Het zijn voornamelijk kinderen die naar school gaan.
We vinden de parkeerplaats gelukkig weer terug. Nergens staan hier ook straatnaamborden ! Het is een belevenis Marrakesh te verlaten door de ochtendspits. Enorm veel en allerlei verkeer, overal fluitende politieagenten die de zaak meer in de war sturen dan regelen. Verkeerslichten staan er voor spek en bonen bij. Het is overal een kwestie van gewoon voorrang nemen. Met veel adrenaline, maar zonder blikschade verlaten we deze hectische stad.
We gaan via de N-9 op weg naar de Hoge Atlas. Onderweg veel kleine dorpje en souks (markten) vanuit de hele regio zien we dan als enig verkeer op de weg, mensen op ezels. Echt duizenden ! 
Het gaat via Ait-Ourir en Taddert naar de Tiz-n-Tichka pas op 2300 meter. We zien, dat er zelfs nu nog sneeuw op de bergen ligt. We zijn in de buurt van de hoogste bergtop van Noord Afrika, de 4100 meter hoge Toubkal. Het landschap is kleurrijk. 
De huizen vertonen de kleuren van de grond waarop ze staan. 
Langs de oevers van de riviertjes proberen vooral vrouwen iets te verbouwen.
Af en toe komen we hier andere toeristen tegen die groepsgewijs reizen en op weg zijn naar de Sahara.
We stoppen voor muntthee en `kijke, kijke, nie kope` bij stalletjes met fossielen en mineralen.
Later doen we goede zaken als we tajines kopen.
Natuurlijk worden we eerst vrienden van de kooplui en willen ze op de foto vóór hun zaak. Goeie marketing !
Natuurlijk worden we eerst vrienden van de kooplui en willen ze op de foto vóór hun zaak. Goeie marketing !
We arriveren enkele uren later in ons comtabele hotel Dar Mouna, pal tegenover een van Marokko´s mooiste kasbahs, La Kasbah Aìt Ben Haddou.
Dit is ons uitzicht vanuit de kamer, Aìt Ben Haddou. is het niet prachtig !
Om de kasbah te bezoeken moet je een riviertje oversteken. Slimme jochies hebben blijkbaar de zandzakken waar de reisgids over rept weggehaald. Je moet of tot je knieen door het water of tegen betaling van 10 dirham met hun ezels ! We nemen de ezels.
Dit is ons uitzicht vanuit de kamer, Aìt Ben Haddou. is het niet prachtig ! Om de kasbah te bezoeken moet je een riviertje oversteken. Slimme jochies hebben blijkbaar de zandzakken waar de reisgids over rept weggehaald. Je moet of tot je knieen door het water of tegen betaling van 10 dirham met hun ezels ! We nemen de ezels.
We worden al opgewacht. Er wonen nog maar twee families, overdag zijn wel de werkplaatsen bevolkt en worden er natuurljk producten verkocht. 
Mike´s knieen hebben het zwaar, er zijn veel trappen.
Elk uur geven de schaduwen weer een ander beeld aan Aìt Ben Haddou.
Mike´s knieen hebben het zwaar, er zijn veel trappen.Elk uur geven de schaduwen weer een ander beeld aan Aìt Ben Haddou.
Op de kamer houdt Mike zorgvuldig haar dagboek bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten