Gisteren korte gesprekjes met kleinzoons Robbe en Niel (beiden 7 jaar). De ene gelooft nog, de ander niet meer. Dat wil zeggen, in Sinterklaas. Ik meen me te herinneren, dat ik nog geloofde toen ik al 8,5 jaar oud was.
Ik kom vandaag toevallig onderstaande foto tegen. Deze is genomen eind november 1955, ik was toen 8,5. Voor de kinderen van het personeel van Vroom en Dreesmann werd toen een sinterklaasfeest georganiseerd. Het vond plaats in het fraaie Moorse Paleis van het Dierentuin Gebouw in Den Haag (zie foto rechts). De dierentuin zelf in Den Haag moest in 1943 wijken voor de Atlantikwall van de Duitsers. De mooie gebouwen werden in 1968 gesloopt toen op deze plek het lelijke provinciehuis werd neergezet. Doodzonde.
Ik kom vandaag toevallig onderstaande foto tegen. Deze is genomen eind november 1955, ik was toen 8,5. Voor de kinderen van het personeel van Vroom en Dreesmann werd toen een sinterklaasfeest georganiseerd. Het vond plaats in het fraaie Moorse Paleis van het Dierentuin Gebouw in Den Haag (zie foto rechts). De dierentuin zelf in Den Haag moest in 1943 wijken voor de Atlantikwall van de Duitsers. De mooie gebouwen werden in 1968 gesloopt toen op deze plek het lelijke provinciehuis werd neergezet. Doodzonde.
Op de foto hiernaast helemaal onderaan van links naar rechts : mijn zus Jacqueline, ernaast moi (in houtje-touwtje jas), met zwarte pet broer Peter en daarnaast half zichtbaar met grijs petje, broertje Jacques.
Heerlijke tijden, die vijftiger jaren. Toen niet alleen kinderen maar ook de meeste volwassenen nog een onwrikbaar geloof bezaten. In kerk en staat bijvoorbeeld. Het had tenminste één voordeel : het leidde tot een stabiele samenleving !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten