Als we Marrakech inrijden zijn we verbijsterd. Mooie avenues met dito hotels. Het toerisme hier heeft ze blijkbaar geen windeieren gelegd. We rijden in één keer naar de medina en proberen op eigen houtje onze Riad (hotel) dat in de kasbah ligt te vinden. Lukt niet echt, dus in de buurt van een van de stadspoorten, Bab Achmed (what´s in a name), parkeren we de auto maar. De gardien denkt dat we gek zijn en vraagt 100 dirham, voor één nacht ! Wel een heel toeristische prijs. We komen 40 dirham overeen. Als we met het adres van ons hotel (Riad Sidi Ayoub) de weg vragen bemoeien zich - uiterst vriendelijk overigens - er 6 man zich mee. Omdat de meesten niet kunnen lezen, leidt dat tot niets. Zelfs taxi-chauffeurs blijken ons niet te kunnen helpen. Uiteindelijk vinden we er één die zegt de weg te weten. We nemen 2 taxies (want in zo´n `petit taxi` mag je maar met 3 man). En dan begint een rit dwars door de smalle steegjes en straatjes van de medina. Luid toeterend, bijna-botsingen. Het lijkt alsof we in een James Bond film met een achtevolgingsscene zijn beland. Met dichtgeknepen billen maken we wel kennis met het andere, exotische Marrakech.
We stoppen op een onguur plekkie. Hier zou het moeten zijn. Uit het niets staat een klein jochie voor ons die ons wel door de steegjes wil leiden naar ons hotel. Onze fooi stelt hem teleur, allah.
De directeur himself - Fouad El Ouarzazi - doet de fraaie poort open en stuurt het jochie weg.
Binnen wacht ons weer een decor uit een sprookje uit 1001 nacht (www.riadsidiayoub.com)
De kamers zijn ook prima.
Na de inmiddels gebruikelijke muntthee-ontvangst lopen we even later door de medina. Eerst even checken of de parkeerplaats van de auto nog kunnen terugvinden.
Dan naar Place Jemaa el-Fna, het plein waar de stad o.a. beroemd door is geworden.
We lunchen op een dakterras en hebben zo een prima overzicht wat er op dit plein zoal zich afspeelt. Op het terras lezen we, dat het doek is gevallen voor DSB. Benieuwd of Hassan dat ook leest.
De markt heeft ook hier weer veel kleuren en geuren.
En natuurlijk overal live muziek en acrobaten.
Na een bezoek aan de Koutoubia moskee begint het helaas te regenen en onweren.
We gaan dwars door de kasbah, richting Riad.
Onderweg schuilen we in een aardewerkfabriekje. Er wordt weer behoorlijk afgedongen en dus schaffen we wat aardewerk aan.
Het avondprogramma vervalt t.g.v. de regen, maar de maaltijd smaakt er niet minder door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten