Welkom

Welkom op deze blog waar ik regelmatig wat publiceer over ons huidige leven als pensionados. Afwisselend in Spanje en Nederland (de foto hierboven geeft onze huidige locatie aan). Mijn berichten kunnen verder over alles gaan wat ons (me) zoal bezighoudt. Reageren op een berichtje kan altijd. In de iPod op de blog kun je achtergrondmuziek starten. Als je je email-adres invult (onder het vertaalblokje), krijg je bij elke aanpassing van deze blog automatisch een mailtje.

maandag 31 januari 2011

De ramas van de druiven

De afgelopen week heb ik de druiven gesnoeid. Na afloop heb ik Miguel nog even laten controleren of ik het goed had gedaan. Alle "ramas" (gesnoeide takken) heb ik van de helling verwijderd en dus liggen er weer grote bergen om te verbranden. De zuinige boertjes hier gebruiken nog steeds die ramas om te stoken. Met hun "mulas" (muilezels) wordt e.e.a. naar huis getransporteerd. 
Eigenlijk een prima idee, ik ga ze dit jaar ook maar niet als stapel verbranden. De komende tijd hebben we genoeg aanmaakhout voor de houtkachel. Je kan in deze tijd niet zuinig genoeg zijn. Eerst troubles in Tunesië, nu in Egypte en wie weet straks in Jordanië en Saoedie-Arabië. Als dat maar geen nog hogere gas- en olieprijzen gaat opleveren en autoloze zondagen.


Nu alles is gesnoeid, begin ik vandaag met het omhaffelen (soort omspitten) van het wijnveld. "Poco a poco", elke dag een stukkie. Ook ben ik tussendoor bezig met het bouwen van extra "balates", muurtjes van "piedras" (stenen) die ik op het land tegenkom. Zodat er weer meer terrassen ontstaan. Het is na enkele dagen bewolking en wat regenbuien vandaag weer strak blauw. Wel een koude wind, het is maar 11 graden.  


Mike loopt steeds beter, in huis zelfs zonder krukken. Een wandeling (met krukken) gisteren langs het strand van 20 minuten haalt ze al. En dat met een gewone loopsneltijd van 6 tot 7 km per uur. Ze heeft nog wel veel spierpijnen.

zondag 30 januari 2011

Nogmaals, de hand van Fatima

Als je in het oude (Moorse) gedeelte van ons dorp wandelt zie je op nog al wat voordeuren een deurklopper in de vorm van de “Hand van Fatima” bevestigd. Zoals op deze foto van een huis in Calle Alta, het straatje waar Miguel en Rosario wonen, helemaal boven aan de trappen van Calle Zacatin.

Deze krachtige amulet is heel populair in het Midden-Oosten. Het is een zegende hand die voornamelijk op deuren of muren van een huis wordt gebruikt om de bewoners te beschermen. Tegen het geweld van de natuur bijvoorbeeld. 
Het symbool staat voor de hand van Fatima, de meest favoriete dochter van de profeet. Arabieren noemen het ook wel Hansa, dat voor het getal 5 staat en dragen het als sieraad. Het symbool staat voor geluk, maar ook voor steun en de deugden geduld en trouw. Ook is het een afweer tegen het boze oog, om deze reden zit er in het symbool soms een oog. De hand met de vijf vingers symboliseert ook het heilige getal vijf. Het verwijst naar de vijf verplichtingen van het geloof : geloofsbelijdenis, vijf maal bidden per dag, geven van aalmoezen, vasten gedurende de Ramadan en een pelgrimstocht naar Mekka eens in het leven. 

vrijdag 28 januari 2011

Akkoord over verhoging pensioenleeftijd

De Spaanse regering heeft vandaag een principeakkoord bereikt met de vakbonden over de verhogingvan de pensioengerechtigde leeftijd van 65 naar 67 jaat. In de politiek was al langer steun voor de verhoging van de pensioenleeftijd, maar de vakbonden hadden zich er tot nu toe fel tegen verzet. Zij vonden dat het plan niet uitvoerbaar was, zeker met zoveel werklozen in het land. Diverse stakingen de afgelopen maanden waren hiervan het gevolg.
De bonden zouden er nu mee hebben ingestemd op voorwaarde dat werknemers die 38,5 jaar hebben gewerkt toch op hun 65e levensjaar kunnen stoppen met werken mét behoud van een volledig pensioen

De pensioenleeftijd moet in Spanje omhoog naar 67 jaar i.v.m. de vergrijzing. Volgens de statistieken hier zal in 2050 32% van de Spaanse bevolking ouder zijn dan 64 jaar. Dit betekent, dat er dan negen gepensioneerden zijn op elke tien werkenden. Om deze reden wil de Minister van Werkgelegenheid - Celstino Corbacho - vanaf 2013 de leeftijd van pensioengerechtigden gelijkmatig omhoog trekken.

Nu de MP in NL - Mark Rutte - vandaag met zijn minderheidskabinet zijn eerste grote overwinning heeft behaald (de politie-trainingsmissie naar Kunduz) wordt het de hoogste tijd dat hij ook in NL met steun van de oppositiepartijen de AOW-leeftijd naar 67 jaar weet te realiseren. 

donderdag 27 januari 2011

Blij met de Chinezen ?



Vanmiddag zitten we met Jan en Maya heerlijk te eten aan de boulevard van Torre del Mar. Na een regenachtige ochtend in de bergen is het hier aan de kust "blue sky" en 16 graden. Met zicht op een besneeuwde Maroma. Voor de afwisseling gaan we voor de Chinees. In restaurant Ciudad Sur rekenen we met zijn viertjes voor een compleet en overheerlijk menu (inclusief drankjes en postre) totaal € 41,= af. Nog niet zo lang geleden betaalden we voor ons tweetjes bij de Chinees in Amsterdam meer dan het dubbele ! "Hier komen we snel weer", dachten we. Maar helaas, we moeten even wachten want vanaf morgen zijn ze een maand gesloten. De familie gaat richting China om daar het nieuwjaar te vieren. 

In Suriname viel het ons ook al op, veel Chinezen. Niet alleen als exploitanten van restaurants, maar ook van de meeste supermarkten en natuurlijk van allerlei winkels van het type Xenos. In Spanje had je vroeger de door Spanjaarden gerunde "Todo por Cien" winkels waar alle producten slechts 100 peseta's per stuk kostten. Dit type winkels die worden gerund door Marokkanen zijn er nog steeds. Maar bijna al die Spaanse goedkope winkels zijn tegenwoordig overgenomen door de Chinezen. Nu heeft elke plaats, groot of klein, wel een Chinese winkel waar talloze goedkope producten en namaakproducten te koop zijn, vaak (zeg maar altijd) veel goedkoper dan de originele producten van een merk. De meeste kopers weten dat de producten kwalitatief van mindere kwaliteit zijn maar de mentaliteit is simpel: is het kapot, dan koop ik toch een nieuwe, ben ik nog steeds goedkoper uit dan het origineel. Nu zijn er op verschillende plaatsen winkels gekomen met de naam El Corte Chino, een referentie naar de Spaanse winkelketen bij uitstek El Corte Ingles.

Ook in NL zijn er nog al wat bedrijven, die zo interessant zij, dat een koper er wel wat voor over heeft. Die aspirant-kopers zitten voornamelijk in China. Daar hebben ze namelijk nog al wat geld over. Als je er op internet eens induikt, schrik je wat in feite al in Chinese handen is. Niet alleen ‘s werelds grootste containerterminal (ECT) in de Rotterdamse haven, maar ook drogisterijketen Kruidvat is al in Chinese handen. Vandaar wellicht dat Kruidvat steeds minder drogisterij maar steeds meer winkel-van-sinkel wordt met veel “made in China” produkten.
Natuurlijk zijn we blij met goede en goedkope Chinese restaurants. Of we blij moeten zijn als straks alles  "made in" of "financed by" China wordt, valt te bezien.

woensdag 26 januari 2011

De hand van Fatima

Afgelopen week op internet (Bolcom) het e-book “El mano de Fatima” (de hand van fatima) gedownload. Een prachtig boek van Ildefonso Falcones, (schrijver van de bestseller “Kathedraal van de Zee”). Ik kan de e-reader nauwelijks neerleggen. Deze historische roman is echt een pageturner. Het beschrijft op meeslepende manier een zeer moeilijke periode uit de geschiedenis van Spanje. De pogingen om Spanje helemaal zuiver christelijk te maken. Het speelt in de periode voorafgaand aan de uiteindelijke verbanning van de Morisken uit Spanje. Morisk was de naam voor een onder dwang bekeerde moslim. De moslims heersten tot de val van Granada 800 jaar lang in Zuid Spanje en gunden in die periode de andere bevolkingsgroepen (Joden en Christenen) godsdienstvrijheid in hun gebied ! De Morisken werden uiteindelijk begin 17e eeuw na bloedige opstanden en zware onderdrukking door de Spaanse koning en edelen én de katholieke kerk verdreven uit Spanje. Bijna een eeuw nadat de gehele Joodse bevolking al uit Spanje was verbannen (1492). Het boek eindigt bij de gedwongen uittocht van de Morisken. Een op ware feiten gebaseerde roman, met hoofdfiguren waar je je als lezer goed mee kunt vereenzelvigen. In de epiloog legt Falcones rekenschap af van zijn beweegredenen het boek te schrijven. Hij wil daarmee de groeiende onverdraagzaamheid in Spanje en de andere Europese landen ten aanzien van andersdenkenden bestrijden. Hij wil het begrip tussen de drie godsdiensten bevorderen en aantonen waartoe onderdrukking uiteindelijk kan leiden: oorlog, ellende en economische neergang.
Wat zou het voor NL toch goed zijn als Wilders de islam eens als religie gaat zien en minder als ideologie. In ons dorp is elk jaar eind augustus het meerdaagse festival Tres Culturas waar de verdraagzaamheid tussen de drie grote religies als rode draad naar voren komt. Het zijn dagen waar je je kunt verdiepen in de verschillende religies en in hoe ze eeuwenlang in Spanje vreedzaam naast elkaar konden bestaan. Moet toch in de 21ste eeuw ook nog kunnen !? 

“De hand van Fatima” speelt zich af in de streek van de Alpujarras, aan de voet van de Sierra Nevada. Een uurtje rijden vanaf hier, we kennen deze streek goed. Veel dorpen die in het boek worden beschreven hebben we bezocht. Ook de hoofdstukken die zich in Córdoba afspelen leveren herkenbare locaties op. Het geeft echt een extra dimensie aan het lezen. 

dinsdag 25 januari 2011

Alerta amarillo

Vanochtend wordt voor de provincies Cádiz en Málaga op Canal Sur TV een "alerta amarillo" (weer-alarm) afgegeven. Er wordt weer storm verwacht. De veerboten met Marokko varen niet. We liggen midden in een lagedruk gebied. Het is met 11 graden ook fris en de neerslagkans is 20%. Gistermiddag tijdens een wandeling langs Playa Playazo waren er al flinke golven in de branding die hele stukken strand hadden weggeslagen. Mooi gezicht, dat wel. Vanaf het terras van ons huis zien we veel schuimkoppen op de Middellandse Zee.

maandag 24 januari 2011

Rookverbod


Wij komen uit een land waar het woord “gedogen” is uitgevonden. Een land ook waar het lang duurt voordat er überhaupt een wet wordt afgekondigd. En zo’n uiteindelijke wet is in veel gevallen dan ook nog eens het resultaat van de meest uitgebreide overlegcultuur die er in de wereld te vinden is ! Dus : onduidelijke wetten, met veel uitzonderingen en overgangsbepalingen. Waar rechters vaak een uitspraak moeten doen over “wat er nu eigenlijk wordt bedoeld”. Nederlanders en wetten zijn trouwens nooit een goede mix geweest. We houden van onze vrijheid en er zijn altijd 16 miljoen interpretaties van welke wet dan ook. 
De enkele jaren geleden afgekondigde antirook wet is daar een mooi voorbeeld van. Er kwamen uitzonderingen voor kleine cafés, rechtzaken, de tabakslobby (met vertegenwoordigers tot in het koningshuis !) werkte op volle toeren. Vrijwel overal stonden er in de horeca na een jaar weer asbakken. De antirook wet is een gedoogwet geworden.
Neen, dan Spanje. Sinds 1 januari j.l. heeft Spanje de strengste antirook wet van Europa en is het verboden te roken: in bars en restaurants, in ziekenhuizen, binnen 200 meter van een school, kinderspeelplaats en parken, kortom op alle openbare plekken. Tot onze verbazing is elke bar ook in ons dorp helemaal rookvrij. De asbakken zijn van de tafels verdwenen. Er wordt gelachen en iedereen reageert relaxed. Het is altijd weer even wennen, zo´n nieuw jaar met nieuwe regeltjes. Er zijn wat horeca-ondernemers geweest die in de media hebben geklaagd over te verwachten omzetdaling. Maar daar houdt het protest dan ook wel mee op. Binnen in de bars en restaurants kun je weer lekker diep ademhalen.
Af en toe gaat er iemand naar buiten om een sigaret te roken. De terrassen zijn goed gevuld. De wetten zijn hier duidelijk, niet voor meer uitleg vatbaar en als je ze overtreedt vindt er een behoorlijke sanctie plaats. In Velez-Málaga zijn vorige week de eerste overtreders (rokers die toch binnen bleven roken) opgepakt en zitten vast, jawel. Toch heerlijk die duidelijkheid.

zondag 23 januari 2011

Muziek en literatuur niet langer “op de plank”.

Het is ineens een stuk frisser geworden hier. Veel bewolking en de temperaturen zijn gezakt naar rond de 10 graden. Tijdens het werken op de wijngaard moet ik zelfs een jack aan. Antonio besproeit ook onze mangobomen met een "leche" die ze beschermt tegen de felle koude wind. Op de hoogste berg hier vlakbij, de Maroma met een hoogte van 2.080 meter, ligt weer sneeuw ! De houtkachel brandt ook overdag. Wel lekker om dan binnen te genieten van muziek of een goed boek te lezen. 
De verhuizing in september was de aanleiding om afstand te doen van de cd-kasten hier en in NL, compleet met inhoud. Goed om te horen, dat we er veel mensen blij mee hebben gemaakt. Mijn hele fonotheek (muziekbibliotheek) beheer ik immers nu digitaal in i-Tunes. Op de laptop, op mijn i-Phone etc. Met de muzieksite van Spotify hoef je trouwens helemaal niet meer je eigen muziekbibliotheek te beheren. Voor enkele euro’s per maand heb je alle ooit gemaakte muziek tot je beschikking. 
Sinds eind december hebben we (nou eigenlijk Mike, het was haar verjaardagscadeau) een E-bookreader. Voor de kenners : de Sony PRS-600. En ja, we zijn helemaal om. Het leest prima, overal waar en wanneer je maar wilt. Op dat platte stuk techniek is er ruimte voor duizenden boeken. Voor ons als regelmatig vliegende pendelaars tussen Spanje en NL  moeten we altijd op het gewicht van onze handbagage letten. Het gewicht van de boeken in die bagage nekten ons steeds vaker. Dat is nu met die E-bookreader definitief voorbij. Het lenen van e-books van de Openbare Bibliotheek gaat trouwens ook prima. Ze moeten daar nog wel een meer gebruiksvriendelijke zoekfunktie bouwen. In ieder geval download je het te lenen boek op de laptop en zet het over op de reader. Daar blijft het dan een aantal weken staan.
Of we nu binnenkort ook alle boekenkasten met de papieren boeken de deur uit doen, weet ik zo net nog niet. Met papieren boeken heb ik toch altijd iets gehad. En, er zitten unieke exemplaren tussen.
Leve het digitale tijdperk. Alhoewel. In het verleden had je bij de aanblik op iemands muziek- en/of boekencollectie gelijk een beeld van zo’n persoon. Nu steeds meer mensen niet langer meer hun collectie fysiek “op de plank” hebben, is dat lastiger geworden.

vrijdag 21 januari 2011

Amandelbloesem veroorzaakt lentekriebels

Het lijkt volop lente. We horen elke dag weer nieuwe vogels zingen. Op het land van de Finse buurman staan nu vrijwel alle amandelbomen in bloei. Een prachtig gezicht en dito geluid. Honderden bijen zwermen rond de bomen op zoek naar nectar. Dat wordt in het najaar weer flink wat amandelen plukken. 



donderdag 20 januari 2011

San Sebastián


Vandaag wordt de patroonheilige van ons dorp geëerd, San Sebastián. Het is hier dan een officiële feestdag (fiesta) en alles is gesloten. Rond het middaguur was er in de bomvolle kerk een plechtige heilige mis. Compleet met blaaskapel en koor. Op het Plaza Tres Culturas is een grote feesttent opgezet compleet met podium, bars en buffetten. Vanmiddag zijn we er gaan kijken naar een aantal optredens van dansgroepen. Vanavond speelt er een orkest. 
Maar eerst wordt aan het begin van de avond het beeld van San Sebastián de kerk uit gedragen. Voorafgegaan door honderden dorpelingen in twee lange rijen en de muziekkapel van de gemeente wordt het beeld door het oude gedeelte van het dorp gedragen. De dag wordt straks traditioneel afgesloten met een groot vuurwerk. Dat houden we maar voor gezien.
 
 





woensdag 19 januari 2011

Pech en geluk

Tijdens het snoeiwerk op het wijnveld krijg ik afgelopen dinsdag een tak in mijn (slechte) rechteroog. Behoorlijk pijnlijk, dus snel de berg op en in huis het oog flink uitspoelen en behandelen met druppels. De pijn wordt minder maar, "se causa molestia" (het hindert nog steeds). Dus gisteren toch maar even langs de oogkliniek van Dr. Marcos in Torre del Mar. Marcos himself doet een grondig onderzoek: er zit toch een beschadiging op de oogbol. Dus - ook ter voorkoming van een ontsteking - flink insmeren met een oogzalfje en 24 uur een "tapa" op het oog. Een week lang 4x per dag de creme erop. De pijn en hinder is gelijk verdwenen. Ik heb mijn lesje wel weer geleerd : nooit die beschermbril afzetten tijdens het snoeien.
Het was gisteravond wel hilarisch : de lamme helpt de blinde.


Goed nieuws trouwens gisteravond. Van González Espinosa, komt per e-mail het resultaat binnen van de bloedanalyse van diezelfde ochtend. In november afgelopen jaar was mijn psa-waarde (van de prostaat, "antigeno prostaticvo especifico, met. F.I.A") ineens uitgekomen op 10,30 ng/ml. Als dat nu nog steeds zo was, gaan bij de uroloog de alarmbellen af en moet er actie worden ondernomen. Nu was de waarde gelukkig weer redelijk normaal, 4,48 ng/ml. Een hele opluchting. Sinds november ben ik dagelijks een seleniumtablet gaan slikken. Daar zal ik zeker mee doorgaan, net als met die dagelijkse goji-bessen. Blijkbaar doe ik het daar goed op. 


Vandaag maar even geen snoeiwerk. Het is weer tijd voor een goed boek.
Mike gaat nog steeds goed vooruit. Eens per week fysiotherapie en meerdere keren per dag doet ze getrouw haar oefeningen. De afstanden die ze nu loopt worden steeds langer. Ze zit - op horizontale stukken - tegen de 6 km per uur, de normale loopsnelheid. Ook staat ze weer regelmatig in de keuken !

maandag 17 januari 2011

Eindelijk, groot onderhoud van de rondweg

Al jaren ergeren automobilisten zich aan de slechte staat van de carretera Frigiliana-Torrox. De ooit gecementeerde weg langs de vallei die binnendoor naar Torrox (en Cómpeta) leidt. Vaak meer gat dan weg. Deze winter is de weg ook vaak afgesloten geweest (voorbij Los Caracoles) vanwege aardverschuivingen. Als gevolg van het manouvreren rond de gaten was je gemiddelde snelheid niet hoger dan 20 km per uur.


Eindelijk is men vorige week begonnen met groot materieel de weg te herstellen. Als het droog blijft moet de klus a.s. donderdag, de feestdag van San Sebastián, geklaard zijn. Vandaag een klein stukje al bereden. Als een autopista, zo mooi ziet het eruit. Als ze maar niet ophouden bij de gemeentegrens van Torrox !

zondag 16 januari 2011

De jaarlijkse strijd tegen de processierups


Elk jaar rond deze tijd zien we ze weer hangen. De witte cocons van de processierups. Ze hangen (gelukkig) alleen in de pinos, de pijn- of naaldbomen. En daar hebben we er nog al wat van rond het huis staan. 
Deze soort processierups (de thaumetopoea pityocampa) vind je alleen in de warmere regio’s van Zuid-Europa, het Nabije Oosten en Noord-Afrika. Ze zijn een stuk gevaarlijker dan de eikenprocessierups die we in NL kennen. 
De rupsen houden zich hier maandenlang schuil onder de grond nabij de stam van de naaldbomen. In december kruipen ze langs de stam omhoog en leggen hun duizenden eitjes in een soort cocon. Zodra de larven uitkomen verspreiden deze zich in de boom en eten die helemaal kaal.
Het is dus zaak om zo snel mogelijk die witte cocons te verwijderen. Dat moet je dan wel doen in kleding met lange mouwen, lange broek, handschoenen aan, pet en bril op en een mondkapje. Het is dan zaak de takken waar ze aan hangen af te knippen en de hele zaak met benzine te overgieten en verbranden. Dat doe ik nu al enkele jaren en het aantal cocons zien we wel afnemen. Er zijn mensen die chemische troep op de grond spuiten rond de naaldbomen. Wij houden daar niet zo van. Eind februari is het grootste gevaar voorbij. Eén zo’n rups op je huid veroorzaakt grote irritatie, jeuk en pijn. De fijne haartjes van de rupsen blijven gevaarlijk, ook al zijn de rupsen dood. 
De zeer fijne haartjes van deze dieren zijn giftig en kunnen bij inademen zelfs levensgevaarlijk zijn. We hebben daarom altijd anti-histamine tabletten in huis. Gisteren en vandaag heb ik de cocons verwijderd en verbrand. Dus we zijn er weer voor een jaar vanaf.  

vrijdag 14 januari 2011

Miguel stopt ermee


Afgelopen week kwam Miguel met de mededeling, dat hij per direct stopt met het bijhouden van ons wijnveld. Steeds meer heeft hij last van zijn lichaam dat niet meer doet wat hij wil. Miguel is bijna 85 jaar ! 
Bij aankomst vorige week vonden we het al vreemd, dat de druiven nog niet waren gesnoeid. Normaal doet hij dat rond de kerstdagen. Vanaf nu zal ik het dus zelf moeten doen. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren hem steeds geholpen en heeft hij me goed ingewerkt. 
Met het snoeien moet ik nog enkele dagen wachten. Tot “luna menguante”, afnemende maan, dat is volgens de maankalender rond 24 januari. 
Alhoewel ik sta te popelen, want met de hoge temperaturen van de laatste week zie ik hier en daar al uitlopers !
In ieder geval : "¡ Miguel, muchas gracias !"

dinsdag 11 januari 2011

Heerlijke cactus



Nog steeds staan de grote cactusstruiken op ons land in bloei. De rode vruchten zijn (eenmaal schoongemaakt natuurlijk) zo uit de hand heerlijk om te eten. Volop vitamine C bovendien. De geiten die hier regelmatig langs komen schijnen vooral de bladeren lekker te vinden. Niks vooraf schoonmaken. Ze happen flinke stukken eruit, compleet met de stekels ! In een kookboek lezen we, dat je als mens ook die cactusbladen kunt eten. Mits goed geprepareerd natuurlijk. Vooral in Mexico schijnt dat populair te zijn. Wij laten er hier de geiten maar van genieten en eten af en toe de vruchten.
Vroeger werden dit soort cactusstruiken in lange rijen aangeplant. Niet alleen voor het kweken van vruchten, maar om als erfafscheiding te dienen en grotere dieren tegen te houden. Je kunt aan de hand van die cactussen nog vaak zien waar de grenzen tussen stukken land liepen. Helaas zien we in de campo tegenwoordig steeds meer die lelijke ijzeren palen met gaas als erfafscheiding.

zondag 9 januari 2011

Boulevardje pakken

"Even een boulevardje pakken". In mijn Haagse jeugdjaren was dat een vaak voorkomende kreet om er even tussenuit te knijpen. Vanuit een moderne nieuwbouwwijk reed je dan in zo'n twintig minuten op je brommer naar Scheveningen om daar een flinke wandeling te maken over de bijna 3 kilometer lange boulevard. Er was altijd vertier en het was er gezellig druk. 
Hier in Spanje wandelen we niet zo vaak over een boulevard, een paseo marítimo of hoe ze die mooi aangelegde wandelpromenades aan de kust ook mogen noemen. Een te hoog gehalte toeristen en veel, heel veel ouderen die in de aanpalende appartementen wonen weerhouden ons er een beetje van.
Maar nu is het anders. De boulevards zijn hier zo'n beetje de enige horizontale stukken waar Mike haar loopoefeningen kan doen. Dus is het nu bijna elke dag "even een boulevardje pakken" ?


Natuurlijk moet er regelmatig worden gerust op een terrasje.

En zeg nou zelf. Dit is toch anders dan in kou en een regenbui op je krukken door het Sloterpark te lopen.


Mike gaat nu met meer dan 4 km per uur...

zaterdag 8 januari 2011

Fysiotherapie aan zee

In Amsterdam is Mike een paar keer onder handen genomen door Carlos, de Antillaanse fysiotherapeut. Omdat ze naast zelfoefeningen, ook veel baat heeft bij fysiotherapie hebben we direct bij aankomst een afspraak gemaakt bij het gezondheidscentrum van onze huisarts hier. Haar centrum - Sol y Mar - ligt in El Morche even voorbij Torrox-Costa (zie www.centromarysalud.com). Een gezondheidscentrum aan de Paseo del Marítimo, pal aan het strand. “Rehab aan de Mediterranian”, het kon slechter. 

Gisteren was de eerste van een serie behandelingen. De Deense fysiotherapeute Sanne Mortensen doet goed werk.
Mike krijgt een flinke lijst mee met zelfoefeningen.


Na behoorlijk wat regen afgelopen nacht, is er vandaag flink wat zon (het is rond de 20 graden). Dus staat onder meer een therapeutische wandeling op de boulevard van Torrox Costa op het programma. 

donderdag 6 januari 2011

Geen bisschop, maar drie koningen.

Volgens mij is er een simpele verklaring voor het feit, dat ze in Spanje geen sinterklaasfeest kennen. Hij is er namelijk gewoon niet, de Sint viert zijn verjaardag niet hier, maar in NL.
De Spanjaarden vieren op 6 januari wel een soort sinterklaasfeest. Bijna nog uitbundiger dan in NL. Niet met één bisschop, maar met jawel drie koningen ! 


Volgens de katholieke kalender is het vandaag El Dia de los Tres Reyes. Drie Koningen, kennen we zo nog ? Die drie Wijzen die uit het oosten kwamen. Het is niet alleen een dag waarop de kinderen onder de cadeaux bedolven worden. Het is ook maar gelijk een officiële feestdag (Fiesta, Epifanía). Alles is dicht en iedereen is vrij. 
Gisteravond waren er overal optochten met veel muziek en loopgroepen (soort carnavalsoptocht) waar de drie koningen het slot vormden. De optochten worden ook wel "cabalgatas" genoemd vanwege de vele meelopende kamelen, olifanten etc. Op TV Andalucía / Canal Sur rechtstreekse uitzendingen vanuit de grote steden. Met herhalingen vandaag. Het enthousiaste commentaar lijkt op dat van een voetbalwedstrijd ! 

Het is deze ochtend prachtig weer, zon en zo'n 18 graden. Mike loopt met één kruk rondjes rond het huis. Haar gemiddelde snelheid gaat omhoog.
Vanmiddag moet ze een stukje heuvel op. We gaan naar het verjaardagsfeest van Mathilde - ze wordt 40 - in restaurant El Ingenio (naast de caña-fabriek). Uiteraard is het buiten, in het zonnetje.

woensdag 5 januari 2011

Rollend naar Málaga

Met de rolstoel rijden we door het nog volledig in kerstsfeer gehulde Schiphol. De service van Vueling is prima. Ook op Málaga staat een rolstoel klaar.
De temperatuur hier in Zuid Spanje is tegen zeven uur vanavond nog 16 graden ! Heerlijk, dan is revalideren pas fijn.


Omdat het morgen 6 januari is (Drie Koningen) en fiësta (alles dicht), doen we eerst even boodschappen in El Ingenio bij Eroski. Nog nooit zo druk gezien daar, ongelooflijk. Hoezo crisis in Spanje ?


Rond vier uur vanmiddag vliegen we in blue sky over Holland. "Mooie rookpluimen, daar bij Moerdijk langs het Hollands Diep", dacht ik nog "de economie van NL draait op volle toeren". Zien we onder het genot van een pizza tegen middernacht hier in Spanje op de Nederlandse TV, dat er vanaf vanmiddag een flinke brand woedt in een chemische fabriek Moerdijk. Met giftige wolken voor de omgeving. Bizar !    

dinsdag 4 januari 2011

Brand bij de buren !

Sirenes horen we hier wel vaker op een dag. Maar ineens zoveel en zo vlakbij ? Vanuit onze slaapkamer zien we mensen en veel kinderen met grote blauwe plastic zakken onder begleiding van veel politiemensen van de naast ons gelegen flat lopen naar de school aan de overkant.

Buiten - ik moet toch boodschappen doen - zie ik nog net dat een takelwagen van de brandweer een huilende vrouw uit de eerste etage naar beneden haalt. Uit het lichtgekleurde flatgebouw dat naast ons staat. Nog meer afzettingen, nog meer brandweer, politie en ambulances. 
Brandweermannen met persluchtmaskers gaan het gebouw binnen. Er komt rook uit de eerste etage. Ineens is er ook een helikopter die maar blijft rondcirkelen boven ons. Er staan nu zo'n 10 wagens van de brandweer, tegen de 20 politieauto's en vijf ambulances. Het aantal hulpverleners is binnen enkele minuten gegroeid tot wel zo'n honderd man.
Alle bewoners van die flat zijn gesommeerd hun huis te verlaten. Het is druk en we moeten allemaal op de Allendelaan gaan staan, die is afgezet voor het doorgaande verkeer. Een nuchtere Amsterdamse legt me uit, dat er waarschijnlijk brand is ontstaan bij de accu's en verlengkabels naar een scootmobiel. Blijkt, dat er vorig jaar ook al zo'n brandje was geweest. Invalide mensen zetten hun scootmobiel in een gemeenschappelijke hal, compleet met oplaad-accu's !
Natuurlijk wordt met veel materieel uitgerukt als er rookmelders afgaan in een wooncomplex met een kinderdagverblijf, dagopvang van ouderen etc. En natuurlijk dat er wordt geëvacueerd. Maar op het eerste gezicht leek het wel alsof er een veel meer aan de hand was. Er is toch vandaag alleen maar een terreurdreiging voor koptische kerken ? 
De schade valt mee, die geredde mevrouw is met twee andere bewoners met ademshalingsklachten afgevoerd naar het ziekenhuis, haar kuchende hond naar een dierenkliniek. Ik zie twee kooien staan met parkieten, helaas zij liggen op hun rug en hebben het dus niet gered.


Als ik bepakt met boodschappen terug in ons appartement kom, lees ik toch nog maar eens aandachtig het brandweervoorschrift dat in onze entreehal hangt.


Mike maakt een wat langer rondje in het bos en gaat - zoef - met meer dan 3 km per uur

maandag 3 januari 2011

Afgetuigd !!

Neen, niet schrikken. Zo erg is het nou ook weer niet in Amsterdam-Osdorp. Ik ben niet afgetuigd vandaag. Maar ik héb afgetuigd vandaag. De kerstboom wel te verstaan.



Hiermee zijn de feestdagen definitief achter de rug. Door de val en operatie van Mike wel heel bijzondere feestdagen.


De therapie gaat verder. Ook vandaag weer naar buiten, het Sloterpark in. We zijn zeker niet de enigen. Opvallend veel joggers zo die eerste dagen van het nieuwe jaar. Mike loopt nu zo'n twintig minuten met bijna 3 km per uur. Ok, nog wel met twee krukken en met af en toe een korte rustpauze. En met veel paracetamol. 



Carlos, de fysiotherapeut, ziet het vanmiddag toch ook: ze gaat vooruit. 

zaterdag 1 januari 2011

¡ Feliz Nuevo Año !

Was blijkbaar goede champagne gisteravond en afgelopen nacht. Want ik heb geheel fris 11.11 uur op 010111 meegemaakt. Nu op naar 11.11 uur op 11-11-2011.


Voor iedereen een mooi 2011. Een jaar waarin dat wat je graag wenst, ook werkelijkheid wordt. En er ook nog iets overblijft om van te dromen.
Nieuwjaarsdag is hier in Amsterdam begonnen met een flets zonnetje. De sneeuw is goeddeels verdwenen. Maar toch geen nieuwjaarsduik vandaag in de Sloterplas. Wel een dag waarop Mike bewijst, dat ze op krukken een bospad in het Sloterpark kan bewandelen. Haar gemiddelde loopsnelheid is nu al ruim 2 km per uur. Nog niet helemaal fit voor een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, maar.... we gaan vooruit.