In de fuik

De rijomstandigheden (verkeersdrukte en weer) waren zondag in Frankrijk al prima, gisteren was het in Spanje zelfs nog beter. Op die honderden kilometers lange weg ten zuiden van Madrid (op de vlakte van La Mancha) rijden we ineens in een file. Onbegrijpelijk. We rijden immers uren constant 120 km op de cruisecontrol. Stilstaan, optrekken, het bekende werk. Zeker een half uur. Zal wel een ongeluk gebeurd zijn. We gaan van twee banen naar één baan. En ineens zien we politie, heel veel politie. Zo'n 10 politiewagens, de meesten dwars over de weg. Guardia Civil Trafico en gewone Guardia Civil in gevechtspak. Natuurlijk zijn ze allemaal bewapend met pistool, maar nog wat hebben geweren over de schouders. Auto voor auto wordt doorgelaten. Kan niet anders of er wordt gespeurd naar terroristen (ETA, Al Qaeda ?), controle op een drugstransport kan ook. Er staan immers ook twee speciale busjes met politiehonden. Grimmige sfeer. Omdat wij geen verdachte bagage hebben kunnen we - vriendelijk zwaaiend - doorrijden. Niet alleen vissen zwemmen in een fuik, blijkt
Morgen maar eens rondneuzen op de website van de Guardia Civil. Heel trots presenteren ze daar vrijwel elke geslaagde aktie met foto's en beschrijvingen. Volgens mij kun je als burger in NL niet op een politie-website kijken wat ze hebben gedaan ? Wie het weet mag het zeggen.

Na exact 2.252 kilometer - we wilden het vanaf Amsterdam eens weten - ligt Casa Domingo er bij aankomst weer prima bij. Tegen elf uur 's avonds is het nog 19 graden ! We verheugen ons weer in het hele dagen werken op het land en rondom het huis. Prima omstandigheden om hier het griepvirus uit te zieken. Inmiddels begint Mike ook al wat symptomen te vertonen.