104

Ook vanuit Orléans proberen we vandaag weer de péages (tolwegen) te mijden en nemen we de landelijke routes. Zon en buien wisselen elkaar af, het is met 13 graden behoorlijk fris. Het landschap vertoont veel kleuren groen en het overdadige geel van de koolzaadvelden. De rit dwars door Frankrijk doet ons sterk aan de zeventiger jaren denken, waarin we toen als echte francofielen in onze CV vaak dwars door dit land reden. De eet- en koffiestops bij Les Routiers, dwars door hele kleine dorpjes, langs de vele militaire begraafplaatsen etc. 

Nog nooit zijn we de afgelopen jaren Parijs (via bijv. de A-86) gepasseerd zonder oponthoud. Daarom nemen we nu eens de N-104 die tegenwoordig bijna als een echte rondweg een eind buiten de Franse hoofdstad ligt. Op internet zie ik pas, dat deze weg zelfs een naam heeft, de Francilienne. Helaas staat dat nergens op de bewegwijzigingsborden aangegeven. Het blijft dus oppassen geblazen. Maar, we zijn nog nooit zo snel langs Parijs gereden. Als we tegen zevenen weer in Amsterdam aankomen, schijnt de zon weer.