Geld voor elkaar

Langzamerhand dringt het bij velen door, dat je tegenwoordig bij een bank nauwelijks nog geld kan lenen. Veel bankiers hebben er de afgelopen jaren zo'n puinhoop van gemaakt, dat overheden er miljarden (belastinggeld !) in moeten pompen om ze overeind te houden. Het einde is nog niet in zicht. Ik geloof, dat er nog veel banken zijn die nog steeds niet al hun verliezen in hun boeken hebben afgeschreven. En, dat ze in de toekomst - bij een euro-exit van Griekenland en andere landen - nog meer verliezen gaan lijden. De primaire nutstaak van een bank om met de spaargelden van hun klanten bedrijven en particulieren geld te lenen wordt steeds minder ingevuld. 
Het is dan interessant om te zien, dat er nu overal creatieve initiatieven worden ontwikkeld waar geldgevers en geldnemers elkaar ontmoeten. Via een tip van een vriend kom ik bij de website "geldvoorelkaar" terecht. Kijk hier maar eens. Dit zou weleens heel groot kunnen worden.

Mooie toekomst

"Business as usual werkt niet meer. De komst van internet heeft de manier waarop we werken en leven fundamenteel veranderd. Ontwikkelingen volgen elkaar steeds sneller op. We realiseren ons meer en meer dat alles met alles is verbonden. Deze ontwikkelingen hebben een enorme impact op organisaties en de wijze waarop ze waarde leveren. Bedrijven die doorgaan op de oude manier, die teren op successen uit het verleden en enkel uitgaan van de korte termijn, hebben geen toekomst. Organisaties staan voor de taak zich te ontdoen van oude structuren en een nieuwe toekomst te creëren. Je ziet dat de wereld aan het veranderen is. Je voelt dat je een verantwoordelijkheid hebt om daar wat mee te doen Alleen mensen kunnen organisaties een toekomst geven. Mensen zoals jij" en "Dit boek is voor iedereen die vanuit zijn of haar rol, passie of talent een bijdrage levert aan het bouwen van toekomstbestendige organisaties. Van directeur, manager, HR manager tot professional en adviseur."

Zomaar wat aanbevelingen om dit boek "Geef je organisatie toekomst" te kopen. Kan o.m. via deze website Het is alweer het tweede door dochter Kim geschreven boek. Vandaag levert de drukker een eerste serie boeken af. En ik voel me vereerd om vanavond als een van de eersten dit boek van haar in ontvangst te kunnen nemen. De erbij behorende website gaat deze week de lucht in. Het is een inhoudelijk zeer toegankelijk en prachtig vormgegeven boek geworden. Een must voor iedereen die "klaar voor 2020" wil zijn. Zou me niets verbazen als het straks ook als verplicht studieboek bij diverse onderwijsinstellingen gebruikt zal gaan worden. Op bovenstaande foto naast Kim, haar mede-auteur Dirk Anton van Mulligen. Proficiat beiden met dit resultaat. Er ligt een mooie toekomst in het verschiet voor de BV Nederland ! 

Lotgenoten

Barça-voetballer Afellay was zes maanden uitgeschakeld. Voor de Majesteit werd haar agenda voor twee maanden opgeschoond voor revalidatie. Koning Juan Carlos was drie maanden bezig aan zijn herstel.
Zomaar wat lotgenoten van me die in 2011 een knieoperatie ondergingen. En ik ? Ik wil na nog geen week na mijn operatie al resultaten zien ! Hoezo ongeduldig ?



De Pinksterdagen probeer ik wat op krukken te lopen en veel te rusten. Maar er ontstaan flinke spierpijnen in het bovenbeen en de geopereerde knie blijft door vocht 1,5 x zo dik dan de rechter knie. Voor het eerst na woensdag begin ik paracetamol in te nemen. Regelmatig een koelcompres zorgt ook voor wat verlichting. Op internet speur ik naar een supersnelle revalidatie-techniek. Zo kom ik toevalligerwijs ook op forumsites met veel ellende over complicaties... Word je niet vrolijk van. 


Morgen begint een intensieve serie behandelingen fysiotherapie. Hopelijk met veel oefeningen die ik thuis kan doen. Met een volle agenda v.w.b. mijn moestuinen en boomgaard moet ik gewoon over enkele weken weer helemaal mobiel zijn. 

Rondje Sloterplas

Een rondje Sloterplas lopen zit er nog even niet in. Daarom doen we op deze zoveelste zomerse dag op rij de Sloterplas dit keer maar eens varend. 

Samen met Kim, Marcel en Robbe. Bij watersportcentrum Sloterplas wordt een zgn. fluisterboot gehuurd. Met dit elektrisch aangedreven motorbootje varen we eigenlijk voor de eerste keer dat we hier wonen op de plas. Het watersportcentrum wordt gerund door Stadsdeel Nieuw-West. Blijkt een klant van Kim te zijn ! Enthousiaste mede-werkers daar en vriendelijke prijzen. Gaan we zeker vaker doen. 

Vanuit de Sloterplas varen we wat grachten op en zien dit deel van Amsterdam eens vanuit een ander perspectief. Natuurlijk varen we langs 't Waterfort , ons appartementencomplex.

Afstempelen

Enkele dagen geleden heb ik inzicht gekregen in de opbouw van mijn pensioen. Het gaat snel mensen. Vandaag blijken die gegevens alweer achterhaald. Alhoewel de officiële berichten van het ABP er nog niet over reppen, zal ik toch de komende tijd worden geconfronteerd met een flinke korting. Een beetje rondneuzen op internet (veel columns op Twitter) en ik weet, dat het niet blijft bij die aangekondigde 3% korting, maar dat het om meer dan 20% zal gaan. In vaktermen heet dat : afstempelen. Het was te verwachten. De pensioenfondsen geven al jaren meer pensioen uit dan dat er als premie binnenkomt, terwijl hun beleggingsrende- menten ook al jaren lager uitvallen dan begroot. Nog hogere pensioenpremies door de werknemers bieden geen soelaas.
Een van mijn aspiraties om ooit nog eens op pianoles te gaan laat ik maar voor wat het is. Ineens weet ik het : ik ga een viool kopen !

Stappen

Op advies van de KneeClinic moet ik twee hele dagen mijn linkerbeen met drukverband in gestrekte houding laten rusten. Dat betekent op de bank zitten en af en toe een stukje met de elleboogkrukken door het huis lopen. Valt niet mee met dit prachtige zomerweer, dan ben ik graag buiten en meer actief bezig. 
 Maar met mijn laptop, iPad en afstandsbediening bij de hand zal ik me niet snel vervelen. Ben ook maar eens begonnen aan De Verdovers. Het nieuwe boek van Anna Enquist, een wel heel onconventionele doktersroman. 

Kijkje in de knie

Al een jaartje of twee had ik last van mijn linker- knie. Heel ty- pisch, niet tijdens inspanning, maar alleen bij rust. Omdat de klach- ten toenamen, enige tijd geleden toch maar even langs de huis-arts Haar advies : fysiotherapie, resultaat : nihil. Na wat rondneuzen op internet kom ik op de website van de KneeClinic. Een privé-kliniek. Toevallig zie ik op TV ook een reportage over deze 
kliniek. Zag er allemaal prima uit. Eerst wilde de huisarts nog een foto laten maken in een regulier ziekenhuis. Na wat pushen van mijn kant krijg ik dan toch de doorverwijzing naar deze KneeClinic. Daar gelijk een scan laten maken, waarop het advies kwam tot het doen van een arthroscopie (kijkoperatie). Er zou wat kraakbeen "in de weg" zitten. Vandaag was dan deze operatie. In een fraai pand (onderdeel van de Lairesse Kliniek) in Amsterdam-Zuid. De verzorging is er echt perfect. Na een uurtje of drie word ik strompelend met twee krukken alweer opgehaald. Er is niet alleen wat kraakbeen verwijderd, maar er is ook een stukje loszittende meniscus verwijderd. De komende twee dagen is het zitten op de bank met een gestrekt been. Wat fysiotherapie, liefdevolle verzorging door Mike en een paar weken later staat deze jongen weer ergens op een berg in Spanje te bikkelen.

Pensioenakkoord

Mijn echte pensioenleeftijd komt nu snel dichterbij. Van alle instanties waar ik wat pensioen van kan verwach- ten heb ik nu de bevesti- gingen binnen. Hoogste tijd voor overleg met onze accountant om te kunnen vaststellen hoe ons financiële leven er de komende jaren uit zal gaan zien. De overlegafspraak stond al gepland, dus rijden we vandaag heel wat kilo-meters. Vanuit Amsterdam naar Doetinchem (in de Achterhoek) en weer terug. Op deze eerste "zomerse dag" van dit jaar in NL (boven de 25 graden) zitten we bijna 5 uur in de auto... Je moet er wat voor over hebben !
Onze accountant woont een paar honderd meter van dit fraaie kasteel Slangenburg.
Vanuit de snikhete Daihatsu proberen we toch wat te genieten van de mooie Gelderse natuur.
Tegen de tijd dat we de files rond Amsterdam weer naderen, ben ik maar al te blij dat ik gepensioneerd ben !

Optimist forever

De thema's die deze zondagochtend de weekendkranten en enkele praatprogramma's op TV beheersen zijn behoorlijk negatief van toon. Europa lijkt steeds meer onbestuurbaar te worden, zodat echte oplossingen voor de eurocrisis uitblijven. Het blijft nog steeds beperkt tot tijdrekkende maatregelen. Er wordt steeds vaker gespeculeerd over de val van de Euro, de vraag is dan alleen nog wanneer. Als je de opiniepeilingen van vandaag bekijkt, lijkt NL nog onbestuurbaarder te worden. Voor mij als geboren optimist zijn het "zware" tijden. 

Tijdens ons rondje Sloterplas vanmiddag zien we, dat er weer wordt gezeild. Een zeilklasje met Amsterdamse kinderen doet flink zijn best. Allemaal in een Optimist. Zij wel. 
Onwillekeurig denk je aan de wereld waarin zij straks als volwassenen gaan leven. In wat voor een Europa en land ? Al was het alleen maar voor de generatie die nu opgroeit : eens 'n optimist, altijd een optimist !

Kinderdagverblijf dicht

Dit is het kinderdagverblijf van kleindochter Ann vandaag. Omringd door perken met bloeiende rhododendrons. Heel kleurrijk, maar gesloten. Neen, geen bezuinigingen. Met een heuse touringcar beleven de allerkleinsten hun eerste schoolreisje ! Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen.

Hemelen

"Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan." (Handel.1:9-11)


Op deze Hemelvaartsdag fietsen we naar Het Rijk van de Keizer. Mooie oase in een drukke stad.
We passeren deze nieuwe woontoren met aardig advies verwerkt in de trappen.
En mooie wolken aan de hemel. 

Mooie wolken

Heel vertrouwd zo vanuit het vliegtuig van Vueling vanmiddag. De flinke wolkenmassa's boven NL. We zijn weer in Amsterdam voor een paar weken. 


Gewoonlijk pakken we de bus op Schiphol. Vandaag haalt Marcel ons met Julie en Robbe op. Compleet met spandoek, alsof we jaren weg zijn geweest.


In de namiddag komt Anouk met Niel en Ann een wijntje drinken. We zijn dan in de vooravond vanaf de woonkamer getuige van een fraaie regenboog boven het Sloterpark.


Al met al een prima start voor ons verblijf in NL.

Listo

Als gevolg van de hoogzomerse temperaturen de afgelopen dagen - we hebben 33 tot 34 graden gemeten - zijn de druiven extreem hard gegroeid. Na overleg met Antonio stellen we vast, dat het de hoogste tijd is om al gisteren azufre (zwavel) te strooien op alle druivenstruiken. Gisteravond nadat de zon - rond half acht - achter de bergen was verdwenen een kleine twee uur bezig geweest met strooien. Het poeder in een grofjute zak en die zak flink schudden boven alle struiken. Uiteraard fully dressed (met veiligheidsbril, mondkapje, pet en handschoenen). De jonge aanplant in de moestuin gelijk maar even meegenomen. Vanochtend zien we, dat op veel wijnvelden een gele waas ligt. Meer wijnboeren hier hebben blijkbaar azufre gestrooid.   
Gisteren hele dag op het land irrigatieleidingen gecontroleerd, hier en daar wat gerepareerd en vernieuwd. Mike heeft op de citrusbomen de laatste behandeling fungicide (schimmelwerend middel) gedaan. We zijn weer listo (klaar).
Vanochtend komen grote grijze en gele wolken vanuit de Middellandse Zee de vallei indrijven. Gele wolken betekent altijd neerslag van Sahara-zand. Eigenlijk ben je hier nooit listo ! 
Net terug van een controle door de oogarts in Torre del Mar. De druppels waar ik nog wel twee weken mee moet doorgaan, hebben hun werk gedaan. Het hoornvlies van het linkeroog is weer zo goed als schoon en het zicht is weer redelijk terug. Gelukkig dus geen sterkere glazen nodig. 

Herkenning

Het wordt tijd om het fenomeen geit eens te gaan bestuderen. We kennen dit dier eigenlijk alleen van de heerlijke geitenkaasjes. En natuurlijk zien we ze vrijwel dagelijks in enkele kuddes rondstruinen in de vallei. Niet alleen zien we ze, we horen ze ook. Want ze lopen grazend flink te boeren en scheten te laten. Rare beesten, ze eten o.m. stekelige cactussen. Vergeten nog weleens de aansluiting met de kudde, zodat we af en toe een loslopende geit ergens tegenkomen. Blijkbaar kennen ze geen leerervaring. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen. Bij geiten gaat dit blijkbaar niet op. Om te voorkomen, dat ze onze moestuinen en mooie bloemenstruiken opeten, hebben we destijds hekken geplaatst. 
Een van die geiten - deze witte op de foto - schijnt mij te herkennen ! Deze jongen (of meisje) blijft nog al eens aan het hek staan en staart mij dan minutenlang aan. Gelukkig geloof ik niet in reïncarnatie....
Het is voor de derde dag op rij zomers, met temperaturen van ver boven de 30 graden. Gelukkig zit het werk op de viña erop. Vandaag nemen we het ervan, met rust, het lezen van de weekendkranten, een uurtje baantjes trekken en een heerlijke lunch bij El Cerro.

FC De Toekomst

Of we nou in Amsterdam zijn of in Spanje. We zien en spreken de kleinkinderen toch via FaceTime regelmatig. Maar het blijft toch altijd weer leuk een mooie foto te ontvangen. Vandaag bij de mail een schoolfoto die onlangs in Leiderdorp is gemaakt van Robbe en Julie. Uit Amsterdam krijgen we dit leuke plaatje van Niel en Ann. Via Twitter. lees ik zojuist een berichtje, dat de wereld in december 2012 niet zal vergaan. Er ligt dus ook voor deze kids nog een hele en mooie toekomst open.  

Habitat

Dit is de helling waar ik dezer dagen bijna bivakkeer. De viña (wijngaard) waar zo'n ruim 500 druivenstruiken staan wordt onkruidvrij gemaakt en wildgroei verwijderd. 's Morgens en in de vooravond een paar uur. In de middag is het nu al met 32 graden te heet om te werken. Met voldoening zie ik de struiken groeien. De trosjes zijn al goed zichtbaar. 
Wie had dat jaren geleden gedacht, dat mijn habitat ooit nog eens hier op deze kalksteengronden zou liggen.

Moestuinen verder op orde

Vandaag even geen zwaar werk op het wijnveld. De spieren krijgen wat rust. Onze moestuintjes liggen dit jaar nog al verspreid. Boven, achter het huis staat wat. En verder beneden, op een aantal bancales (terrassen) tussen de fruitbomen. Vandaag gaan er weer rijtjes jonge plantjes in. Tomaten, sperziebonen en courgettes. De bancales zijn schoon, de grond alleen wat losmaken, wat sustrato (substraat) erbij en goed omhaffelen. Geultjes voor het water maken en klaar is Jan. Halverwege komt Mike even kijken en wat iPhone-plaatjes maken. Toch ben je zo weer een halve dag bezig... Het wordt ruim 30 graden, dus vanaf nu is het eten in de schaduw. Het zwemwater is 23 graden, heerlijk om de spieren wat los te zwemmen. Het enige minpuntje aan vandaag is, dat internetbankieren bij de RABO plat ligt. Maar ja, als dat het enige is...  
(foto genomen met mijn iPhone) 

Werk aan de winkel

Na wat dagen relatieve rust, zijn we vandaag weer begonnen met het werken op het land. Mike neemt de tuinen rond het huis weer eens onder handen. Het is rustig weer,. zonnetje en 23 graden. De druiven schieten omhoog, maar ook het onkruid. Dus begin ik vandaag met het schoonhaffelen van de wijngaard. De aarde los maken en wat ophopen tegen de stammen van de druivenstruiken. Gezien de grootte van de wijngaard zal ik er de komende drie dagen wel mee bezig zijn.  Het onkruid laten we gewoon op het land liggen. Het wordt de komende tijd door de zon verpulverd. Over twee tot drie weken zal buurman Antonio de druivenstruiken (en ook wat planten in de moestuin) bepoederen van azufre (zwavel). Wij zijn dan even in NL. Daarna is het v.w.b. de druiven, gewoon laten groeien en eind augustus / begin september oogsten....

Franse toestanden

Nee, vandaag geen berichtje over de verkiezing van socialist François Hollande tot nieuwe president van Frankrijk (pauvre peuple Français !). Maar iets anders. 
We rijden tegenwoordig nog maar eens in de anderhalf jaar met de auto op en neer naar NL. Meerdere keren per jaar vliegen we. Dat is niet alleen sneller, maar ook een stuk voordeliger. De dieselprijs blijft almaar stijgen en dat geldt ook voor de toltarieven in Frankrijk. Behalve in Baskenland en rond Madrid rijden we in Spanje vrijwel tolvrij. Maar daar gaat verandering in komen.
De regering Rajoy kondigt nu bijna elke week wel een plan af om meer geld te generen om de Spaanse  staatskas op orde te krijgen. Zo zijn bij het Ministerio de Fomento de plannen uit de kast gehaald om tol te gaan heffen op alle nationale wegen. Veel autovias (snelwegen) zijn privaat bezit en kennen al tolheffingen. De plannen betreffen 8.360 kilometer snelweg waar je nu comfortabel en nog gratis kunt rijden. Er circuleren berichten op internet over een tolprijs van 40 eurocent per kilometer. Er moet nog worden beslist of er tolpoorten komen of een chipkaart op je voorruit. Dus het zal nog wel even duren. Maar de bovenstaande kaart met blauwe tolwegen zal er in de toekomst een stuk blauwer uitzien. Het worden ook hier in Spanje op de autosnelwegen gewoon "Franse toestanden".

Sayalonga

Na de regen van gisteren klaarde het afgelopen nacht helemaal op. Rond midder-nacht was die aangekondigde super maan hier goed te zien. Volle maan en maar liefst 15% groter. Heel mooi. Het is bijna een zondagstraditie, we eten bij onze favoriete chiringuito Mauri weer een heerlijk visje. Binnen, want ondanks 20 graden staat er een flinke wind. Geen badgasten, alleen wat kitesurfers.

Daarna is het richting Sayalonga, een bergdorpje waar een aantal BN'ers (zoals Ron Brandsteder, Joke Bruijs en wat musici) woont in een urbanisación die hier de naam Klein Amsterdam heeft. Rond Sayalonga wordt heel wat subtropisch fruit geteeld. De streek is de grootste níspero-producent en -exporteur van Spanje. De oogst is in deze weken in volle gang. Vandaar dat elke 1e zondag van mei de FIESTA del NISPERO plaatsvindt. 

