De lach

Bijna halfverscholen in de fraaie binnenstad van Haarlem ligt het Frans Hals Museum. Een complex van een paar honderd jaar oud. Oude-mannen huis en weeshuis geweest. Nu een mooi museum met veel schilderijen van Frans Hals. Omdat ze als museum 100 jaar bestaan is er sinds vorige week een unieke tentoonstelling van werken van deze beroemde 17e eeuwse schilder. Voor ons een mooie aanleiding om vandaag Haarlem aan te doen. Stond al te lang op ons (museum-)lijstje.   
We staan oog in oog met mooie kunstwerken die vanuit de hele wereld naar Haarlem zijn gehaald. Het is er druk, opvallend veel Amerikanen en Fransen.










Naast de vele levendige groepsportretten van schutters en regenten vallen de portretten van vrolijke figuren op. Frans Hals viel al tijdens zijn leven op als de schilder die heel goed de lach kon vastleggen. In de tijd dat er nog lang geen fotografie bestond, was het moeilijk om beweeglijke gezichtsuit- drukkingen in verf te vangen.
Nu je portretten van Rembrandt en Hals naast elkaar ziet hangen, kun je pas het verschil tussen die schilders zien. Wat dat betreft hebben we deze 17e eeuwse schilderkunst vandaag weer iets beter begrepen.

Van het weer begrijpen we steeds minder. Het is vandaag Goede Vrijdag. Pasen staat voor de deur en als we voorbij de St. Bavo-kerk op de Grote Markt wandelen begint het te sneeuwen...