2009-07-30 Zakgeld wordt speelgoed

Van het vakantie-zakgeld, dat Julie en Robbe van oma Jenny en opa Ad hebben gehad, hebben ze gisteren in Nerja een kadootje voor zichzelf gekocht. Julie is heel blij met haar kinderstoel en Robbe voelt zich een diepzeeduiker met zijn speelgoed

2009-07-27 De holidaymakers uit Leiderdorp

Zondag 26 juli is het de hele dag zwaar bewolkt en het regent zowaar licht. Goed voor de druiven zullen we maar zeggen en natuurlijk heel goed om het bosbrandrisico hier wat te temperen. Wel even lekker die temperaturen van rond de 25 graden, heerlijke afkoeling. Ja, ja als Kim komt, is er de eerste dag bijna altijd bewolking...!

De volgende dag - maandagmiddag - haal ik Kim en familie op van Malaga Airport. Kom net als de zaterdag tevoren weer in een file terecht op de rondweg bij Malaga. De boosdoener is dit keer een schaap, dat notabene tegen het verkeer in op de snelweg rondwandelt. Met al die Marokkanen -bepakt en gezakt op weg naar hun vaderland - zal het beest zeker en vast nog dezelfde middag discreet van de snelweg verwijderd worden !

Afijn toch nog op tijd op Malaga Airport waar de familie uit Leiderdorp er blijk van geeft er wel heel veel zin in te hebben. Het weer is opgeklaard, het is ruim 30 graden. Dus nog geen twee uur later ligt de familie al in het zwembad. En ´s avonds moeten de rode koontjes zorgvuldig worden behandeld.

2009-07-23 De stratenmakers van Frigiliana en helaas geen José Carreras

Elke donderdagochtend lopen we via de Calle Chorruelo naar Thea (naast de Ayuntamiento, gemeentehuis) waar we Spaanse les hebben. Zo kunnen we ook mooi de werkzaamheden volgen in dat straatje. Vanaf het vroege voorjaar zijn ze bezig de riolering te vervangen en alle wateraansluitingen onder de straat te maken. Dat betekent veel graaf- en breekwerk, aanbrengen van veel putdeksels en daarna moet de straat weer dicht met grind en cement. In het steile straatje - goed voor veel valpartijen ´s winters - worden nieuwe voetgangerspaden van graniet aan weerszijden gemaakt. En, natuurlijk in het midden wordt met stenen uit de rivierbedding van de Rio Chillar het stenenmozaik hersteld. Ook bij een temperatuur van vandaag ruim 35 graden werken de stratenmakers rustig door. Het doek hangt erboven, zodat het cement niet te snel droogt.

Vanavond is er in de grotten van Nerja een concert van de tenor met het mooie timbre, José Carreras (of zoals de Spanjaarden zeggen Josep Carreras). We zijn nog al bezig geweest kaartjes te krijgen, ondoenlijk. Uitverkocht, niet uitverkocht, wel uitverkocht. Enorme `enchufismo` (vriendjespolitiek), je komt er helaas niet tussen. Gaan we toch lekker vanavond op ons eigen terras Carreras luisteren....

2009-07-17 Verrassing tussen de vijgen...

Vandaag checken we of de vijgen al rijp zijn, de boom hangt er vol mee dit jaar. Dat wordt echt smullen en vijgenjam maken...... Zien we ineens deze fraaie kameleon zitten ! Prachtige kleuren. Wie weet is het de oudere broer van de toen witgekleurde kameleon die we twee jaar geleden bij ons zwembad zagen (zie blogspot archief april 2007-08-16) of het rode exemplaar dat ik begin dit jaar in mijn wijngaard aantrof (zie archief april 2009-01-23). Ok, hij is niet zo groot als de leguanen die we vorig jaar in de mangobomen in Anouk´s tuin in Paramaribo zagen, maar deze kameleon is wel echt een joekel.

2009-07-16 Vogels observeren

Het is vandaag echt warm. Zelfs de `terral` (een hete wind vanaf land) zorgt niet voor een beetje afkoeling. Vanaf het overdekte terras zitten we met verrekijker en telelens de vogels rond het huis te observeren. Natuurlijk zien (en horen) we de wielewaal (het zijn er nu 3) en komen deze 3 putters op de electriciteitskabel zitten. De twee jonkies hebben nog niet dat rood rond de bek. Eerst dachten we een duif op de kabel te zien, maar na de determinatie in ons Vogelboek schijnt het toch een jonge slangenarend te zijn geweest. Hieronder een foto van het mannetje en vrouwtje wielewaal op de electriciteitskabel.

2009-07-12 Brand in Torrox

Rond een uur of twee haal ik op Loma de los Perros even wat aan de Hobdell´s uitgeleende babyspullen op en bel in de auto met Dennis. Hij meldt `brand in Torrox` en inderdaad ik zie rookwolken boven zee hangen en boven de heuvels nabij de zendmasten. Thuisgekomen zegt Mike al een tijdje brandlucht te ruiken en al alles te hebben nagelopen. Vrijwel tegelijkertijd komt een brandweerhelikopter laag over ons huis. Het is dus weer zover, een fikse brand. We zien meer blushelikopters en zien op de blogspot van Dennis waar precies de brand woedt (zie http://www.spaansedroom.blogspot.com ) Op de pc valt me pas op hoe groot eigenlijk die blusheli´s zijn) met dubbele wieken. ´s Avonds meldt het nieuws, dat de oorzaak van de 12 hectare brand wellicht is geweest een parapente (zo´n paraglider met een motortje) die tegen electriciteitskabels was gevlogen en vonken maakte !

2009-07-06 Hurrah for the echo...

Da´s ook toevallig. Op dezelfde dag hebben vader en dochter een echo onderzoek. Een ouwe knar van bijna 62 laat in het bloedhete Pizarra zijn nieren, blaas en prostaat onderzoeken door een Belgische uroloog. Op dat zelfde moment laat een vrolijke dertiger in Amsterdam haar steeds boller wordende buikje met geluidsgolven bekijken door een verloskundige.

Het resultaat van beide echo´s stemt tot meer dan tevredenheid.

Mijn ciste in de nier is niet verder gegroeid, zo ook het steentje in de blaas en de prostaat houdt zich ook redelijk (psa-waarde ziet eruit als die van een `jonge God`). `Toch wil ik u elk halfjaar blijven zien`, zegt de Vlaming. Gelukkig is dat dan ook wederzijds.

De Amsterdamse echo geeft reden tot een vrolijke Niel die ons direct per telefoon meldt een ZUSJE te krijgen (half november).

Later op de dag als we Soezie broodmeel gaan afleveren bij Ruud en Bianca in Benalgabon, probeer ik zonder succes zijn internetaansluiting te repareren en een probleem aan zijn nieuwe Nikon DX90 op te lossen. Ben wellicht met mijn gedachten toch nog teveel bij de echo´s...

Nou weten we het, het is de oropéndola ...

Rondom ons huis hier genieten we elke dag weer van mooie vogels. Gisteren zelfs een paartje kleine papegaaien (halsbandparkieten) gespot. Het schijnen er trouwens steeds meer te worden. Wellicht omdat de boeren hier elk jaar minder gif spuiten (hoopvol teken) en dat wij steeds meer grotere bomen rond het huis krijgen.
Omdat we in Canada ook zo genoten hebben van de vele vogels op het deck van Jacques en Mar en in de tuin van Ineke en Jan dachten we : dat willen wij ook. Dus hebben we enkele weken geleden bij de Boerenbond in Heesch een lading vogelzaad en een hangvoederbak gekocht en meegenomen naar Spanje. Hoe vogelgek kun je worden.. Alhoewel de meeste vogels hier toch wel insecteneters (!) zijn, proberen we ze met dit kwaliteitszaad te lokken naar de hangvoederbak. Dat hangt momenteel aan de overkapping op de parkeerplaats. Vooralsnog vreten vooral de mieren het zaad op en af en toe proberen mussen tussen de sprinkhanen door onze zaden. Ik hoop echter in de toekomst mooie foto´s te kunnen maken van diverse vogels.

We kunnen trouwens steeds meer vogels herkennen, zo genieten we enorm van een nachtegaal die zich in Penones (het bos naast ons) ophoudt.

Toch vragen we ons al vanaf vorig jaar af wat voor vogel er toch steeds in de avocado-plantage van Antonio bij ons beneden zit. Hij fluit de godganse dag de meest mooie melodietjes en sinds kort zijn er zelfs twee die naar elkaar fluiten. Afgelopen dagen heb ik ´s morgens met de memo functie van mijn mobiele telefoon een paar keer getracht de geluiden op te nemen. Ik dacht, die download ik dan daarna op de pc en mail de bestandjes naar Conny van de Udense vogelwacht. E.e.a. in de overtuiging snel bericht te krijgen met welke fraaie vogel we hier te maken hebben. Maar die geluidsopnamen bleken niet veel waard te zijn. Zelfs vanaf de vroege morgen gaan de cicaden hier enorm te keer, zodat die vogel er bijna niet boven die cicaden uit komt. Als je hier in de zomer voor het eerst aankomt lijkt het net of er 88 gaskranen wijdopen staan, zo´n sissend geluid maken die beesten.En dan gebeurt het. Vanochtend. Twee van die ons onbekende vogels vliegen naar ons huis en gaan in een struik en een boom zitten. Onmiskenbaar aan het geluid zijn het die onbekende gasten. Snel mijn camera gepakt en net voor ze wegvliegen maak ik de foto´s. Met ons vogelboek heb ik binnen een minuut vastgesteld, dat het de WIELEWAAL is, oftwel de `oriolus oriolus` , in het Spaans de `oropéndola` Is ie niet prachtig ? De rest van de dag blijft het volgende liedje uit mijn Lagere Schooltijd door mijn hoofd zingen ... (wie kent het niet ?)

Kom mee naar buiten allemaal,
dan zoeken wij de wielewaal -

en horen wij die muzikant,
dan is zomer weer in 't land!

Dudeldjo klinkt zijn lied,
dudeldjo klinkt zijn lied,
dudeldjo en anders niet.

2009-07-05 mucho calor.....

Vandaag is het in Malaga 40 graden. In de buitenkeuken (dus in de schaduw) geeft de thermometer bij ons rond 10.00 uur ´s morgens al 35 graden aan. Het is dat we afgesproken hebben naar de markt in Nerja te gaan. Er staat sinds enkele weken een echtpaar uit Amsterdam, dat Nederlandse boeken verkoopt. We slaan snel wat boeken in, gaan even bij de kraam van Jan en Maya langs en dan snel naar huis en zwembad.......



Het dorp Frigiliana ligt er zeer verlaten bij (iedereen ligt of binnen, of op het strand of viert feest in Achebuchal). Alleen twee mensen van de limpio (gemeentelijke schoonmaakdienst) zijn in deze hitte (en op zondag !) aan het werk. Hulde en een foto van een van deze dorpsgenoten van ons, markante kop nietwaar ?

Duizendpoot valt Mike aan....

Afgelopen nacht - het is 01.30 uur - maakt Mike me wakker met de woorden `Jan, doe snel het licht aan, er loopt iets over mijn gezicht, een spin of zo.." Licht aangedaan, Mike roept `auw` en we zien een behoorlijk grote duizendpoot (ca. 15 cm) zich uit de `voeten` maken naar onder het kussen van Mike. De eerste slag met een pantoffel is mis en het beest glipt tussen bed en achtermuur. Bed weggeduwd en met een enkele slagen met een harde schoen ligt ie te spartelen. Hij maakt een roemloze aftocht via het toilet.
Intussen zegt Mike echt gebeten te zijn, in haar neus en het voelt als een pijnlijke wespensteek.
Ze smeert er gelijk polaramine creme op en kijkt op internet of die beten wel of niet giftig kunnen zijn. Wikipedia geeft uitsluitsel, toch fijn dat we hier op de berg internet hebben. Intussen krijgt ze wel een dikke neus !
Negen jaar geleden sliepen we met de hele familie hier vlakbij in een gehuurd huis Casa Ana. Toen ontdekten we op één avond wel 4 van die duizenpoten in een slaapkamer onder de koffers, we hebben toen eerst die kamer helemaal schoongemaakt voordat er iemand wilde slapen.
Ook nu gaat het bed opzij, matras eraf etc. Om 02.00 uur ´s nachts staan we te stofzuigen... maar gelukkig vinden we geen verdere duizendpoten. De pijn op haar neus is al een stuk minder, maar Mike krijgt maar moeilijk de slaap te pakken..