasten keihard aangepakt.

Kerstsfeer in Spanje

Voor veel mensen zijn kou en sneeuw belangrijke ingrediënten voor een echte kerstsfeer. Je zou denken, dat zo’n kerstsfeer moeilijk is op te roepen met een felle zon en temperaturen van rond de 20 graden. Toch weten de Spanjaarden een behoorlijke kerstsfeer te scheppen met decoratie en verlichting. We zien het elk jaar weer, half november beginnen ze er al mee. Vandaag kreeg ik vanuit Spanje deze foto doorgestuurd van zomaar een straatje in Málaga met kerstverlichting. Hoe sfeervol wil je het hebben ?

Over een vader die gek is op zijn dochter.

In Spanje hebben we onlangs het boek Tirza van Arnon Grunberg gelezen. Het verhaal blijft dagenlang in je hoofd spoken. Een man, Jörgen Hofmeester, die ontslagen werd en eerder ook al door zijn vrouw was verlaten. Een man die zich overbodig voelt en zich realiseert dat zijn leven mislukt is. Zijn enige lichtpunt in zijn bestaan is zijn dochter, zijn zonnekoningin. Als zij met haar Marokkaanse vriendje naar Afrika vertrekt, slaat zijn radeloosheid toe. Het plot aan het einde is huiveringwekkend. Een echte “pageturner” en aanrader.

Het is altijd weer een gok als je de verfilming van een gelezen boek gaat zien. Je hebt die film van een gelezen boek toch altijd zelf al in je hoofd. Omdat de film al veel prijzen heeft gewonnen (o.a. Gouden Kalf) en zelfs wordt ingezonden voor een Oscar, willen we de gok toch wagen. Vandaag zien we in Filmhuis het Ketelhuis Nederlands beste acteur, Gijs Scholten van Aschat, in de film Tirza, de vaderrol spelen. Zeer overtuigend en zoals wij hem uit het boek hebben leren kennen. Prachtige opnames van Namibië, mooie muziek (Bob Zimmerman en zangeres Chagall) en een opvallend slot. Ook de verfilming is een aanrader. Vol van onze indrukken lopen we na de voorstelling zwijgend de Amsterdamse nacht in.

Hollandse pot en de hulp-sint

Nu we in NL zijn en het echt winterweer is, genieten we regelmatig van de echte Hollandse pot. Onze engelstalige vrienden noemen het “mash pot”. Wij zeggen liever “stamppot”, met andijvie, boerenkool, zuurkool, peen-en-uien, bruine bonen etc. Natuurlijik met verse rookworst, uitgebakken bacon (spekkies), augurk, zilver- en Amsterdamse uitjes. Na lange tijd eten we tijdens de Sinterklaasviering bij Anouk weer eens piccalilly. Het smaakt met die kou ook heerlijk.


In Spanje talen we er niet naar. Alhoewel... Op de AH-website lezen we een recept “zuurkool op zijn Spaans”. Toch eens proberen straks als we weer aan de kust van de Middellandse Zee zitten ? 

De hulpsint en Ann hebben samen veel plezier tijdens de pakjesavond met de hele familie op 4 december.

Wat doen we zonder internet ?

Als liberale wereldburger wordt je geacht een duidelijk standpunt over belangrijke zaken in te nemen. Ik zit nog steeds in de keuze of we de Islam nou als religie of als ideologie moeten zien. Ben er nog niet uit. Ook na een interessant artikel in Trouw van afgelopen zaterdag ben ik er nog niet van overtuigd of Wilders een fascist genoemd mag worden.                                                De afgelopen weken volg ik WikiLeaks en de discussie hierover op de voet. Leve de persvrijheid, maar is die Assange nou een verdomd goeie journalist of moet hij toch worden gezien als anarchist ? Mooi hoe hij en zijn medewerkers bezig zijn met die "cablegate" en ons - gewone burgers - inzage geeft in hoe overheden met elkaar communiceren. Maar je kan ook te ver gaan met het zonder enige terughoudendheid maar alles op internet te zetten. De "oude" media zijn zich nog steeds bewust van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid als het om publiceren gaat. 

Het zijn spannende tijden. De Amerikanen schijnen technisch het internet stil te kunnen leggen. Als ze dat doen, dan zou dat wereldwijd tot een enorme chaos lijden. De hackers - toch redelijk anarchistische lui - zijn inmiddels een offensief begonnen, nu hun held gevangen zit.

De websites van een aantal banken die betalingen aan WikiLeaks tegenhouden (Mastercard, Visa, Zwitserse Postbank, PayPal etc) liggen vandaag als gevolg van acties van hackers (actiegroep Anonymous) plat. Onlangs in de boeken van Stieg Larsson ook wat over staaltjes van hackers gelezen. Er kan veel. Gisteravond gaat Matthijs van Nieuwkerk, de presentator van De Wereld Draait Door, zijn boekje echt te buiten als hij een hacker vraagt "live in de uitzending even wat plat te leggen". De VARA laat weer eens haar ware gezicht zien, link(s)e soep. Gelukkig is deze jonge hacker verstandig genoeg om zo'n illegale actie niet te doen. Althans niet voor de TV-camera. Twitter en Facebook doen inmiddels aan zelfcensuur (ze blokkeren alles van Anonymous). Buiten is het rustig winterweer, maar er woedt een complete cyberoorlog.

      

Presentje van de gemeente Amsterdam

We zijn de afgelopen tijd al echte fans geworden van het openbaar vervoer in Amsterdam. Vrijwel pal voor ons huis stappen we zo op bus of tram en de meeste plekken in de hoofdstad zijn snel en comfortabel te bereiken. Dat is andere koek dan de povere buslijnen in Oost-Brabant die we gewend waren. Met de ov-chipkaart is het reizen helemaal makkelijk geworden.

                                                  

Met deze temperaturen bevriezen soms de wissels.                                                       

Deze week ontvingen we beiden als nieuwe inwoner van het GVB een brief met een leuk cadeau : één maand gratis reizen. Dat hebben we natuurlijk gelijk op onze chipkaart laten zetten, het vertegenwoordigt toch een waarde van € 78,00 (p.p.) !
We roepen de decembermaand maar gelijk uit als ov-maand en besluiten deze maand heel wat kilometers met tram, bus en metro af te gaan leggen. Om zo onze nieuwe woonplaats nog meer te ontdekken. Het wachten is wel op beter weer. 

.