Metallic

In het gaas bij de parkeerplaats zit deze kameleon vanmiddag enige tijd doodstil op een prooi te wachten. Kim maakt van heel dichtbij wat foto's met haar i-Phone. Langzaam verkleurt het dier van vrijwel wit tot een geheel andere kleur. Met bijna een metallic glans. Volgens Mike van angst, volgens mij van de hitte. Het gaas is door de brandende zon loeiheet. 
Gisteren was het alerta naranja, een bijna donkerblauwe hemel met een extreem felle zon. De temperaturen gingen voorbij de 35 graden. Een mooie aanleiding om binnen te genieten van een paar uurtjes Olympische sport. Met zijn allen zien we wielrenster Marianne Vos in een spannende wegwedstrijd voor NL de eerste gouden medaille binnenhalen.

Draadloos kijkplezier

Casa Domingo is dezer dagen een beetje Casa Manzana (Huize Apple). Met vier iPhones, twee iPads, een MacBook, airports en sinds enkele dagen ook een Apple TV wordt er hier in en rond het huis wat af ge-icloud, gestreamd etc etc.


Dit laatste gadget - de Apple TV- is een cadeau van de vakantiegangers, waarvoor heel veel dank ! Binnen enkele minuten was deze verbonden met onze Sony TV. Alle foto's, filmpjes etc van alle Apple-apparaten worden draadloos op het grote flatscreen getoond. Er komt geen extra handeling meer aan te pas. Van een net genomen foto op een iPhone tot en met een avondvullende bioscoopfilm op de MacBook. Het is werkelijk fantastisch. Dat we ooit zonder hebben gekund ......!

Het is trouwens deze zomer echt een vakantie waarbij iedereen zeer regelmatig zijn smartphone (of iPad) raadpleegt. Er wordt mee gefotografeerd, gefilmd, websites geraadpleegd en de social media gebruikt.
Aan dit fenomeen wijdde The New Yorker er vorige week zijn coverstory aan ! Heel herkenbaar. 
Gelukkig vinden er hier in Casa Domingo nog veel prettige en diepzinnige gesprekken plaats en worden er ook non-virtuele spelletjes gedaan. We zijn niet helemaal de weg kwijt.  

B&B-tip

Miranda, een ex-collega van dochter Kim uit haar ABNAMRO-tijd runt sinds een jaar een prachtige Bed & Breakfast in Alcalá del Valle (even ten noorden van Ronda, in de provincie Cádiz). Samen met haar man Hans zijn ze de trotse eigenaren van Cortijo El Guarda (de Wachter) een ruim 500 jaar oude boerenhoeve die ze hebben omgetoverd tot een luxe verblijf in het hart van Andalucía. We hadden al eerder een indruk gekregen van de accommodatie door hun website (http://www.bedandbreakfast-elguarda.be/) te bekijken.

Vanmiddag zijn we er met de hele familie op bezoek geweest. De werkelijkheid bleek nog mooier. We worden gastvrij onthaald, rondgeleid, genieten er van een heerlijke lunch en een prettig gesprek. De kleinkids amuseren zich met de mooie witte herdershonden en het zwembad. Voor iedereen die een echt luxe Andalusische rural retreat zoekt is deze Bed and Breakfast een aanrader. Kijk maar eens op deze website .

Roberto's mango's

De mangobomen op de bancales in de boomgaard dragen dit jaar veel vruchten. Ook de boom die 3 jaar geleden door kleinzoon Robbe is geplant. Robbe laat zich dezer dagen graag Roberto noemen ! Natuurlijk wil hij "zijn" boom zelf gaan bekijken. Deden we afgelopen maandag even. 


Nog een maand of twee en de mango's zijn rijp. Ze zullen dan twee keer zo groot zijn dan momenteel en per stuk meer dan een pond wegen.


We moeten plechtig beloven een paar van zijn boom in september speciaal voor hem mee naar NL te nemen.


Van de rest van de oogst wil Mike dit jaar chutney gaan maken. Volgend jaar maar eens kijken of we de hele oogst kunnen slijten aan een lokaal "taste of india" restaurant. 

Vrolijk

Dit vrolijke meisje heeft het zo te zien hier prima naar de zin. Marcel maakte deze foto van kleindochter Julie een dezer dagen met zijn iPad. Vanmiddag op naar Restaurante Merendero José Jiménez aan het strand bij Torrox-Costa voor de lunch. Dat levert maar liefst zes van dit soort vrolijke gezichten op. 

Beetje Río

Vandaag staat dan de voettocht door de bedding van de Río Chillar op het programma. Deze rivier ontspringt in het Parque Natural Sierras de Tejeda, Almijara y Alhama, dat achter ons huis ligt. Samen met de Río Higuerón mondt de Chillar in Nerja uit in de Middellandse Zee.
Ondanks de droogte van de afgelopen maanden stroomt er nog behoorlijk wat water. 
Een belangrijke motivatie voor deze tocht voor Julie en Robbe is het feit, dat neef Niel deze tocht hier vorig jaar ook heeft gelopen. En dat willen zij ook weleens meemaken. Ook zij verrichten een mooie prestatie en wandelen een paar uur over de keien door het snelstromende water. 
Veel wandelaars laten bij het einde van de tocht liggen hun gebruikte schoenen achter. Marcel en Kim doen niet mee aan deze gewoonte en houden hun gisteren speciaal voor vandaag gekochte schoenen aan.

Echte regen

In de vroege ochtend is er vanuit zee een wolkendek de vallei ingedreven. En na het ontbijt gaat het wat miezeren. Daarna vallen er zelfs druppels : regen ! En dat in juli. Wij zijn er blij mee. Prima voor de druiven, boomgaard etc. En natuurlijk voor het gortdroge natuurpark. Het vermindert het risico op bosbrand toch wel weer enigszins.
Maar voor de vakantievierders uit Leiderdorp is het minder leuk. De voor vandaag geplande wandeltocht door de rivierbedding van de Río Higuerón stellen we wat uit.   "Opa, het regent hier toch nooit in de zomer ?" vraagt Julie. Robbe pakt zijn zwemmomentje in de regen.
Gewandeld wordt er vandaag in winkelcentrum El Ingenio (met o.a. Eroski) waar de kleinkids de Spaanse economie een impuls gaan geven.

Vakantiepret

Dat de van Dijkjes zich hier amuseren tonen bijgaande foto's wel. 

Uren in het zwembad, puzzelen en veel spelletjes op de iPads en iPhones en natuurlijk lekkere comidas caesars (homemade). De kleinkids zorgen voor het nodige entertainment.

Skimmer stories

De RABO meldt vandaag met trots op hun website de schade door skimmers in juni met 85% te hebben verminderd. Hiervoor heeft deze bank wel alle betaalpassen van hun klanten op "uit" gezet voor gebruik buiten Europa. Het schijnt de bank miljoenen te schelen. Dit bericht gaat niet over betaalpasfraude en kwaadwillende Roemenen die met skimmen jouw of mijn geld uit een pinautomaat proberen te halen. Casa Domingo heeft ook skimmers. Maar een stuk minder gevaarlijk, dat weer wel. De skimmers die ík bedoel zijn filters, die aan het einde van zwembaden zijn aangebracht om het ergste vuil van het wateroppervlak tegen te houden voordat het water door het zandfilter gaat. In elke skimmer - wij hebben er twee in ons zwembad - zit een plastic mandje waarin dat vuil wordt opgevangen. Het is zaak om elke ochtend die mandjes even schoon te maken. 

Over wat we daarin zoal hebben aangetroffen de afgelopen jaren, zou ik heel wat berichten op deze blog kunnen schrijven. Ik beperk me tot het volgende : verwelkte bloemblaadjes, stuifmeel en zaden, cycades, krekels, sprinkhanen, spinnen, rupsen, maar ook veldmuizen, hagedissen, wormen, slangen, een jong vogeltje, een pad, haren, bloemen, blaadjes, etc. (de meer triviale vondsten laat ik in deze opsomming maar achterwege). Toen vriend en bioloog Huib hier 4 jaar geleden logeerde, kregen we elke dag van hem een uitgebreide analyse van de inhoud van de skimmermandjes. Gelukkig hebben wij zowel rondom ons land als om het zwembad afdoend hekwerk. Ik hoor weleens verhalen van mensen die zoals wij een zwembad hebben in de campo, maar dan zonder enig hekwerk. Verhalen over wat zij zoal 's morgens in hun zwembad aantreffen. Beesten die echt niet in een skimmertje passen, zoals bijvoorbeeld een verdwaalde en verzopen geit. 

Er is een overeenkomst met de blijdschap van de RABO. Door het frequente schoonhouden van de skimmers heb ik sinds de installatie in 2004 geen storingen gehad aan de motor in het pomphuis. En dat scheelt eveneens eurootjes.

Nattigheid

Binnen 10 minuten nadat gisteren hun auto op de parkeerplaats tot stilstand was gekomen, lagen kleindochter Julie en kleinzoon Robbe al in de piscina (zwembad). Een absoluut record. De familie uit Leiderdorp is gistermiddag hier in Casa Domingo gearriveerd. Na enkele vakantieweken met regen in NL, is het voor hun alle vier hier wel een verademing. Veel zon en warmte. De enige nattigheid - die van de piscina - wordt als een weldaad ervaren.

Lucht happen

"Aire", zeggen de campesinos (boeren) hier in vallei. Het betekent letterlijk lucht of zuurstof. Maar zij bedoelen er de weersomstandigheid mee die het beste is voor een snelle groei van bomen en gewassen. Het is dan extreem droog, volop zon, geen wind en niet te heet. En, er zit dan extra veel zuurstof in de lucht. Je krijgt bijna de neiging de lucht te happen en door te slikken. Een beetje als de eerste slokken koel en helder water bij een extreme dorst. 
Vandaag wordt zeker weer zo'n dag met veel "aire". De zon komt rond 07.00 uur vanachter de Loma de la Cruz op. Het vanochtend afgegeven weeralarm (voor extreem hoge temperaturen) geldt gelukkig niet voor onze provincie. 

Mist

Gisteren begint de maandag gelukkig een stuk koeler met 24 tot 25 graden. Er hangen in de vallei dikke wolken. Mist. Soms kunnen we de overkant niet eens zien. We verlangden zondag nog naar een lekkere plensbui. Die hebben we niet gekregen, alhoewel het een aantal uren toch vochtig was. Wat druppels, bijna een beetje miezerregen. Miezer, de Spanjaarden hebben er geen woord voor en dat zegt eigenlijk genoeg. 

Om het verblijf van de familie uit Leiderdorp straks te veraangenamen rijden we naar Algarrobo Costa. Daar zit namelijk RiJo, een Nederlandse winkel, waar we o.a. Calvé pindakaas kopen. Rond het middaguur is het weer helemaal opgeklaard. Stralend blauw en ver boven de 30 graden. Er staat nog wel een flinke wind.
In Nerja vindt gistermiddag de jaarlijkse processie plaats van de Virgin del Carmen, de patroonheilige van de vissers. I.v.m. de hoge golven gaat de processie niet te water, maar lopen ze een rondje van de kerk naar Playa Calahonda en weer terug. Even meen ik onder de dragers Jan Kees de Jager (de NL'se minister van Financiën) te herkennen... Zit wellicht nog een beetje mist in mijn ogen. De steun van Jan Kees aan Spanje blijft vooralsnog beperkt tot zijn aanwezigheid in Den Haag en Brussel.

Noche caliente

Gisteren werd het hier de warmste dag van dit jaar tot nu toe. Het werd bijna 40 graden en dat is vrij bijzonder. Het was droog, uitzonderlijk helder en er stak in de namiddag nog eens een flinke en hete wind op. Zelfs op de overdekte terrassen was het te warm. Dus niks lekker lezen in de schaduw, maar binnen in huis. Met de ramen gesloten was het in huis met 32 graden aangenamer. Het water in het zwembad is met 30 graden nog nooit zo warm geweest. Rond middernacht zitten we op de patio in een zwoele wind nog wat te kaarten. De thermometer (foto) in de buitenkeuken geeft dan nog 34 graden aan. 
In de loop van de nacht treedt wat afkoeling op. Vanochtend is het een stuk aangenamer. Het wordt vandaag "maar" 30 graden.
Volgens AEMET (het Spaanse KNMI) gaan we deze week meer normalere temperaturen krijgen, van 30 tot 34 graden en 's avonds 24 graden. We beginnen te verlangen naar een lekkere plensbui. Maar zo'n verkoelend buitje kennen we hier niet. De laatste regen van betekenis is begin mei gevallen en we moeten tot eind september wachten tot we weer wat nattigheid voelen. 

Francofiel voor één dag

Vandaag, quatorze juillet (14 juli), zijn we voor één dag weer even francofiel. Ondanks de hitte vandaag - tijdens het ontbijt vanochtend werd het al snel boven de 30 graden - zien we deze campesino met zijn mula (muilezel) nabij Playazo gewoon doorwerken. Er geldt weer een warmtewaarschuwing. Wij blijven vandaag maar thuis, lekker in de schaduw wat lezen en muziek luisteren. Door de van de hitte zinderende vallei hier schalt de hele dag Franse muziek. Classic FM zend zijn jaarlijkse Franse Dag uit. Que la vie est belle !

Verleden tijd

Als we - zoals enkele dagen geleden nog - door kleine dorpjes in het achterland dwalen, roepen we vaak uit "het lijkt wel alsof hier de tijd stil heeft gestaan !" Maar ook de moderne tijd staat hier blijkbaar stil. In Cútar hangt in een steegje onder een meterkast deze poster. Een uitnodiging om in de antiguo cine (oude bioscoop) de WK-finale NL-Spanje te komen bekijken. Op 11 juli 2010 !


Met de benoeming van Louis van Gaal als nieuwe trainer van het Nederlands elftal zijn we in gedachten alweer bezig met het WK van 2014. 


Of die lege bierblikjes ook nog uit die tijd dateren ? Misschien stalt de meteropnemer zijn lege blikjes hier.


Het wordt hier vandaag 37 graden. Gelukkig waait er windje vanaf de zee en is de lucht droog. Vanmiddag de huurauto terugbrengen naar Autos Nerja en een nieuwe huurauto ophalen bij Europcar. Deze vervangende auto wordt vanaf vandaag vergoed door mijn verzekering (Reale Seguro). Mijn X-Trail wacht nog steeds op een onderdeel uit de Nissan-fabriek in Barcelona.....

Omvallen

Toen we nog regelmatig met de auto tussen NL en Spanje pendelden, zagen we de snelle bouw van deze torens in Madrid. Vanaf rondweg (A-50) goed zichtbaar en met de oude A-30 rijd je er praktisch doorheen.
Het zijn de torens van Bankia. De naam : Puerte de Europa (hoe toepasselijk). Een bank die voornamelijk is ontstaan door fusies van tientallen kleine spaarbanken. Mooi stukje architectuur, maar een bankgebouw moet toch soliditeit uitstralen. Het leek al jaren of ze op "omvallen" stonden. Onlangs was het bijna zover. De Spaanse regering heeft de bank snel genationaliseerd. En daarmee is een complete financiële chaos voorlopig voorkomen. Afgelopen nacht is in Brussel een akkoord bereikt over de miljardensteun voor de Spaanse bankensector. Gelukkig zou je zeggen. Maar in El Periódico staat vanochtend, dat 85% van de Spanjaarden het een slecht akkoord vinden. Spanje verliest in één klap haar soevereiniteit op financieel-economisch gebied. Dat doet natuurlijk wel even pijn. Veel mensen in NL weten niet, dat één miljoen Spanjaarden in totaal 26 miljard euro spaargeld kwijt zijn ! Vriendelijke bankemployés hebben de vooral oudere spaarders het afgelopen jaar overgehaald om van al hun spaartegoeden aandelen Bankia te kopen....
Het lijkt erop, dat tegenwoordig alleen mensen kunnen omvallen.


Ik houd me prima op de been. Alweer enige tijd zonder stok. En in de ochtenduren bezig op de schuine hellingen hier. Wijngaard en boomgaard vereisen onderhoud. Zet wel elke stap weloverwogen. Deze jongen zal niet snel omvallen.

Casa Vista de las Nubes

Vanochtend komen er vanuit de Middellandse Zee wolken drijven. Ze blijven in de vallei tot net voor ons dorp hangen. Een aantal leden de wandelclub van Frigiliana lopen op dit moment achter ons huis richting El Fuerte (976 mtr). Die route in de bergen van het natuurpark kennen we. Het leuke is, dat iemand van hen zojuist een foto heeft genomen en op internet gezet (deze foto dus). Het is het beeld, dat we nu vanaf ons terras zien. We noemen ons even Casa Vista de las Nubes (Huize Wolkenzicht). Vooralsnog blijft het hier vandaag zonnig en is het met 32 graden en een zeewindje aangenaam. Mooie temperatuur om wat snoeihout (olijf), dat de Hobdell's hier hebben gebracht te gaan verzagen.

Slim bezig

Vrijwel elke dag staat er hier in een krant wel weer een berichtje over de effecten van de crisis in Spanje. Zo zijn er veel gemeenten waar ze uit kostenoverweging de straatverlichting hebben uit gezet. Gisteren zagen we even buiten El Borge een slimme oplossing. Er zijn op elke straatlantaarn zonnepaneeltjes gemonteerd. Een voordeel van de crisis : er ontstaat veel inventiviteit. Fraai is het natuurlijk niet. Zo'n modern ding op een lantaarnpaal uit de vorige eeuw. Maar wel slim bezig hoor, die Spanjaarden. Dat noemen we hier trabajo inteligente.

Dagtochtje

Vandaag toeren we wat door een stukje van de Axarquía-streek waar we nog niet eerder zijn geweest. Ook met onze tijdelijke huurauto (een nagelnieuwe VW-polo) best aangenaam.

Eerste koffiestop is Almáchar, la capital de la pasa moscatel (het centrum van de moscatel-rozijnen). Nergens anders zagen we zoveel droogbedden waarop over enkele weken de druiven langzaam veranderen in 's werelds beste rozijnen. 

De gotisch-renaissance kerk uit de 16e eeuw van Almáchar (hierboven) is wel aardig. Die in het volgende dorp - El Borge - is wel heel bijzonder met drie verschillende Moorse torens (foto links).
Jammer, dat het Parque Ornitologico (vogeltuin) dicht is. We komen hier zeker nog eens terug. Met name in de winter of in het vroege voorjaar. Met de dan nog met sneeuw bedekte bergen op de achtergrond moeten die dorpjes helemaal een fraai gezicht zijn.


In het slechts 200 zielen tellende Cutar (foto onder) eten we in de enige bar van het dorp een gebakken visje. We overbruggen de middaghitte met gesprekken met campesinos over de teelt van druiven en fruitbomen. De trappen naar een originele fuente arabe (moorse waterbron) zijn teveel in deze warmte (36 graden).

De route voert door een afwisselend landschap. Vruchtbare stukken in valleien met een micro-klimaat en dus veel fruitbomen. Afgewisseld met droge stukken met alleen olijven en druiven. Bij Riogordo rijden we ineens in glooiende graanvelden.
Daarna gaat het langs het embalsa de Viñuela (stuwmeer van Vinuela) waar we zien dat het turquoise water toch nog redelijk hoog staat.
Via de snelste route is het weer langs Velez-Málaga richting huiswaarts.  

Pech

Vijf jaar alweer hebben we veel plezier met de toen nieuw gekochte Nissan X-Trail. Vandaag hebben we er pech mee. Wat heet : vette pech. Tegenover de Unicaja bank kom ik in ons dorp rond het middaguur knarsend tot volledige stilstand. Er lekt olie uit de achteras en er liggen brokstukken op de weg. De auto wil niet meer voor of achteruit. Het is markt, heet en druk. We veroorzaken snel een flinke verkeerschaos. Automonteur Cobos kijkt onder de auto en zegt, dat de grupo trasero (differenciaal achter) kapot is. Er moet iets (een steen) met een harde klap tegen de onderkant zijn geslagen. We rollen de auto naar de taxistandplaats, bellen de verzekering en binnen 20 minuten komt er een grua (takelwagen) aangereden. Op naar de Nissan-werkplaats in Velez-Málaga. Antonio brengt Mike met tassen vol boodschappen naar huis. 
Ik vond het al raar, dat de Nissan-receptie mijn telefoontjes niet opnam. In Velez blijkt, dat de Nissan-garage gesloten is. We kunnen naar een Nissan-dealer in Málaga (63 km) of in Motril (50 km). Wat een opties. Er hangt een biljet aan de muur. Om de hoek zitten Nissan-specialisten, Autotalleres Gamar, dat is boffen (!) Daar vertellen ze me, dat de Nissan-dealer failliet is : "es el crisis señor". Ik herken er één van de vaste Nissan-monteurs, dus dat zit wel goed. De schok komt even later als ik de offerte zie. De hele achtergroep (transmissie, het is een 4x4 drive) moet worden vervangen (zegge € 3.710,79 incl. IVA en montage) ! Ik ga akkoord, zodat het onderdeel bij de fabriek in Barcelona besteld kan worden. Duurt ongeveer een week als ik geluk heb, kan ook twee tot drie weken duren.... Montage kan in één dag. We wachten hun telefoontje maar af.
I.v.m. de crisis heeft Velez-Málaga ook haar sneltram (Transvia) naar Torre del Mar onlangs moeten staken. Met twee trage busdiensten kom ik in Nerja, waar ik de komende week weer even klant ben bij Alejandro van autoverhuurbedrijf AutosNerja. In de campo wonen betekent, dat een auto een levensbehoefte is.
De verzekering (Reale) betaalt de grua en de huurauto (pas vanaf dag 7). We gaan in de slag of zo'n onderdeel ook binnen de all-risk-verzekering valt. De spaarrekening krijgt in ieder geval een flinke deuk, zodat we onze reisplannen naar Argentinië maar weer eens voor ons uit moeten schuiven. 
Gelukkig zijn we gezond. Je moet er niet aan denken als zoiets niet met 30 km p/u in het dorp, maar met 120 km p/u op de autovia was gebeurd. 

Multicolor

Overal rond ons huis staan bloemen zoals deze Gazania (in het nederlands Middaggoud). De meeste struikjes brengen bloemen voort met één kleur. Maar bij deze op de patio komen uit één struik bloemen met verschillende kleuren. Schijnt iets te maken hebben met de samenstelling van de grond, ijzer en zo. De Gazania's zaaien zichzelf en rond het huis staan ze vrijwel overal. De natuur gaat zijn eigen gang. De samenleving waarin we leven lijkt al aardig op de natuur. Veel multicolor, én multiculti. Er is wel een verschil. Als gevolg van de hitte zullen we de komende weken minder van deze multicolor-bloemen gaan zien.  

Dakbedekking

Spanje kent veel innovatieve ontwikkelingen waar het de alternatieve energie-voorziening betreft. Niet alleen worden er de meest efficiënte windmolens ter wereld ontwikkeld. Ook op het gebied van zonne-energie loopt Spanje (met Duitsland) voorop in de wereld. Zo kun je sinds kort hier deze dakpannen kopen. In een advertentie lees ik vanochtend, dat een gemiddeld rijtjeshuis met zo'n dak in zijn hele energievoorziening kan voorzien ! En dat begint interessant te worden nu sinds gisteren de prijs van elektra in één keer met 3,95 % is gestegen. Voortaan geen lelijk zonnepaneel meer in je tuin of op je dak. Hoe simpel kan het zijn. Wordt het straks : goodbye vrienden van Endesa Sevillana ? Bij een grootschalige toepassing van dit soort daken in NL, hebben Essent, Nuon, Eneco, Oxxio etc. dan ook hun langste tijd gehad. En last but not least : het milieu is de grote winnaar. 

La Furia Roja

Als Spanje de finalewedstrijd van het EK speelt, moet je dat natuurlijk live meemaken tussen de Spanjaarden. En dat doen we dan ook vanavond met wat vrienden op Plaza Tutti Frutti. Via bar Vinoleto met de beste tapas van Nerja. Het lijkt hier wel Queensday, maar dan in het rood. Onderweg zien we een enkele fan van La Squadra Azzurra. Volgens ons woont hier links de locale pizzabakker. Drie t-shirts in die kleurvolgorde, kan geen toeval zijn.

Mooi voetbal, 4-0, San Miguel en Heineken, 4x vuurpijlen en vreugdevuren, leuke vrienden, prachtige avond.
Spanje heeft dan wel weer Europa's beste voetbalelftal, de beste speler van dit toernooi is volgens mij de Italiaan Andrea Pirlo. Hem zien voetballen doet mij beseffen waarom ik (weer) een echte voetbalfan ben geworden. Dan vergeet je snel de schandalen in het voetbal, de belachelijke geldbedragen die er in omgaan en de vervelende sterallures van een aantal spelers.