¡ Viva las dinastías !

Leve de koningshuizen ! Behalve voor de nodige stabiliteit in veel wat politiek betreft tot op het bot verdeelde landen, zoals NL en Spanje, zorgen vandaag en gisteren de koningshuizen weer voor veel entertainment. We betalen er veel voor, maar dan heb je ook wat.
Gisteren de TV-uitzending van de "boda" van het jaar gezien. Jammer dat er zo weinig emotie was, maar gelukkig wel mooie beelden. Om in de stemming te blijven gisteravond nog maar eens de met meerdere Oscars bekroonde film The Queen bekeken. Overtuigende rol van Helen Mirren.

Vanochtend regent het hier eventjes, dus mooi de tijd om binnen het live TV-verslag van de viering van Queensday in Thorn en Weert te bekijken. Als alternatief voor Oranjebitter hebben we maar een fles Licor Cuarenta Y Tres paraat gezet. Proost op de Oranjes. ¡ Salud ! In een NOS-enquete blijkt Máxima nog steeds op nummer uno te staan v.w.b. het meest populaire lid van de Oranjes. En terecht. Op 15 mei a.s. schijnt een uitgebreide documentaire met een lang interview met haar op TV in NL te komen. Gaan we zeker kijken. 

Op Facebook en Twitter vandaag zien we alleen maar leuke berichten over een Q-day met mooi weer en veel plezier. Onder meer lopen we tegen deze deze foto aan van kleindochter Julie die met wat support van Marcel op de vrijmarkt in Leiderdorp haar overtollig speelgoed probeert te verkopen. Later blijkt, dat ze van de opbrengst zoveel heeft gekocht, dat het huis er alleen maar voller mee wordt. 
Uit de berichten van onze enthousiast twitterende wijkagent uit Osdorp lezen we wat we missen van het feest in Amsterdam Nieuw-West. Volgend jaar maar weer eens op de 30ste april in NL blijven..?

Palmen bedreigd

Vandaag is het weer zover. Twee dames van de gemeentelijke plantsoenendienst bespuiten intensief de stam en de kruin van de palmbomen aan de rondweg.

Al een paar jaar worden de palmen bedreigd door een rode kever, de Picudo rojo. Deze beestjes kruipen in de kern van de palm, leggen er eitjes en de larven vreten zich binnen enkele weken in de stam van de palm. Hierdoor gaan de bladen hangen en sterft zelfs de grootste palmreus binnen de kortste tijd. Het gaat om de Canarische Palm (Phoenix Canariensis) en de Dadelpalm (Phoenix Dactylifera). 

Met de typen palmen die rond ons huis staan - de Californische Katoenpalm (Washintonia Filifera) en de Geleipalm (Butia Capitata) - is gelukkig vooralsnog niets aan de hand.

Het palmenprobleem is begonnen in Afrika en op de Canarische eilanden, waar de bedreigde palmen eigenlijk thuis horen. Op het vaste land van Spanje begon de ellende van de rode kever enkele jaren geleden in Almuñecar, hier zo’n 50 km vandaan. Af en toe zie ik hier in de buurt een dode palm. Een troosteloos gezicht. Tijdens onze reis door Marokko hebben we ons vergaapt aan de schoonheid van de miljoenen dadelpalmen in bijvoorbeeld de Draa-vallei. Je moet er niet aan denken, dat deze allemaal het loodje leggen. 

Gelukkig wordt er hard gewerkt aan een oplossing. Er is een schimmel ontdekt die de kevers bedreigt. Ook wordt er met een chemisch goedje gespoten. Ons dorp, dat echt trots is op haar veelal flinke palmen, bespuit elk halfjaar de palmen.  Alleen op deze manier kunnen de palmen worden gered. En kan iedereen blijven genieten van bijvoorbeeld deze rijen palmen die aan de Avenida Carlos Cano (de rondweg) staan.

Hoeveel soorten groen tel jij ?

Als ik zo kijk naar mijn vrijwel onkruidvrije bancales (terrassen) met fruitbomen valt me op hoeveel soorten groen er eigenlijk bestaan. Het is nu wel de mooiste tijd van het jaar. De grond is donker en nog vochtig van de regen van vorige week. Alles loopt enorm uit. Er kan in mei nog een buitje vallen, maar dan is het hier wel gedaan met de neerslag. Tot begin oktober. De hele zomerperiode is hier dan de overheersende kleur : geel. De kleur van de droogte, Allen de geïrrigeerde mango- en avocado-plantages kleuren het landschap dan nog wat groen. 

Nog dagelijks haalt Eduardo mijn onkruid op voor zijn paarden en laat dan ook regelmatig zakken paardenmest achter. Ook de moestuinen worden er flink mee bemest. We hebben nog een paar dagen om legaal vuur te mogen stoken, dus vandaag gaat de fik in nog twee bergen snoeihout.

