Even later gaven alle circa dertig TV-schermen het beeld van een brandende wolkenkrabber en herkende ik ineens de Twin Towers. Er bleven steeds meer winkelende klanten en personeel stil staan en we zagen live het vliegen van het andere vliegtuig in de tweede toren. Toen de Spaanse TV meldde, dat ook het Pentagon in brand stond en er sprake was van aanslagen, werden we onrustig en wilde ik snel naar huis. Mike op de food-afdeling opgehaald en naar huis - toen nog Casa Leon Azul - gereden. In de oude jeep was de autoradio kapot, dus we moesten even het wereldnieuws missen.
Onderweg in het dorp kwamen we Luki tegen, die ons vanuit zijn auto informeerde, dat een van de torens compleet was ingestort. Op het terras van Casa Leon Azul hebben we daarna urenlang bij
een transistorradio gezeten om via de Wereldomroep en BBC het nieuws van die dag te volgen. We hadden toen nog geen electriciteit, dus ook geen TV en internet. We moesten het nog doen met een zonnepaneel voor de verlichting. Natuurlijk werd er uitvoerig met de kinderen in NL gebeld.Een dag later pas zagen we in Spaanse en Engelse kranten de gruwelijke beelden van die dag. Daar zat ook deze later beroemd geworden foto van "The Falling Man" bij.
Nu, 10 jaar later, zien we in de luxe van ons Amsterdamse appartement in HD-kwaliteit op diverse TV-zenders en op internet films en documentaires met beelden van 9/11 die we nog nooit eerder zagen.
Die gele isoleerkan is voor ons een symbool geworden van de dag waarop de wereld is veranderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten