Sommigen zitten urenlang op bankjes tegenover de Unicaja-bank. Het eigenlijke centrum van het dorp. Deze jubilados (gepensioneerden) hebben alle tijd en zijn altijd in voor een goed gesprek. Toch lopen de meesten al vroeg in de ochtend naar hun stuk land in de campo. Er is altijd wat te doen. Eens campesino, altijd campesino. Rond twee uur zie je ze weer naar de pueblo (het dorp) wandelen met wat groenten of fruit in een jute zak op de schouder. Na de almuerzo (warme middagmaaltijd) zitten ook zij vanaf een uur of vijf nog een uurtje of wat in het Hogar del Pensionistas (ouderencentrum). Voor een wijntje en een spelletje. Alles op hun dooie gemak. Het woord tranquilo (rustig aan) moet hier zijn uitgevonden. Ik heb het hier namelijk wel over 80-plussers ! Gezond oud worden lijkt hier niet zo moeilijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten