Rookverbod

Wij komen uit een land waar het woord “gedogen” is uitgevonden. Een land ook waar het lang duurt voordat er überhaupt een wet wordt afgekondigd. En zo’n uiteindelijke wet is in veel gevallen dan ook nog eens het resultaat van de meest uitgebreide overlegcultuur die er in de wereld te vinden is ! Dus : onduidelijke wetten, met veel uitzonderingen en overgangsbepalingen. Waar rechters vaak een uitspraak moeten doen over “wat er nu eigenlijk wordt bedoeld”. Nederlanders en wetten zijn trouwens nooit een goede mix geweest. We houden van onze vrijheid en er zijn altijd 16 miljoen interpretaties van welke wet dan ook. 

De enkele jaren geleden afgekondigde antirook wet is daar een mooi voorbeeld van. Er kwamen uitzonderingen voor kleine cafés, rechtzaken, de tabakslobby (met vertegenwoordigers tot in het koningshuis !) werkte op volle toeren. Vrijwel overal stonden er in de horeca na een jaar weer asbakken. De antirook wet is een gedoogwet geworden.

Neen, dan Spanje. Sinds 1 januari j.l. heeft Spanje de strengste antirook wet van Europa en is het verboden te roken: in bars en restaurants, in ziekenhuizen, binnen 200 meter van een school, kinderspeelplaats en parken, kortom op alle openbare plekken. Tot onze verbazing is elke bar ook in ons dorp helemaal rookvrij. De asbakken zijn van de tafels verdwenen. Er wordt gelachen en iedereen reageert relaxed. Het is altijd weer even wennen, zo´n nieuw jaar met nieuwe regeltjes. Er zijn wat horeca-ondernemers geweest die in de media hebben geklaagd over te verwachten omzetdaling. Maar daar houdt het protest dan ook wel mee op. Binnen in de bars en restaurants kun je weer lekker diep ademhalen.

Af en toe gaat er iemand naar buiten om een sigaret te roken. De terrassen zijn goed gevuld. De wetten zijn hier duidelijk, niet voor meer uitleg vatbaar en als je ze overtreedt vindt er een behoorlijke sanctie plaats. In Velez-Málaga zijn vorige week de eerste overtreders (rokers die toch binnen bleven roken) opgepakt en zitten vast, jawel. Toch heerlijk die duidelijkheid.