Overwegend groen en wit

Op 28 februari 1980 werd een referendum gehouden waarbij werd besloten, dat Andalucía een autonoom gebied zou worden. Deze dag wordt hier elk jaar gevierd met vieringen in kerken, optgochten, dans- en muziekvoorstellingen. Het is een officiële feestdag. In elke stad en gehucht in Andalucía hangen altijd 4 vlaggen naast elkaar. De vlag van de gemeente, die van Spanje en Europa. En natuurlijk die van Andalucía. Groen en wit zijn de hoofdkleuren van deze vlag. Het wapen in de vlag is de Griekse God Heracles zittend op een leeuw tussen twee pilaren. De pilaren van Heracles zijn de rotspunten aan beide zijden van de Straat van Gibraltar. Het is maar, dat jullie het weten..

Voor ons begon deze Dia Andalucía vanochtend ook groen en wit. Afgelopen nacht heeft het zwaar geonweerd en er is zelfs hagel gevallen. Wat boven de 800 meter tot een wit tapijt leidde. Ondanks een weersverwachting van 95% neerslag, zagen we al vrij snel de zon weer en bleven alleen de bergtoppen wit. Wij hebben met onze Canadese familie (hier op Balcon de Europa) deze dag gevierd met een heerlijk lunch bij Mauri. Een bezoek aan het nieuwe museum van Nerja, een stadswandeling door Nerja en een rondrit door de bergen via Torrox. Nu - tegen zevenen in de avond - snel de open haard aan en nippen aan een homemade Frigiliana-wijntje. Deze Día de Andalucía kan zo ook in de boeken.

Overwegend blauw

Even een kleine update vanaf Casa Domingo. Gisteren hebben we onze Canadese familie weer opgehaald in Torremolinos. Vanuit deze nog al drukke toeristische overwinteringsplaats aan de Costa del Sol weer terug naar het echte en landelijke Andalucía zal ik maar zeggen. Even acclimatiseren, wennen aan de stilte, vogels etc. De kleuren zijn vanochtend overwegend blauw. Broer Jacques draagt daar met zijn t-shirt zeker zijn steentje aan bij. Ondanks volop zon, met rond 11.00 uur 15 graden wel fris. Dat dan weer wel. Gek trouwens, dat Canadezen dan gelijk een korte broek gaan dragen. 

Stilte

Het is vandaag Wereld Yoga Dag. Een goede aanleiding om het dagelijkse Twitter-berichtje van 4positiviteit op mijn blog te zetten.

Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen. Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.

De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: "Kijk eens in de bron. Wat zien jullie ?" 
De mensen tuurden naar het water en zeiden: "We zien helemaal niets."

Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. "Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?"
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: "We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!"

"Dat is de kracht van de stilte," legde de monnik uit. "Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten."

Enige tijd later zei de monnik weer: "Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?"
De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: "Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!" "Juist," beaamde de monnik, "als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun de de grond van alles aanschouwen."

Vanochtend zoek ik al vroeg op het zonnige voorterras met een kop koffie mijn momentje op. Maar stilte, ho maar. Ik lijk wel in één grote volière te zitten. Voor vogelaars een walhalla. Voor yoga wat minder. 

Het gele huis

Vanochtend moeten we op weg naar ons huis in de campo even afremmen. Er zit niet één lúpulo (hop) op de weg, maar twee stuks. De mooi gestreepte vogels met lange snavel en dito kuif zitten nabij de inrit van Ty Mynydd. Neen, we zijn niet in Wales, dit is Andalucía. De huiseigenaren laten met dit naambordje passanten weten, dat dit Het Gele Huis is. Tegen twaalven begint het hier een paar uur flink te regenen. Jammer voor de Sibilo-familie, die met lokale busdiensten vanuit Torremolinos naar ons op weg is om Casa Domingo nu eens in het echt te zien. Voor de campesinos (boeren) is de regen welkom. Dit weekend wordt weer zonnig en temperaturen rond de 19 graden. In NL schijnt het vanochtend weer eens gesneeuwd te hebben. 

Voedselzandloper

Een paar weken geleden alweer hebben we allebei in één ruk dit fascinerende boek over voeding en gezondheid uitgelezen. Op Facebook had ik er al iets over geschreven. Toch maar eens hier ook even wat aandacht voor dit boek. Eergisteren zagen we op Schiphol, dat dit boek inmiddels in de Top10 van Bruna staat. Voor iedereen die gezond oud wil worden : lees dit boek ! Wij zijn veel aanbevelingen van arts en auteur Kris Verburgh direct in praktijk gaan brengen. De belangrijkste aanpassingen in ons dieet zijn geen melk(producten), geen suiker en brood meer. En nog minder vlees.... We voelen ons er prima bij.

Bastards

Na een nachtje in Casa Domingo is de Canadese familie weer vertrokken richting Torremolinos. In een fraai hotel is de familie Sibilo een paar dagen samen. Bij het inchecken was er rond het middaguur een glaasje champagne. Blijkbaar waren we in de hotellobby wat rumoerig. Ik hoorde in ieder geval iemand roepen : "Torremolinos Bastards" !

Retrasado

Even zitten we in onze rats. Deze week staakt namelijk vrijwel het voltallige personeel van Iberia. Het schijnt de grootste staking in de historie van Iberia te zijn. Het is een protest tegen het schrappen van 3800 banen bij de Spaanse luchtvaartmaatschappij. Honderden vluchten zouden al zijn gecanceld, terwijl ook het grondpersoneel op de Spaanse luchthavens solidair mee staakt. Wij vliegen vanmiddag met Vueling - dochterbedrijf van Iberia - weer naar Málaga. Per e-mail zijn we keurig geïnformeerd om wat eerder op de airport aanwezig te zijn. Jacques en Margaret die met ons meevliegen hebben maar besloten om ook alleen handbagage mee te nemen. Het ergste wat ons kan overkomen is een retrasado (vertraging). Dat kan deze naar de zon hunkerende pensionados eigenlijk niet veel schelen.

Happy wife, happy life

Sinds broer Peter de familie uit Vancouver vrijdag bij ons in Amsterdam heeft afgeleverd, circuleert de hele dag de kreet "Happy wife, happy life" in mijn hoofd. Het schijnt een beetje het levensmotto te zijn geworden van mijn Canadese broer Jacques. En zeg nou zelf, in die paar simpele woorden klinkt bijna een hele levensfilosofie. 

Monnikenwerk

Het zijn van die karweitjes, die jaren zijn blijven liggen. "Doe ik wel zodra ik meer vrije tijd heb en gepensioneerd ben". Ik heb het over het uitzoeken van foto's, dia's en films. Spul van ver voor het digitale tijdperk. Vorig jaar had ik er er al een begin mee gemaakt. Ben toen wel het begrip monnikenwerk nog beter gaan begrijpen. 

Afgelopen week had ik er weer even wat tijd voor gepland. Bleek de oude dia-scanner (Prime) niet meer te werken met mijn MacBook. De scanner-producent had geen drivers meer ontwikkeld voor de nieuwste Lion OS-X software van Apple. Dus scanner naar de kringloopwinkel, altijd nog bruikbaar voor de Windows-generatie. Nog geen uur later kon ik de nieuwste Epson scanner (type V370) al installeren. Toch fijn, dat een vestiging van een van de beste internetwinkels hier in de buurt een afhaalmagazijn heeft. Bleek, dat ik met dit apparaat steeds 4 kleurenfoto's of 4 dia's tegelijk kon scannen. En snel, want door de nieuwe led-techniek heeft deze scanner geen opwarmtijden nodig en levert een fantastisch resultaat op. Hele dagen heb ik met dit apparaat in mijn werkkamer doorgebracht. Gelukkig was de catering van dit tijdelijke klooster door Mike weer prima geregeld..  Vrijwel alle dia's zijn nu digitaal opgeslagen en de dozen kunnen naar de kringloop. Nu nog de duizenden losse  kleurenfoto's. Misschien toch eens een veertiendaagse retraite in een echt klooster ?

Andere omstandigheden

Deze week gaat deze oppas-opa met kleinzoon Niel weer eens naar diens wekelijkse zwemles. Na onlangs het A-diploma te hebben behaald, gaat hij binnenkort op voor het B-diploma. Niel is derde van rechts. Er wordt lesgegeven in het luxe, warme en overdekte Sloterpark-zwembad. Een paar honderd meter van ons appartement.

Wachtend op de tribune kom ik op de iPad toevallig op deze FB-pagina Herinner-je-Den-Haag. Hier o.a. veel foto's van het Openlucht Zwembad Zuiderpark. Ineens realiseer ik me mijn zwemlessen. In heel andere omstandigheden. 's Ochtends om 07.30 uur na een halfuurtje fietsen, in water van nauwelijks 16 graden. Kurk om je middel en een koude ijzeren haak in je nek als je dreigt te verzuipen. In die betonnen bak haalde ik mijn Zwemproef op 13 sept. 1959 (ik was al twaalf). Bikkels, dat waren we. 

Einde beschaving

Jaren heb ik genoten van het TV-programma De Wereld Draait Door. Als ik een uitzending had gemist, keek ik hem vaak later eens terug. Of we nu in NL waren, in Spanje of op reis. Vaak heb ik gelachen, soms me geërgerd, regelmatig was ik ontroerd. DWDD kon me ook informeren. Maar vanaf vandaag heb ik het gehad. Grenzen zijn overschreden. Naar aanleiding van het nieuws dat de Paus zijn aftreden bekend heeft gemaakt, was een sympathieke priester te gast voor duiding.  Er ontstond een buitengemeen smerig en laag priester-bashen door ex-voetballer Jan Mulder en een andere smakeloze vent. 
Respect was vanavond bij de VARA ver te zoeken. Het was meer het einde van een stukje beschaving op dit TV-tijdstip. Matthijs van Nieuwkerk lijkt de regie verloren en is voor mij daarmee van zijn voetstuk gevallen. Hopelijk volgen velen mijn kijkgedrag. 

Warmte

Gelukkig is - ondanks een flink pak sneeuw - de A2 vanaf Amsterdam vanmiddag perfect berijdbaar. We rijden naar de Betuwe waar de winter ook nog volop aanwezig. Het is koud. Dat wil zeggen buiten. Want binnen is er de warmte van een kleine familie-reunie bij zus Jacqueline in Lienden. Broer Jacques en schoonzus Margareth uit Canada zijn voor een vakantie in NL. En dat betekent o.a. haringen en bitterballen. Myrthe maakt de familie-foto.  

Nabezorging

Soms gaat er weleens wat mis bij het downloaden van mijn weekend-kranten zoals vanochtend als niet alle bijlagen meekomen. Via Twitter doet de NRC aan een prima "nabezorging". Zelfs de hoofdredacteur helpt met de bezorging van de krant. Was vroeger in mijn job bij Wegener ondenkbaar... 

@jancastenmiller ik doe mijn best :-). Geniet van de krant.
— peter vandermeersch (@pvdmeersch) 9 februari 2013

Misdadig

Nog niet zo lang geleden hebben we met veel interesse het boek De Voedselzandloper van arts en onderzoeker Kris Verburgh gelezen. De nieuwste wetenschappelijke onderzoeken m.b.t. voeding en het verouderingsproces worden erin beschreven. Het was een inspiratie om onze eetgewoontes per direct bij te stellen. 

Een ander interessant boekje is de gids Wat zit er in uw eten ? van Corinne Gouget. Op last van Brussel moet de voedselindustrie op verpakkingen exact vermelden welke voedingsadditieven zijn gebruikt. Het zijn de zgn. E-nummers. Vrijwel al die toevoegingen hebben ongezonde bijwerkingen. In de supermarkt is het vaak een hele puzzel om iets te kopen wat redelijk veilig is. Vanochtend toch maar eens op mijn iPhone de app E-nummers gezet. Makkelijk bij het doen van de boodschappen. De Unilevers van deze wereld hebben een broertje dood aan kritische consumenten die hun koopgedrag aanpassen aan

de E-nummers. Er blijken nu steeds meer etiketten te zijn waarop die nummers niet meer staan, maar de naamsvermelding van die toevoegingen. Dit is geen misleiding meer, maar misschien wel misdadig. iPhone-gebruikers zijn niet voor een gat te vangen. Gelukkig heeft mijn app E-nummers een mogelijkheid ook op naam te zoeken.... Het blijft een dagelijkse struggle for life !

Inspraak

Aan de overkant van ons appartement wordt aan de rand van het Sloterpark gewerkt aan de aanleg van eilandjes naast de oevers. Volgens het stadsbestuur gewenst om ecologische redenen. Maar nu zijn er geruchten, dat er ook bruggetjes komen naar die eilandjes. Hoezo ecologische redenen ? Een aantal bewoners van appartementen aan deze kant van de Sloterplas begrijpt het niet meer. Ecologisch zou zo maar eens recreatief kunnen zijn. Dus is er vanmiddag tussen de hagelbuien door na wat uitleg een discussie en rondleiding met ambtenaren. We horen, dat er inspraak wordt beloofd.   
Vanavond zit Mike in Het Huis van de Wijk in Osdorp. Ze maakt deel uit van een inspraakgroep van wijkbewoners over de verdeling van subsidiepotjes. Natuurlijk zit ze er ook voor haar schilderclubje Het Blommetje. Voorlopig lijkt het meer op een debatingclub.

Gaten in de markt

"De burger wordt wakker en begint wars van de markt en in antwoord op de crisis, een tegenbeweging te ontwikkelen. In de zorg, stadsplanning, voedselvoorziening en kinderopvang. Initiatieven waarbij menselijke waarde, overzichtelijkheid en samenwerking voorop staan, wordt het leven naar eigen inzicht ingericht : de coöperatie wordt opnieuw uitgevonden. Deze beweging is snel groeiend en zo succesvol dat ze als bedreigend wordt ervaren door de grote marktpartijen. Er worden gaten in de markt geschoten".
Dit is de introductie van de steeds beter bekeken VPRO-serie Tegenlicht. Hierin worden dergelijke ontwikkelingen overal in de wereld belicht. Ook wordt een eerste inventarisatie gemaakt van een Nieuw Nederland. Het lijkt er sterk op, dat de marktwerking en economische groei zoals we die nu kennen definitief achterhaald is. Als voorstander van het kapitalistische systeem merk ik, dat mijn denken (en doen) snel aan het veranderen is. Als je je geloof in politici, bankwereld, voedselproducenten en massaconsumptie bent verloren of dreigt te verliezen, volg dan (eventueel via Uitzending Gemist) op de nederlandse TV de serie Tegenlicht. En laat je vooral inspireren.

Mismanagement

Het zat eraan te komen, een reddingsactie voor de Nederlandse SNS-bank. Vanochtend tijdens mijn ontbijtje is er toch wel even een gevoel van opwinding. Via TV volg ik dan live de persconferentie waarin de minister van financiën meldt, dat de Staat der Nederlanden deze bank per direct heeft onteigend. Na ABNAMRO is SNS dus de tweede bank die is genationaliseerd. ING - destijds overeind gehouden met flinke leningen van de Staat - was en is voor nationalisatie voor NL een paar maten te groot. Voorlopig blijft RABO de enige van de vier banken die nog draait zonder overheidssteun. Misschien dat de coöperatie-gedachte erachter het geheim van het succes is.
"Ook hier bij SNS blijkt weer mismanagement dé oorzaak van het probleem", zegt de MP in zijn wekelijkse persconferentie. Jammer, dat Rutte niet de echte oorzaak noemt.
In de loop van deze ochtend krijg ik mailtjes binnen van pensioenfondsen die mij sinds enige maanden betalen. Vanaf 1 april a.s. zal er worden gekort. Niet veel, maar toch. Na het zien van de Tegenlicht-aflevering (VPRO-TV) van afgelopen maandag - "Gaten in de markt" - geloof ik weer heilig in een nieuw Nederland. Met burgers die wakker worden en in antwoord op de crisis een tegenbeweging ontwikkelen. Het geloof in marktwerking, overheden en het huidige financiële systeem lijkt echt op zijn retour. Morgen op mijn blog meer hierover.