Welkom

Welkom op deze blog waar ik regelmatig wat publiceer over ons huidige leven als pensionados. Afwisselend in Spanje en Nederland (de foto hierboven geeft onze huidige locatie aan). Mijn berichten kunnen verder over alles gaan wat ons (me) zoal bezighoudt. Reageren op een berichtje kan altijd. In de iPod op de blog kun je achtergrondmuziek starten. Als je je email-adres invult (onder het vertaalblokje), krijg je bij elke aanpassing van deze blog automatisch een mailtje.

woensdag 28 oktober 2009

2009-10-25 Fes, spirituele en religeuze hoofdstad

We staan weer vroeg op en na het ontbijt verlaten we Meknés. De 70 kilometer naar de andere koningstad Fes rijden we comfortabel over een autosnelweg. We zien ook hier wijnbouw. Onze eerste induk is, dat het een zeer welvarende stad moet zijn. In de Ville Nouvelle zien we mooie avenues en flink wat nieuwbouw en westers aandoende gebouwen. Totdat we de binnenstad naderen. Dennis loodst ons prima naar de dichtsbijzijnde Bab (poort) de medina in, waar we de auto achterlaten bij een gardien. We worden ervaren, want zonder gids vinden we via enkele steegjes ons hotel.
We checken in in het mooie Riad Sara (www.sarariad.com)
Ook hier prima kamers.
Na de gebruikelijke ontvangst met muntthee lopen we de kasbah in. Als eerste willen we de leerlooierswijk bezoeken. Een jochie wordt onze gids en loodst ons door een wirwar van steegjes. Net als we ons unheimisch beginnen te voelen, staan we voor een enorme en mooie winkel. Etages vol met lederwaren. Een Spaans sprekende verkoper - als gevolg van de werkeloosheid in Spanje is hij weer terug in Marokko - leidt ons naar boven. Via hun dakterras hebben we een mooi uitzicht op de leerlooierij. We krijgen een takje munt tegen de eventuele stank en een prima uitleg.
Toch kopen we er niets en vervolgen onze weg door de medina. Weer ontzettend veel winkeltjes, heel veel mensen, passerende ezels met vracht. Heel veel moskees met dito oproepen om te bidden. Fes is dé stad in Marokko waar de meeste koranscholen en madrassas zijn. Hier zitten ook de meeste fundamentalistische moslims. We kopen wat souvenirs, best leuk dat afdingen. Ook veel werkplaatsen van goud- en zilversmeden, touwslagers, leerbewerkers en naaiateliers. Het zijn uitsluitend mannen die hier werken, de vrouwen maken thuis de kettingen ed. Borduren en naaien doen de mannen.








Op de laagste plekken van de medina is de voedselmarkt. Winkeltjes met kruiden, groenten, etc. Ook slagerijen waar de kippen, eenden, kalkoenen, duiven klaar staan om geslacht te worden. er hangen halve schapen die worden uitgebeend. Er zijn ook `speciaalzaken`, zoals deze waar alleen kamelenvlees wordt verkocht. Er blijken zelfs kopers te zijn voor deze kamelenkop !
Wij besluiten het als lunch maar bij pizza met een groentesalade te houden in een hotel even buiten de medina. Dan een lange wandeling langs enkele sterattracties (in Dennis´ boekje : topattracties) Echter, de moskeen mogen we als niet-moslim niet in en de paleizen liggen achter dikke en hoge muren. Zelfs daar mag niet gefotografeerd worden, militairen fluiten agressief naar ons als we de camera pakken.

In de avond is het weer `follow that car`. Omdat de `petits taxis` maar 3 passagiers mee mogen nemen, hebben we er met ons vieren steeds twee nodig. Dus is het achter elkaar rijden. Luid toeterend racen ze ons naar de Ville Nouvelle. Daar wordt deze zondagavond op de kilometerslange Avenue Mohammed VI geparadeerd en geflirt. Veel mannen bij elkaar en vrouwen bij elkaar. Het lijkt wel een huwelijksmarkt. Ondanks de westerse invloed zitten de terrassen vol met uitsluitend mannen. Er wordt veel naar voetbal op TV gekeken.
Alle fonteinen (en dat zijn er heel veel) staan aan, zijn verlicht en uit luidsprekers galmt muziek. Als je maar een voet zet op het keurig onderhouden grasgazon, fluit een bewaker je terecht. Hele gezinnen staan bij de grote fonteinen naar het klank- en lichtspel te kijken, wij dus ook.Dennis meent ergens een McDonalds gezien te hebben. Aan de Arabische naam kunnen we het niet afleiden, wel zien we een M-logo. Voor de Marokkanen moet dit wel heel luxe zijn, er zitten veel toeristen en enkele bemiddelde Marokkanen. Toch is het slechts 60% van de Spaanse Mac-prijzen. Van wandelen krijg je honger, dus gaan we eens lekker uit ons dak. Even geen basis-zuren dieet of weightwatchers. Na al het lekkers besluiten we wel die kilometers terug naar de medina te gaan lopen..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten