Oplossing eurocrisis

Met meer dan gewone belangstelling lees ik vanochtend een artikel in internetkrant Z24 van economie journalist Mathijs Bouman over de eurocrisis.  Tijdens mijn uurtje baantjes trekken in het Sloterparkbad blijft het verhaal zo door mijn hoofd spoken, dat ik besluit vandaag op mijn blog hierover te schrijven.

Tijdens de IMF-vergadering van afgelopen weekend - zo blijkt nu - is serieus gesproken over manieren om het EFSF (het tijdelijke Europese noodfonds) op te hogen van de huidige 400 miljard naar 2.000 miljard euro. Dat is een twee met twaalf nullen ! Volgens economen blijkt dit het bedrag te zijn om de euro te redden. Hiermee redden we niet alleen Griekenland c.s. (zoals Portugal en Ierland), maar komen ook Italië en Spanje weer in een rustig vaarwater. Die zwakke landen bij elkaar worden in het jargon al PIIGS-landen genoemd. Als we in een dictatuur zouden leven, was het klusje snel geklaard. Noord-Europa betaalt de schulden van Zuid-Europa en de euro is gered. We kunnen dan als één-Europa met ons europese monetaire stelsel (EMS) onze welvaart behouden en de concurrentiestrijd aangaan met de BRICT-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Turkije).   

Omdat we in een democratie leven moet er echter overleg, inspraak en consensus zijn. De kiezers moeten overtuigd worden. Daarom verzinnen de regeringsleiders en hun ministers van financiën steeds vaker de meest ingewikkelde trucs om het probleem op te lossen. Zo willen ze opnieuw, dat de Europese Centrale Bank (ECB) obligaties van schuldenlanden gaat opkopen. Omdat de ECB zijn grenzen heeft bereikt, zal de EFSF die obligaties ook moeten gaan kopen. De EFSF kan dan garant gaan staan voor alle opkopen van de ECB. Zodra een land zijn obligatielening niet kan aflossen, neemt de EFSF de eerste 20% van het verlies. De ECB loopt minder risico. Via deze omweg zou met de huidige pot van 400 miljard voor maximaal 2000 miljard euro aan obligaties kunnen worden opgekocht. Dus er zijn geen nieuwe garanties van Duitsland of Nederland nodig, terwijl Italië en Spanje toch veilig zijn. Lijkt geniaal. Vanuit een politiek oogpunt gezien. Als die PIIGS-landen hun schulden niet afbetalen, rest er een verlies van 2000 miljard. En dat zal dan toch opgehoest moeten worden door de lidstaten, daar liggen immers de garanties voor de EFSF en de ECB. De eurolanden zullen het kapitaal van de ECB weer moeten gaan aanvullen, storten dus.

In feite komt die ingewikkelde constructie op hetzelfde neer als de oplossing in een dictatuur ! Misschien hebben we geen keuze en moet er snel een dictatoriale eurocommissaris komen met heel veel bevoegdheden ! De huidige werkwijze kost tijd en levert veel onzekerheid op waardoor mensen bang worden, kredietbeoordelaars gaan twijfelen, geruchten de kop opsteken en beurskoersen in een vrije val terecht komen. Ook bij de hierboven geschetste "democratische" oplossing van de eurocrisis ben ik bang, dat "de kiezers" straks massaal zullen inzien, dat ze belazerd zijn. Het EMS is dan wel gered en we houden een zekere mate van welvaart. Maar het ongenoegen kan weleens tot volksopstanden aanleiding geven.