Veel muziek, dans, drank en lekker eten. De nísperos laten we maar liggen, we hebben er genoeg van in onze eigen boomgaard. Het dorp ligt terrasvormig tegen een berghelling geplakt met zicht op de 2.067 meter hoge Maroma. Op elk plateau is een plaza met activiteiten. We ontmoeten wat bekenden uit Baarn en blijven met hen zitten op het Plaza Flores. De hele middag en vooravond veel muziek en dans. Hierbij wat sfeerplaatjes.

 

 

Vrijheid

Gisteravond hebben we - traditiegetrouw als we zijn - weer even op de Nederlandse TV gekeken naar de Nationale Dodenherdenking op de Dam. Gedenken en feestvieren, 4 en 5 mei, liggen in NL zo dicht bij elkaar. Op deze 5e mei regent het hier vanochtend. Prima voor het land. We zitten binnen en lezen wat kranten en bekijken op internet wat sites met verhalen van bevrijdingsdag 1945. Hoe uitgelaten kun je zijn na 5 jaar bezetting en onvrijheid ? Deze mooie foto uit de meidagen van 1945 komt van de website van het Legermuseum. Vrijheid lijkt zo vanzelfsprekend, als ademhalen. Goed om je regelmatig te realiseren, dat vrijheid niet zo vanzelfsprekend is. En, dat we ons met deze vrijheid dan ook zeer bevoorrecht voelen. Krijg bijna de neiging om hier de Nederlandse driekleur te gaan hijsen. Doen we dan maar op 1 juli aanstaande (!). 

Grenzeloos

Dankzij het Verdrag van Schengen mogen we binnen heel Europa vrij reizen. Vrij van enige grenscontrole. Heel fijn. Uit angst voor gewelddadig- heden tijdens de halfjaarlijkse vergadering van de ECB (Eurpese Centrale Bank) in Barcelona deze week, heeft Spanje de open grenzen met Frankrijk gesloten. Er vinden weer grenscontroles plaats. Het gaat gelukkig niet ten koste van de controles aan de zuidelijke grens van Spanje (lees: Europa). Gisteren was het weer raak, zo lees ik vanochtend in een van de lokale internetkranten. Ter hoogte van Nerja - we moeten ze met de verrekijker vanaf ons huis hebben kunnen zien - werden 2 boten met 52 inmigranten uit Afrika onderschept. De Guardia Civil heeft het heel diplomatiek over "gered". Ondanks de crisis in Spanje en een groot deel van Europa, blijven deze gelukszoekers het in gammele bootjes proberen. Blijkbaar groeit de economie van Afrika nog steeds niet hard genoeg.
(foto : uit Málagahoy.es)

Zicht op El Día de la Cruz

De hele ochtend zijn op veel plaatsen in de pueblo dorpelingen bezig kruizen op te zetten en deze met bloemen te versieren. Het is weer El Día de la Cruz (de dag van het kruis). Op deze foto in Calle Real staat Dolores (de vrouw van onze oude buurman Paco) met Pilar, Inmaculada en Carmela bij een door hen gemaakt kruis. Vanavond is de celebración (viering) : bij elk kruis   música, comida y bebida (muziek, dans, eten en drinken). Hieronder een impressie van vorig jaar. Wij hebben andere plannen en slaan vanavond maar eens over.
De laatste tijd leek mijn (goede !) linkeroog wat versneld achteruit te gaan. Zowel bij het lezen als ver zien. Sterkere bril nodig, leek me. Dus mijn jaar- lijkse controle bij de oogkliniek van dr. Marcos maar een maand eerder laten plaats- vinden. Vanochtend bleek, na allerlei testen waaronder een scan, dat het oog gelukkig prima is. Geen nieuwe brillenglazen nodig. Er ligt gewoon een waas over de cornea (hoornvlies) van het linkeroog, wellicht een beginnende ontsteking. Alsof ik door een vuil raam kijk. De komende weken flink druppelen met o.a. FML (van Allergan) en Balance (van Systane). Over enkele weken opnieuw onderzoek. "We zien wel...."