Het wijnveld is nog niet helemaal onkruidvrij, dus van lui achterover hangen komt nog even niets. Buurman Antonio, die me als biologisch boertje, zo ziet zwoegen biedt aan er even met de "liquido" overheen te gaan. Een spuitfles met gif op je rug ? Ik bied nog weerstand. Maar of dat volgend jaar nog ook zo is ?

“Jointje, sir ?”

Vandaag de afgelopen maandag de door NCRV-TV uitgezonden teledocumentaire “Nederwiet” bekeken. Deed me terugdenken aan afgelopen december, toen ik met Marcel en Jefferey, mijn neefjes uit resp. New York en Vancouver, door de binnenstad van Amsterdam wandelde. We worden meermalen uitgenodigd ergens een coffeeshop binnen te lopen. Natuurlijk valt hen ook het aantal coffeeshops op en ik probeer hen het Nederlandse drugsbeleid uit te leggen. Ik voel altijd weer een bepaalde onvrede met dat beleid bij me opkomen als ik dat aan het uitleggen ben. Hoogste tijd om die maar eens op deze blog van me af te schrijven.  

Gedoogbeleid volkomen mislukt ?

De burgemeester van Maastricht (VVD’er Onno Hoes) kwam onlangs als eerste politicus met een voorstel om het hele gedoogbeleid van de coffeeshops af te schaffen. Net zoals meerdere halfslachtige kabinetsbesluiten uit het recente verleden, is ook dit gedoogbeleid met betrekking tot de zogenaamde soft drugs volkomen mislukt. Alleen in Amsterdam zijn er al bijna 300 (!) coffeeshops waar cannabis (wiet, marihuana, hasjiesj) mag worden verkocht. 

Waar gaat het om ?

Volgens de Opiumwet is de handel in cannabis gewoon verboden. Gedoogbeleid is het beleid van een bestuursorgaan om overtredingen van een bepaalde wet niet te vervolgen (bron: Wikipedia NL). Dus geen handhaving, niet de politie erop af om proces-verbaal te maken. In alle andere talen betekent “gedogen” gewoon : “toestaan zonder meer” ! Onder druk van de politiek heeft het Openbaar Ministerie in 1992 de zgn. AHOJ-G criteria vastgesteld. Dat zijn voorwaarden waaraan gevestigde en nieuw te openen coffeeshops moesten voldoen. Zodat ze door politie en justitie met rust worden gelaten. In NL mag je maximaal 30 gram wiet bezitten voor eigen gebruik. Bezit van meer wordt beschouwd als handel en dus bestraft. De coffeeshop-houder mag maximaal 500 gram in voorraad hebben en 5 gram per persoon (>18 jr) verkopen. Hij mag de wiet wel verkopen, maar niet inkopen ! Dat laatste is nog steeds illegaal. Dus als het ontdekt wordt, mag de politie ingrijpen. Kwestie van posten lijkt me en als politie rol je zo de ene shop na de andere op. Maar de lokale bestuurders geven de politie blijkbaar andere prioriteiten. Benieuwd of straks de nieuwe landelijke politie anders gaat opereren. 

En de tabak dan ?

Coffeeshops vallen onder de horeca waar sinds juli 2008 het rookverbod in werking trad. Dus zou je zeggen, dat het roken van joints waarin ook tabak vermengd zit, verboden is en men uitsluitend de waterpijp gebruikt. Als ik een blik werp in een willekeurige coffeeshop, zie ik echter overal een flinke blauwe walm van tabak. De Voedsel en Waren Autoriteit heeft trouwens niet eens de bevoegdheid om joints op de aanwezigheid van tabak te controleren ! Raar, maar maar.    

Wat is er mis gegaan ?

Omdat er een enorme markt voor wiet is, zijn er de afgelopen 15 jaar vooral in Brabant veel marihuanakwekerijen ontstaan. Eerst op kleine schaal in loodsen, veestallen, maar ook in woonhuizen. Ik ken persoonlijk nog al wat mensen in Oost-Brabant die hier veel aan verdienen. Hele gezinnen hebben een leuke bijverdienste met het thuis dagelijks snijden en inpakken van de wiet. Omdat de belangen groter werden, zijn de wietplantages groter geworden. Er is nu een georganiseerde criminaliteit ontstaan. Er zijn geen paar individuele afrekeningen meer in dat milieu, maar er opereren de laatste tijd compleet gewapende bendes. Rond Eindhoven, Helmond etc (de hoofdkwartieren van die criminele organisaties) zijn schietpartijen bijna aan de orde van de dag. De burgemeester van Helmond heeft al twee keer moeten onderduiken i.v.m. doodsbedreigingen naar aanleiding van het door hem sluiten van een coffeeshop.

Omdat ook de teelt steeds beter werd, is de wiet sterker geworden. De gebruikers zijn ook meer gaan gebruiken en de overstap naar het gebruik van  harddrugs (cocaïne, heroïne etc) is makkelijker geworden. De risico’s (drugscriminaliteit, overlast, toename drugsverslaafden etc), die men met het gedoogbeleid probeerde te vermijden, zijn inmiddels in enkele steden in NL geen risico’s meer. Het is allemaal in alle hevigheid al aanwezig. 

De wiet wordt niet alleen in NL gekweekt, maar komt ook met vrachtwagenladingen vanuit Marokko via Spanje ons land binnen. Eenmaal in Spanje is elke vracht als gevolg van het Schengenverdrag een aantal uren later in willekeurig welk EU-land dan ook. Regelmatig lees ik hier in de Spaanse kranten, dat kleine en grote vrachtschepen (vaak varend onder Nederlandse vlag !) door de Spaanse kustwacht worden aangehouden. Iedereen in Andalucía weet, dat er in de havenstad Cádiz vele duizenden (!) Spanjaarden hun brood verdienen aan die drugshandel naar NL. Door de hoge kwaliteit van de in NL geteelde wiet wordt deze de afgelopen jaren steeds meer geëxporteerd. Het zou hierbij gaan om een markt van 2 miljard euro ! Geen wonder, dat de georganiseerde misdaad hier in zit. 

  

Toch een liberaal standpunt !

Van mij mag iedereen boven de 18 jaar, die dat wil, tabak roken, alcohol drinken en wiet gebruiken. De overheid moet alleen voorwaarden scheppen waaronder die consumptie plaatsvindt. Het telen voor eigen gebruik moet toegestaan zijn. Het gebruik van en handel in hard drugs moet volgens mij verboden blijven.  

De oplossing

Het besloten maken van de coffeeshops met een nu voorgesteld pasjessysteem om daarmee het drugstoerisme en de ermee gepaard gaande overlast tegen te gaan zal niet gaan werken. Dat systeem kost ook handenvol geld. Het leidt tot bureaucratie (ambtenaren) en er zullen gemeenten (zoals de republiek Amsterdam) zijn, die er niet aan mee gaan doen. 

Het roer moet rigoreus om. NL zou lak moeten hebben aan wat andere landen in en buiten de EU van ons vinden. Doet NL trouwens met dat krankzinnige gedoogbeleid nu ook al. Dat beleid kun je moeilijk uitleggen aan de rest van de wereld. Dus gooi het over een andere boeg. Overtreed daarmee maar afspraken uit internationale verdragen. Blijf niet het braafste jongetje van de klas. Neem eens een afwijkend standpunt in. Andere (EU-)landen zullen spoedig volgen. 

Laat geselecteerde ondernemingen in NL de wiet telen en op de markt in NL aanbieden. De overheid zal de controle op de kwaliteit zelf moeten houden. De levering zal moeten gebeuren via apotheken of tabakszaken. Daar zal de wiet - compleet met een behoorlijke tax, zoals nu al geldt voor de andere genotsmiddelen - verkocht moeten kunnen worden aan iedereen boven de 18 jaar. Hiermee voorkom je de illegale straathandel, de handel vanuit Marokko en Spanje. We moeten dan natuurlijk wel ophouden met het langzaam aan gedogen van hard drugs en deze drugscriminaliteit (internationaal) keihard aanpakken. 

Eén, twee, iPhone, en weg is je privacy

Naar dezer dagen blijkt, slaat Apple continue de locatie op van je iPhone. Moet je daar nu verdrietig om zijn ? Onze privacy gaat ons wel zeker aan, maar beperkt zich tot bepaalde zaken die we echt privé willen houden. Waar ik de afgelopen maanden was met mijn iPhone mag iedereen - dus Apple ook - best weten. Ik ben geen lid van een obscure secte, heb geen geheime buitenechtelijke relatie, ben geen drugskoerier, geen lid van een terreurorganisatie, geen belastingontduiker, geen hoerenloper, geen pedofiel, geen veelpleger etc. Dus ik heb eigenlijk niet zoveel te verbergen. Volgens mij slaat ook elke provider je belgedrag en bellocatie op in hun computer. Als de overheid daarom vraagt, dienen ook de providers de data stante pe te leveren. Dus ik begrijp al die commotie over Apple niet zo. Met slimme software (iPhonetracker) kun je zien wat Apple ziet. Hierbij een afdruk van “iPhone van JanCastenmiller” van de afgelopen maanden. Klopt best redelijk. Zo te zien ben ik eigenlijk best een beweeglijk mannetje. Het zijn alleen de “movimientos” (bewegingen) in NL. Die in Spanje houd ik maar even “privado”.

Aan het werk..

De afgelopen dagen is er hier behoorlijk wat regen gevallen. "En abril, aguas mil", zeggen de dorpelingen. Iedere druppel regen die in deze tijd van het jaar valt, is duizend druppels waard. Toch is het prettig vanochtend weer wakker te worden van de opkomende zon, het is onbewolkt. 


Neen, de Spanjaarden kennen geen Tweede Paasdag. Ook deze campesino moet eraan geloven, vanochtend aan het werk dus. Afdalen naar de wijngaard en verder gaan met waar ik vorige week was gebleven. Er moet nog een behoorlijk stuk onkruidvrij worden gemaakt. Alles, dus ook het onkruid, groeit als een gek. Deze foto's zijn van een uurtje geleden. Er is al een stuk schoon, nu de rest nog.... 

Enkele wijnboertjes om ons heen, zoals die naast Antonio (zie rechter foto), hebben hun wijnveld al op orde. Ik moet dus echt aan de bak.

! Hallelujah, Buen Pascua !

Dit romantische plaatje van de verrijzenis van Jesús inspireert mij als voormalig katholiek op de een of andere manier wel.


Een groeiend aantal mensen, dat al jaren van God los is, ontevreden is en op zoek naar de zin van het bestaan, schijnt hun heil te zoeken in een nieuwe spiritualiteit. Een weekje ondergedompeld te zijn in Semana Santa hier in het uiterste zuiden van Spanje zou hun aardig op weg helpen.
   
Na een vastentijd, mag je genieten ? Maar of al die supermarktbezoekers in NL (omzet meer dan 700 miljoen euro) 40 dagen hebben gevast ? Het lijkt erop, dat alleen nog de moslims een Ramadan houden.  

Tussen de buien door is in ons dorp rond het middaguur nog wel de paasprocessie gehouden. 


Iedereen trouwens een mooie Pasen gewenst !

De zee geeft, de zee neemt

Gistermiddag klaarde het toch nog even op. Dus gingen we voor onze dagelijkse wandeling naar Torrox-Costa met "el mejor clima de europa". De buitenlandse overwinteraars hadden plaatsgemaakt voor talloze Spaanse families die op deze vrije Goede Vrijdag de boulevard bevolkten. We hadden het al in de krant gelezen. Maar nu zagen we met verbijstering de resultaten van de storm (en hoge golven) van twee weken geleden. Over een lengte van enige honderden meters was het hele strand van zo'n 50 tot 100 meter breed helemaal weg ! De branding kwam tot aan de boulevard. Zoals elk voorjaar heeft men nog geen maand geleden dagenlang met vrachtwagens zand het strand weer wat opgehoogd. Eén storm en weg is het !

De enige oplossing is de bouw van enige strekdammen zoals we die in Scheveningen kennen. Of - wat ik de Ayuntamiento van Torrox heb geadviseerd - huur eens een consultant in van Boskalis. Met zijn sleephopperzuigers 's werelds beste zandspuiter.

(foto's genomen met mijn iPhone)

Het blijft de rest van de avond regenen. Voor het eerst sinds 1933 gaan de processies in de grote steden niet door. De TV zendt herhalingen van de processies van de afgelopen jaren uit. De live-beelden laten alleen pleinen vol paraplu's zien, jammer. Op de internetkrant van ons dorp zien we enkele foto's van de Goede Vrijdag-processie die afgelopen nacht (begonnen om 24.00 uur) heeft plaatsgevonden in het Moorse gedeelte van het dorp. Hieraan deden traditiegetrouw alleen in het zwart geklede vrouwen mee.  

Veel emotie en devotie

Het is altijd weer een imposant gezicht als Spaanse militairen van het Vreemdelinglegioen een kruis met "Cristo de la Buena Muerte" de kerk uitdragen. Onder de toeschouwers in Málaga ook de hier geboren filmacteur Antonio Banderas die even later zelf als boeteling op blote voeten in een processie zal meelopen.

Als zo'n processie stilhoudt en een man begint ineens op een balkon zeer luid en met veel passie een "saeta" (religieus flamencolied) te zingen, staan mensen te huilen. Kippevel ! Op de nederlandse TV gisteravond, om in de stemming te blijven, gekeken naar Passion. Het lijdensverhaal van Jesus voor de jongere generatie mooi in beeld gebracht met hedendaagse muziek. Afgelopen nacht hebben we een flink onweer gehad en is het behoorlijk gaan regenen. Goed voor het land, maar doordat de temperatuur ineens is gezakt naar 15 graden (brrr) slecht voor de fruitbomen. Dat wordt op deze Goede Vrijdag geen processie voor ons, maar lekker binnen blijven en lezen met de Matthäus-Passion als stemmige achtergrondmuziek.

Vuurwerk tijdens Semana Santa

Gistermiddag was het even droog met een flets zonnetje toen in Nerja één van de processies begon. Hier de salida van María Santísima de los Desamparados (de Heilige Maria van de hulpelozen) uit de Iglesia Parroquial de El Salvador. De kerk nabij het Balcon de Europa.

In Andalucía hebben veel mensen een probleem met de politiek van "Madrid" en zijn alleen daarom al fan van op voetbalgebied aartsrivaal Barcelona. Opmerkelijk daarom, dat aan de muur van bar Osemy in ons dorp zowel de vlaggen hangen van Real Madrid als van Barcelona. Op grote schermen volgen supporters van beide clubs de komende tijd 4 ontmoetingen van deze wereldclubs. Gisteravond was de eerste ervan en voor het eerst na 18 jaar won na verlengingen Real Madrid van Barça en daarmee de Copa del Rey (soort KNVB-beker). We vroegen ons al af wat de reden van het vele vuurwerk was in het dorp tegen half één afgelopen nacht. Blijkbaar toch wat Real Madrid fans in ons dorp. 

Conformeren, niets voor mij

Het regent af en toe in de campo en de spieren van deze campesino moeten even tot rust komen. Dan is het heerlijk om de stapel “nog te lezen” boeken kleiner te maken. Al enige tijd volg ik met belangstelling het journalistieke werk van Joris Luyendijk. Vandaag zijn nieuwste boek “Je hebt het niet van mij” gelezen. Uit de omslag de volgende tekst : “Zelf spreken ze van de 'Haagse kaasstolp' en van 'de vierkante kilometer rond het Binnenhof'. De politici, journalisten, voorlichters en lobbyisten die samen ons beeld van de landelijke politiek bepalen, opereren in een zeer aparte biotoop. Ze kunnen vaak minder zeggen dan ze weten, en moeten soms toneel spelen, voor en achter de schermen. Joris Luyendijk liep een maand rond in de fascinerende en zo en nu dan verbijsterende, beklemmende wereld van de Haagse politiek”. Na het lezen van dit boek ga je echt geloven, dat de verbeteringen van de BV Nederland niet uit politiek Den Haag zijn te verwachten. Daar moet je je “conformeren aan het systeem” en kun je nauwelijks vernieuwend bezig zijn. Niets nieuws onder zon. Mijn bijna 15-jarige werkervaring bij Defensie stond ook vaak in het teken van het “conformeren”. En daar worden organisaties én de wereld vaak niet echt beter door. Daarom is v.w.b. een betere wereld mijn hoop gevestigd op de huidige “non-conformistische” en inspirerende internetgeneratie.

Een Semana Santa met regen

De eerste wolken tekenen zich al af tijdens een processie van de cofradía de Nazarenos Hermandad San Gonzalo in Málaga. Helaas worden er regenachtige dagen verwacht in deze Semana Santa. Vanaf nu op Canal Sur (Andalucía TV) de hele dag live-verslag van de processies in de grote steden.

Iedereen zijn eigen EPD

Op www.rijksoverheid.nl lees ik vanochtend deze koele mededeling :
Elektronisch patiëntendossier

De Eerste Kamer heeft in april 2011 tegen de wet gestemd die verplichte aansluiting op het landelijk elektronisch patiëntendossier (EPD) regelt. Het landelijk EPD is ontwikkeld om het artsen en andere zorgverleners mogelijk te maken informatie over hun patiënten en hun medicijngebruik uit te wisselen. Dit zou het aantal fouten dat artsen maken terugbrengen.

De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport brengt op dit moment in kaart wat het besluit van de Eerste Kamer betekent voor het landelijk EPD.

Wat een verspilling en een gemiste kans ! Typisch een voorbeeld van het oude en regenteske denken van onze overheid (ministeries en politici) bij deze verbetering in de gezondheidszorg. Het is allemaal te complex gemaakt en wat een gedoe over privacy. In het insprirerende boek Society3.0 - waaruit ik de komende tijd zeker vaker zal gaan citeren - staat dé eenvoudige oplossing voor dat EPD :
Geef patiënten gewoon een chip op hun zorgpas, met daarin hun medische basisgegevens en laat dat pasje updaten bij ieder (huis)artsbezoek. Combineer dat met de eigen dossiers die patiënten zelf gaan bijhouden op Google Health (gratis) en we hebben een eerste grote stap gemaakt, tegen minimale kosten.

Simpel door te voeren, geen privacy-problemen en tegen minimale kosten ! Ben benieuwd of de internetgemeenschap dit idee op pakt (via Twitter, Facebook etc) en weet te realiseren. Zou een mooie testcase kunnen zijn en Society3.0 een stapje dichterbij brengen. 
Was Alexander Klöpping niet enkele weken geleden al via Twitter in opstand gekomen tegen de overbodigheid van de ons honderden miljoenen kostende Kamers van Koophandel ? Daar zweten ze nu peentjes.....

Domingo de Ramos

De viering van Semana Santa in ons dorp begint eigenlijk al met de "día de la cofradía" (dag van de congregatie en de broederschap) afgelopen zondag. Vandaag is het Domingo de Ramos (Palmpasen) en vindt de eerste processie plaats. De palm- en olijfboomtakken zijn vanochtend in de kapel van San Sebastián ingezegend. Het zijn vooral kinderen en vrouwen die daarop meelopen in een processie van die kapel naar de Iglesia in het Moorse deel van het dorp. Natuurlijk zien we weer veel bekenden meelopen, paasbest gekleed. Deze hele week zijn er processies met diverse beeldengroepen in verschillende routes door onze pueblo. Op de internetkrant van ons mooie dorp staat weer het hele programma vermeld. Klik maar eens op : Semana Santa Frigiliana .

We zullen zeker - tussen de agrarische activiteiten door - ook na vandaag nog enkele processies gaan bekijken. Arnold en Etha die vorige week Córdoba, Granada en Málaga bezochten, verbaasden zich naar ons nog over het grote aantal tribunes dat daar werd opgebouwd. 

Ik kreeg zojuist van hen nevenstaande foto van een straat in Málaga met de nog lege tribunes. Vooral in Andalucía bezoeken alleen al in de Semana Santa meerdere miljoenen (!) bezoekers de plechtigheden in de grote steden, maar ook in de dorpen. Naast de vele buitenlandse toeristen, zijn het talloze Spanjaarden vanuit andere delen van het land die hun geboorteplaats en familie bezoeken.

Werken aan een nieuwe samenleving

Vandaag als campesino een rustdag genomen, goed voor de spieren. Maar wel een intellectuele inspanning gepleegd. In één ruk vrijwel het hele boek Society3.0 van Ronald van den Hoff uitgelezen. Hierin laat de schrijver zien waarom onze wereld, onze systemen én onze economie aan het eind van haar latijn zijn. Maar het is vooral een boek dat vol vertrouwen de toekomst beziet waarin we groeien naar de Society 3.0, met de interdependente economie als systeem van waardecreatie. Een samenleving met wereldmensen! Je kunt het als pdf-document hier gratis downloaden www.society30.com/book 

Geen heimwee naar Farmville

Iedereen die op Facebook zit heeft weleens een uitnodiging gehad om mee te spelen aan Farmville. Voor degenen die het niet kennen. Het is een spel op internet waarbij je als eigenaar van een stuk grond dit moet bewerken (gewassen planten, op tijd bewateren etc). Dé computernerd van NL, Alexander Klöpping, zegt gisteravond in DWDD, dat er wereldwijd dagelijks 70 miljoen mensen aan dit spel meedoen ! Stel je voor, managers die even een vergadering verlaten om "de tomaten water te geven" !
Een jaargenoot van mij, een serieuze en volgens mij stabiele vent, leefde ook dagelijks enige uren in een door hem geschapen virtuele wereld. Hij had op Facebook een andere naam dan in de echte wereld, zaaide tijdig zijn maïs in Farmville etc. Ieder zijn ding, zou je zo zeggen.
In deze dagen, na de schietpartij in Alphen aan de Rijn, is er weer veel aandacht voor de effecten van het leven in de virtuele wereld en de realiteit. Jongeren die regelmatig gewelddadige computergames spelen, zouden ook weleens een wapen kunnen of willen leegschieten in de echte wereld. Tot je 18e levensjaar zouden de hersenen nog niet voor 100% volgroeid zijn en er dus bij wat labiele gasten inderdaad een risico bestaan op naäap-gedrag. Ik weet er alles van. Als jochie van een jaar of negen ging ik regelmatig zondagmiddags naar het Haagse Rembrandttheater waar ik me vergaapte aan westerns met Roy Rogers. Terug naar huis rende ik dan galopperend als een paard en schietend met een klappertjespistool over de Gouverneurlaan terug naar huis. Ik wás Roy Rogers. 
Met mij is alles redelijk goed gekomen. Tenminste, als je dat kunt zeggen van een 63-plusser die zich nu hele dagen staat af te beulen in zijn boomgaard, moestuin en op zijn wijngaard. Nee, niet in Farmville, maar hier in de echte wereld in Zuid Spanje. Mijn spierpijnen zijn echt niet virtueel.

Vroege vruchten

De komende dagen kunnen we hier alweer de eerste vruchten na de winter uit de boomgaard eten. Het is de "níspero", de mispel (mespilus germanica), een beetje half appel, half peer. De vrucht zit boordevol vitamine C en is goed voor maag en spijsvertering. Gisteren al enkele geplukt, ze zijn heerlijk. We hebben de níspero te danken aan de Romeinen. Zij brachten de boom vanuit Iran in 700 voor Christus naar o.m. Spanje. In NL staan ze vooral in oude kloostertuinen.
   

Toma y daca ("voor wat, hoort wat")

De Tielse vakantiegangers zijn vanochtend vertrokken voor een stadswandeling in Málaga en aansluitend vlucht naar NL. Intussen gaat hier het werk op het land gewoon door. Eduardo - hij blijkt de zwager van onze kapster te zijn - komt nu meerdere keren per dag het onkruid halen voor zijn paarden. Het is een wereld van geven en nemen. Dus belooft hij mij als tegenprestatie voor het paardenvoer enkele zakken van de beste kwaliteit paardenmest. Vanmiddag staan de zakken er al. Komt goed uit, de fruitbomen dienen bemest te worden.

Danzas orientales en TV-beelden uit NL

Afgelopen weekend werd in ons dorp voor het 5e achtereenvolgende jaar het "Festival de las Danzas Orientales y Étnicas" gehouden. Veel buikdanseressen, danscursussen in de sporthal, een culturele markt en gisteravond optredens op het Plaza de tres Culturas (het dak van de parkeergarage). Onder de titel Gala Mare Nostrum. 
Helaas gemist. Wij wilden eerst even kijken naar de laatste berichten op TV van het drama in Alphen aan de Rijn. En natuurlijk, met Arnold erbij, de uitzending van Studio Sport met een opmerkelijke revival van Ajax.
Daarna blijven hangen voor de TV en een machtig interessante uitzending van de VPRO-serie "In Turkije" gezien. Een onthutsend beeld van een land dat echt niet meer zit te wachten op Europa. Turkije lijkt definitief de toenadering tot Syrië en Irak (en daarmee de Arabische wereld) te hebben gekozen. 
Genietend van enkele flessen rode wijn praten we daarna op het terras nog tot laat in de zwoele nacht na over de "toestand in de wereld". 
De vakantiegangers uit Tiel besluiten daarop vandaag richting Alpujarras te gaan, op zoek naar de Moorse en Tibetaanse invloeden in die streek.
We vergeten het dansfestival. Hierbij enkele foto's van gisteravond uit de internetkrant van ons dorp van vanochtend.

Paardenvoer, deel 2

Stedentrip of niet, er wordt door Arnold meegeholpen op het land. De paarden wachten immers op het beste voer van España. Dus is het deze zondagochtend al vroeg onkruid verwijderen. Begin van de middag ligt er voor een hele manege aan krachtvoer klaar. Het is het wel het mooiste onkruid van de wereld. Prachtige bloemen en geuren. Maar, Eduardo in geen velden of wegen te zien. Zal ik het toch binnenkort nog moeten gaan verbranden ? Vanaf 1 mei mag er geen open vuur meer in de campo worden gemaakt. Er zijn na vandaag nog twee bancales (terrassen met fruitbomen) te gaan. En dan ligt het hele wijnveld te wachten op een flinke schoffelbeurt, een week werk. 

We zijn nog wel even bezig. Het is vanmiddag 25 graden, zondag en dus de hoogste tijd voor een visje aan het strand bij Mauri. De foto's links zijn van Arnold (gracias). 

 

Paardenvoer

Sinds gisteren heb ik extra mankracht bij het schoonmaken van mijn boomgaard. Het is Eduardo die vlakbij Hotel Rural een cortigo heeft en enkele paarden houdt. In deze tijd van het jaar struint hij - gewapend met sikkel - op zijn quad door de campo op zoek naar vers voer voor zijn paarden. Maar hij is kieskeurig. Hij wil uitsluitend "herba" (onkruid) afsnijden op onbespoten land. Mijn buurman Antonio had hem verteld, dat wij biologisch "boeren" en dus geen "liquido" (gifspuiter) gebruiken. Dus Eduardo meldde zich gisteren, vroeg onze toestemming en begon gelijk de nodige herba af te snijden. Hij reed af en aan om zijn paardenvoer af te leveren. Hij toonde zich zeer geïnteresseerd om ook de stapels onkruid die er al liggen vandaag en de komende dagen mee te nemen. Scheelt mij weer heel wat werk, ik hoef niets te verbranden etc. Binnenkort zal ik zijn stallen eens gaan bezoeken. Zeker weten, dat daar de mooiste paarden van het dorp staan. Gevoederd door Casa Domingo !  

Comfortabel naar Córdoba

Eergisteren zijn mijn broer Arnold en schoonzus Etha hier gearriveerd. Met Casa Domingo als uitvalsbasis doen ze een stedentrip naar o.a. Córdoba. Maar natuurlijk gaat Arnold gisteren eerst met mij de berg af om wat uurtjes onkruid te snoeien op de terrassen met de fruitbomen. In de volle zon met 24 graden, temidden van het aroma van alle bergkruiden, is het heerlijk om te werken.
Helaas moeten we hier ook veel planten met mooie bloemen zoals deze klaproos snoeien.  


Twee elkaar beconcurrerende nachtegalen in het bos naast ons huis overstemmen gisteravond bijna de muziek van mijn iPad op het terras.

Vanochtend vertrekken de twee vakantiegangers in hun luxe BMW (van Hertz) richting Córdoba. Om zich daar helemaal over te geven aan de prachtige cultuurhistorische en culinaire schatten van één van de mooiste steden in Andalucía.

María Dueñas en Jack Vettriano, een goed duo

Mike leest momenteel “El Tiempo entre costuras” van María Dueñas (vrij vertaald “De Tijd tussen de naaisters”). Een prachtige roman die zich afspeelt in Madrid en enkele Marokkaanse keizersteden die we vorig jaar bezochten. Ik wacht wel op de Nederlandse of Engelse vertaling. 

Una novela de amor y espionaje en el exotismo colonial de África La joven modista Sira Quiroga abandona Madrid en los meses convulsos previos al alzamiento arrastrada por el amor desbocado hacia un hombre a quien apenas conoce. Juntos se instalan en Tánger, una ciudad mundana, exótica y vibrante en la que todo lo impensable puede hacerse realidad. Incluso la traición y el abandono de la persona en quien ha depositado toda su confianza. El tiempo entre costuras es una aventura apasionante en la que los talleres de alta costura, el glamur de los grandes hoteles, las conspiraciones políticas y las oscuras misiones de los servicios secretos se funden con la lealtad hacia aquellos a quienes queremos y con el poder irrefrenable del amor.

Omdat ik de omslag enigszins herkende en het beeld me intrigeerde, ben ik naar de maker ervan gaan zoeken. Het is een deel van een schilderij van de Schotse kunstenaar Jack Vettriano. Op zijn website (http://www.jackvettriano.com/) kom ik ineens talloze afbeeldingen tegen die ik herken van tandartswachtkamers tot en met Ikea-posters. Hieronder twee bekende werken.

Warme lente

Gistermiddag steekt er een flinke wind op vanuit de Middellandse Zee. Deze brengt in nauwelijks een uur zoveel warme lucht mee, dat de temperatuur van 17 graden ineens naar 25 graden stijgt. De wind wakkert aan tot storm, die de hele nacht voortduurt. Vanochtend kunnen we dus weer het zwembad en de terrassen schoonmaken. In de zon is het gewoon al om 11.00 uur 's morgens heet. Het is boven de 25 graden. Wel goed voor de natuur. De druiven zijn de afgelopen weken flink uitgelopen, de eerste bloemtrosjes zijn al zichtbaar. Mike is weer begonnen aan haar baantjes trekken in het zwembad. Wel even wennen aan het verschil tussen een 50 meter bad in Amsterdam en hier 8 meter.

Opgeruimd staat netjes

We zijn na afwezigheid van bijna 8 weken weer thuis. Rond het huis schreeuwt de tuin om onderhoud en de komende weken zal ik het druk hebben om de boomgaard en groententuin op orde te brengen. Er blijkt onlangs weer een Sahara-regen te zijn geweest, dus zat alles onder een laagje geel zand. Vanmiddag was het dus eerst alle terrassen en terrasmeubels afspuiten.

Vanochtend vallen in het dorp de gifgroene containers op die de gemeente heeft geplaatst bij de “puntos de limpio” (plekken waar de afvalcontainers voor glas-plastic-papier-rest afval staan). Het zijn bakken waar je bovenin schoenen kunt deponeren en onderin kleding. Op internet lezen we, dat volgens het Spaanse Ministerie van Milieu (dat hebben we hier nog), bijna 4% van het huishoudelijk afval bestaat uit textiel. Volgens die cijfers bestaat de rest van het Spaanse huishoudelijke afval voor 44% uit organisch materiaal, 21% uit papier en 11% uit plastic. Door vanaf nu ook afval van kleding en schoenen te scheiden wordt 95% hiervan gerecycled. De firma die deze containers beheert - East West Productos Textiles - sorteert vóór de recycling de bruikbare kleding eruit. Die wordt gebruikt als humanitaire hulp. We gaan onze kledingkasten eens opruimen, zeker nu we weten dat we hiermee ook een goed doel dienen.