Het Waterfort in foto's en 360 graden blik

Zoals beloofd treffen jullie hieronder wat foto's aan van het complex "Het Waterfort".  Rondom het gebouw is water van de Sloterplas

Wij wonen op de 4e woonlaag (3e etage) met vanuit de woonkamer uitzicht op de bomen van het park van de Sloterplas.

De oevers van de Sloterplas bij onze flat.


Er is een aanlegsteiger en kunnen dus rustig met een bootje naar Anouk varen en zelfs de grachten in of het IJ op. Verder zullen we wel niet gaan.

De slaapkamer en werkkamer liggen aan de rustige binnenzijde van het complex.








Door de bomen die vanuit de parkeergarage door het promenadedeck groeien hebben we een redelijke privacy.

 
Als je de directe omgeving wilt zien, klik dan op http://www.amsterdam360.com/ en ga naar President Allendelaan. 

Koekhappen en speeddaten in Nieuw West

Afgelopen weekend was er hier aan de zuidoever van de Sloterplas weer veel te doen. In het kader van onze “inburgering” nemen we deel aan veel activiteiten. Zo staan we afgelopen zaterdag op het Culinair Festival Amuse de lekkerste zelfgebakken koekjes van Nieuw-West te eten.

Alhoewel we ook hier een "nee-nee sticker" op de brievenbus hebben (en dus geen folders en lokale krantjes ontvangen), volgen we het lokale nieuws en de agenda hier via internet. De site van de deelgemeente Nieuw-West is behoorlijk volledig ( http://www.nieuwwest.amsterdam.nl/ ). Ongelooflijk veel (gesubsidieerde !) activiteiten om het leefklimaat hier verder op te krikken. 

Een dag erna maken we kennis met andere Osdorpers tijdens de “Osdorpse 45+ Soos in Stijl”. In het fraaie Club Restaurant Opium dat op gelijke hoogte ligt met het water van de Sloterplas “ verbreden we onze horizon en genieten van amusement en tijdens een “speeddate-sessie” van een goed gesprek. Zo leer je in betrekkelijk korte tijd weer veel nieuwe mensen kennen.

Aan de zuidoever van de Sloterplas - tegenover Theater De Meervaart -  ligt in één horecacomplex deze Club Opium, een grand café en een cantonees restaurant. We missen wel de Spaanse horeca-prijzen !

De afdeling Beveiliging van Het Waterfort.

Hoe en wanneer ze er zijn gekomen heb ik nog niet kunnen achterhalen, maar rond ons gebouw scharrelt en zwemt constant een groep van zo'n twintig ganzen (de witbuikrotgans). Ons appartementencomplex heet niet voor niets : "Het Waterfort", een burcht-achtig gebouw geheel omringd door water van de Sloterplas. Naast een optimale elektronische beveiliging compleet met veel videocamera's is een groep ganzen natuurlijk ook geen slecht idee. In de middeleeuwen was een groep ganzen rond een kasteel vaak een goed alternatief voor de huidige moderne alarminstallaties. Die beesten gaan behoorlijk tekeer als onbevoegden ons complex benaderen. Op de een of andere manier schijnen ze er een neus voor te hebben wie hier woont ! Vanuit mijn werkkamer fotografeer ik ze als ze even "aan land" komen.

Bijzondere vogels in Nieuw-West

Neen, we zijn niet op vakantie in een of ander tropische bestemming. We zijn gewoon in Amsterdam. Neen, het is ook geen foto van een bezoek aan Artis. Dit is echt een opname uit Amsterdam Osdorp (oftewel "Nieuw West" zoals het tegenwoordig heet). Het is - met zijn fel groene veren - een halsbandparkiet. We zagen ze weleens als we bij Anouk waren, toen ze nog in de binnenstad woonde. Nu zien we deze vogels echt vrijwel elke dag om ons heen !

In de zeventiger jaren zaten er plotseling een paar in het Vondelpark, wellicht ontsnapt uit een kooi. Ze blijken zich goed thuis te voelen in de stad. Gisteren melden de organisaties Sovon Vogelonderzoek Nederland en Cityparrots in het kader van een Europese telling van de in het wild levende parkietensoorten, dat er nu ruim 3.500 in Amsterdam rondvliegen !
De halsbandparkiet schijnt een pact te hebben gesloten met de specht. Dit autochtone vogeltje zorgt van nature voor de holen in de bomen, die het jaar daarop door de parkieten in bezit worden genomen. 

Tussen de buien door.........

Op internet lezen we, dat de website van Buienradar tegenwoordig ook in 3D is te zien ! Mooie plaatjes dat wel, maar ja wat heb ik aan die mededeling. Er zijn er niet minder buien door. In NL is het volop herfstweer. Zeer wisselvallig, af en toe zon maar ook veel buien. In ieder geval staat Buienradar momenteel even op mijn Bureaublad geparkeerd. Dagelijks kijken we ernaar, want als we onze nieuwe woonbuurt willen verkennen dan toch het liefst als het een beetje droog is.

Van vrienden uit Spanje krijgen we mailtjes, dat het in en rond ons dorp daar ook regent. Toch gek, dat ik met die regen daar wel weer blij ben. "Goed voor het land", zeggen we dan altijd. 

Aan het eind van de middag komt gisteren de zon even goed door. Met een Frigiliana-wijntje een mooie aanleiding om de balkonset eens uit te proberen. 

Even tevoren bezoeken we een evenement aan de Sloterplas van "Nieuw-West Beweegt". Alles te zien over duurzame mobiliteit en betere luchtkwaliteit. In een quiz winnen we een boek met veel info over West Amsterdam compleet met fietskaarten. Net wat we nodig hebben.

Ik rijd er voor de eerste keer van mijn leven op een Segway. En dat zonder te vallen. Leuk vervoermiddel in een stad als Amsterdam. Wel een beetje duur (ca. € 6.000=) als alternatief voor mijn fiets. 


We nemen ons voor om de komende tijd dat we in NL zijn Amsterdam op de fiets en met openbaar vervoer verder te gaan verkennen.   

Eerste rondje Sloterplas

We zijn weer begonnen aan onze dagelijkse "exercises". In Spanje zwemmen we elke dag een uur van april tot oktober. de rest van het jaar en als we in NL zijn maken we elke dag een wandeling van een uur. Het werkt echt verslavend.

Gisteren doen we voor de eerste keer een rondje Sloterplas. Bij nr. 05 op het kaartje staat ons appartement, dus vanuit huis lopen we zo het park in. Op de bordjes staat 5,6 km, wij lopen wat langer omdat we wat extra paden inlopen. We doen er 1,5 uur over. Veel joggers in het park en skeelers.

Op de bordjes langs de route de historie van de plas en het park en een overzicht van de flora en fauna. We verbazen ons over de diversiteit en ik verheug al op de wandelingen in de toekomst als ik me camera mee ga nemen. Veel vogels, volgens mij zelfs de blauwe ekster. Trouwens we zien ook hier veel halsbandparkieten.

Een zwembad, twee jachthavens en een aantal boulevards maken met de vele sportfaciliteiten het geheel redelijk compleet. Op internet is veel informatie te vinden over de Sloterplas en haar faciliteiten.

Polonaise in Leiderdorp en wat heen en weer gereis.

Afgelopen vrijdag werd Robbe alweer 5 jaar. Natuurlijk - we wonen nu tenminste dichtbij - kwamen we op zijn verjaardag even een taartje eten. Blijkt, dat we op die regenachtige vrijdagmiddag met record-files er toch nog 1,5 uur over doen ! Zelfs als we via de A5 rijden.


Robbe is niet alleen vrijdag jarig, maar gaat met zijn vriendjes bowlen op zaterdag en viert zondag voor de familie en vrienden het ook nog eens. De drie dagen feest beginnen met een polonaise in Leiderdorp.
Zondag rijden we vanaf Amsterdam-Osdorp via de A5 in nog geen 25 minuten naar Leiderdorp, dat is andere koek.
Gisteren voor de eerste keer met onze OV-chipkaart gereisd. We moesten van Amsterdam naar Heesch met bus-trein-bus om aldaar onze Nederlandse auto, de Daihatsu, op te halen. Dat we in de hoofdstad en in de trein met de chipkaart moeten reizen wisten we, maar dat zelfs de bussen in Brabant al met de chipapparaten zijn uitgerust was nieuw voor ons. De strippenkaarten kunnen nu eindelijk uit de portemonnaie. Na enige aarzeling zijn we nu in één klap fan van de ov-chipkaart.
Het afscheid van onze buurvrouw (82) in Heesch was nog al emotioneel voor haar. Vanochtend vroeg weer even op en neer naar Heesch voor een afspraak bij de notaris (het transport van ons verkochte huis). We rijden o.m. over de rustige nieuwe 10-baans weg tussen A'dam en Utrecht en 8-baans weg tussen Utrecht en Den Bosch en doen er 5 kwartier over ! Vanmiddag kan ik voor het eerst sinds enige tijd weer eens even de administratie bijwerken. We zijn hier in Amsterdam weer helemaal "op orde".   

Huis wordt thuis

De verhuizing afgelopen woensdag is prima verlopen. Rond 14.00 uur stond de verhuiswagen al geparkeerd voor ons nieuwe appartement en kon begonnen worden met uitladen. Twee uur later waren de verhuismannen alweer onderweg, terug naar Brabant. In de twee volgende dagen erop hebben we alle dozen uitgepakt, verlichting gemonteerd etc etc.  Zelfs de verhuisdozen zijn gisteren alweer opgehaald. Een leeg huis wordt zo langzamerhand een thuis.

KPN heeft ons donderdag weer op de buitenwereld aangesloten, we zijn weer helemaal on-line en ook via een vaste telefoonlijn bereikbaar. Alleen twee doosjes voor de TV-aansluiting op het glasvezelnet hadden we nog niet. Was KPN "vergeten". We beloven niet naar het TROS consumentenprogramma RADAR te bellen ! De aardige voortdurend zingende Surinaamse KPN-monteur komt graag nog eens terug voor de aansluiting van de TV. Tot zolang doen we het maar met de computer en "Uitzending Gemist". We zijn dus al redelijk "op orde", zoals dat heet.

Zaterdagavond wordt de jaarlijkse BBQ georganiseerd door de VVE (Vereniging van Eigenaren). Natuurlijk doen we mee en maken zo kennis met een aantal medebewoners. Hier een foto aan het begin van de avond. Op de achtergrond zijn de buren van het aangrenzende appartementencomplex, de Schutterstorten, te zien die toevallig ook een gezamenlijk etentje hebben. Later op de avond staat de karaoke op volle sterkte en merken we dat we nu echt in Mokum wonen. Uit volle borst zingen we een hele serie smartlappen mee.
De komende dagen gaan we verder met onze inburgeringscursus, we houden je via deze blog op de hoogte.

Veel regen en lange files.

Gelukkig waren we gisteravond al naar Heesch gereden om vandaag de laatste dozen in te pakken. Vanochtend zouden we zeker gestrand zijn in één van de langste files van dit jaar. Mede als gevolg van de regen stonden er rond 09.00 uur 62 files met een totale lengte van tegen de 600 km

 Jawel, dit is Nederland in de eerste week van september waarin iedereen weer terug is van vakantie en alle scholen weer zijn begonnen. We waren het bijna vergeten. 

Het appartement is schoon, de kasten zijn in elkaar gezet. We kunnen morgen - tussen de buien door - verhuizen.  

Bericht uit Amsterdam

Even een kort bericht uit Amsterdam. Sinds afgelopen vrijdag zijn we volop bezig in ons nieuwe appartement. Schoonmaken, kasten plaatsen etc. 


Bij de IKEA-vestigingen in Haarlem en Amsterdam herkennen ze deze nu voormalig Brabander al. Ik moet toch dat "Hou doe" maar eens gaan afleren !



De Nissan heeft genoeg ruimte om alle pakketten in te vervoeren, alhoewel we wel een paar keer moeten rijden. Van de uitgespaarde boedelbakhuur gaan we gisteravond maar eens lekker eten bij de Kantonees aan de Sloterplas. Was ons al aanbevolen door Monique. Met een ondergaande zon pal aan het water wanen we ons in een ver buitenland.

Woensdag 8 september staan om 07.00 uur vier potige verhuizers in Heesch op de stoep. De volgende dag worden we door KPN weer op de buitenwereld aangesloten via een ultrasnel glasvezelnet dat in ons appartement aanwezig is. Dan zullen we onze blog weer wat vaker updaten.

"Hier en daar een bui", dus hier verder inpakken geblazen.

Met volop zon in Frankrijk en via vele RN-wegen dit keer, eergisteren weer in NL aangekomen. De passage door Parijs duurde a.g.v. files  ruim 1,5 uur langer dan normaal. De Fransen zouden eens een voorbeeld moeten nemen aan Spanje. Rond Madrid zijn de afgelopen jaren steeds weer nieuwe rondwegen aangelegd, zoals de A50 waardoor je probleemloos langs de Spaanse hoofdstad rijdt.


Gisteren in Brabant prima nazomerweer, dus was het (voorlopig voor de laatste keer) wandelen in natuurgebied de Maashorst. Weer veel wild gezien. Vandaag drukke agenda (o.m. verder inpakken voor de verhuizing). De voorspelde lokale buien vallen vandaag allemaal in Brabant, dus nu helaas weinig wandelroutes, maar wel verder inpakken voor de verhuizing van volgende week. Enkele dagen geleden - in Spanje - zouden we nog een vuurtje hebben aangelegd om de goden om regen te verzoeken. Nu alweer hebben we genoeg van de regen. Maar we klagen niet, want gelukkig hebben we afgelopen augustus de wekenlange regenperiode in NL niet hoeven meemaken. Alhoewel, als je als gevolg van regen zoals in Pakistan alles bent kwijtgeraakt, dan pas mag je echt klagen. De onderstaande foto maakt deel uit van een reportage van Javed Iqbal een Pakistaanse vriend van een oud jaargenoot van me die me deze serie vorige week mailde.