Vanaf een voormalige uitkijkpost aan de Atlantische Oceaan zien we Rabat´s rivaalstad Salé liggen. Buiten de stadsmuren een gigantisch kerkhof (en allemaal met de neus omhoog en de voeten naar Mekka gericht). Op het strand wordt door honderden jongelui gevoetbald, de veruit populairste sport in dit land. AZ kennen ze tot in de Sahara ! 
In de kasbah zit een tapijtweverij (Merveilles de Tapis des Oudayas) waar de vrouwen ons graag tegen betaling van een paar dirham uitleg geven
Maar ook hier wordt een paar keer per dag het werk onderbroken als de dames moeten bidden.
De wit- en blauw gekalkte huizen zijn grotendeels rond 1700 gebouwd.
Bij het beroemde café Maure waar je een prachtig uitzicht hebt drinken we muntthee van blaadjes die net geplukt zijn.
De Andalusische tuinen hier hebben hun beste tijd gehad. Dus we gaan richting Medina van Rabat met veel, heel veel winkeltjes. Het lijkt wel of elke Marokkaan middenstander is. Er lijkt ook een enorme ruilhandel te zijn.
We kijken onze ogen weer uit.
Even buiten de medina staat een les auto. Best handig met twee sturen.
We lopen langs de enige katholieke kerk in Rabat (Cathedrale Saint Pierre) en zien dat er een tramweg wordt aangelegd (met trams a la Sevilla). Het fraaie parlementsgebouw wordt door de Marokkanen zelf het `Huis van de Slapenden` genoemd. 
Langs het centraal station gaat het via de grote Moulay Sliman moskee en het paleis van de koning naar Necropool Chellah. 
In het grafcomplex nestelen een tiental ooievaars. Hier de hoofdingang.
Op de terugweg naar het hotel zien we het Ministerie van Economie en Financien. Begrotingstekort in Marokko ? Effe wachten, we pinnen beneden wel even.
De Andalusische tuinen hier hebben hun beste tijd gehad. Dus we gaan richting Medina van Rabat met veel, heel veel winkeltjes. Het lijkt wel of elke Marokkaan middenstander is. Er lijkt ook een enorme ruilhandel te zijn.
We kijken onze ogen weer uit.
Even buiten de medina staat een les auto. Best handig met twee sturen.
We lopen langs de enige katholieke kerk in Rabat (Cathedrale Saint Pierre) en zien dat er een tramweg wordt aangelegd (met trams a la Sevilla). Het fraaie parlementsgebouw wordt door de Marokkanen zelf het `Huis van de Slapenden` genoemd. Langs het centraal station gaat het via de grote Moulay Sliman moskee en het paleis van de koning naar Necropool Chellah. In het grafcomplex nestelen een tiental ooievaars. Hier de hoofdingang.Op de terugweg naar het hotel zien we het Ministerie van Economie en Financien. Begrotingstekort in Marokko ? Effe wachten, we pinnen beneden wel even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten