Herkenning

Het wordt tijd om het fenomeen geit eens te gaan bestuderen. We kennen dit dier eigenlijk alleen van de heerlijke geitenkaasjes. En natuurlijk zien we ze vrijwel dagelijks in enkele kuddes rondstruinen in de vallei. Niet alleen zien we ze, we horen ze ook. Want ze lopen grazend flink te boeren en scheten te laten. Rare beesten, ze eten o.m. stekelige cactussen. Vergeten nog weleens de aansluiting met de kudde, zodat we af en toe een loslopende geit ergens tegenkomen. Blijkbaar kennen ze geen leerervaring. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen. Bij geiten gaat dit blijkbaar niet op. Om te voorkomen, dat ze onze moestuinen en mooie bloemenstruiken opeten, hebben we destijds hekken geplaatst. 
Een van die geiten - deze witte op de foto - schijnt mij te herkennen ! Deze jongen (of meisje) blijft nog al eens aan het hek staan en staart mij dan minutenlang aan. Gelukkig geloof ik niet in reïncarnatie....
Het is voor de derde dag op rij zomers, met temperaturen van ver boven de 30 graden. Gelukkig zit het werk op de viña erop. Vandaag nemen we het ervan, met rust, het lezen van de weekendkranten, een uurtje baantjes trekken en een heerlijke lunch bij El Cerro.