Rond Ouarzazate (een vroegere garnizoensstad van het vreemdelingenlegioen) zijn honderden films opgenomen. Natuurlijk Lawrence of Arabia, maar ook de films met Harrison Ford en James Bond films. We rijden langs een aantal filmstudio´s
Na Ouarzazate verbreedt het dorre landschap zich en rijden we door immense weidse omgeving. Op bergpassen van ruim 2200 meter komen we schilderachtige figuren tegen.
We passeren heel wat kleine dorpjes met weer die kasbahs die eruit zien als zandkastelen.
We bereiken Agdz en dan begint één van de meest vruchtbare valleien van Marokko, de Draa Vallei. Ieder dorpje is hier een palm-oase.
Hier staan miljoenen dadelpalmen en bijna idem dito -verkopers langs de weg. Veel leuker is het om te kijken naar hoe ze die dadels plukken.
We zien hier trouwens overal de vrouwen de was doen in de rivier.
Als we eindelijk in Zagora aankomen lunchen we in het hotel waar we de routebeschrijving krijgen naar de plek waar de kamelentocht door de Berbers begint.
Natuurlijk even een foto maken van het beroemde bord, dat hier de Sahara begint en het per kameel nog 52 dagen is tot Timboektoe. Moet ineens aan `Kuifje in Afrika` denken. Gelukkig hebben we de comfortabele Nissan X-Trail tot onze beschikking.
Het is ruim twee rijden over dorre bergen en droge wegen met mooie vergezichten in een surrealistische maanlandschap. Na het stadje Tamegroute zien we een immense oranje zandduin eenzaam aan de horizon, een voorproefje voor de woestijn. Voorbij Tagounite maken we in Ouled Driss kennis met de kamelendrijvers, de Berbers.
Ali legt mij uit : niks geen 4x4. We moeten hier de auto achterlaten en bestijgen hier gewoon de kamelen. We krijgen een hoofddoek om (tegen de zon en wind) en gaan op pad.
Het is al laat, de zon staat laag en dat geeft natuurlijk mooie plaatjes
Hierbij wat plaatjes van onze begeleiders, Yoessef,
Ali,
De zonsondergang is wel heel kleurrijk hier.
Ons hotel voor één nacht, we doen het er maar mee.
Hier valt weinig in te checken en te fotograferen, gewoon gaan zitten dus.
Maar, we hebben all the way from Spain het lekkerste biertje op aarde meegenomen. De Mahou heeft nog nooit zo lekker gesmaakt. Pas daarna gaan we aan de muntthee. 
s´Avonds praten we uitgebreid met de Berbers die hier wonen. Het is een hard leven hier in de woestijn. Als ze een waterput moeten maken in de rotsbodem gaat dat handmatig met een snelheid van 1 meter per maand. Na de aanslagen in Casablanca in 2003 is er voor hen geen dynamiet meer te krijgen, dus moet het slaan van waterputten handmatig gebeuren.
Mike wordt al snel `la grandmere` genoemd en Fatima. En die laatste naam houdt voor ons verder de hele vakantie.. Het is donker, dus ook de fotograaf heeft rust
Mike wordt al snel `la grandmere` genoemd en Fatima. En die laatste naam houdt voor ons verder de hele vakantie.. Het is donker, dus ook de fotograaf heeft rust
Na de maaltijd liggen we op de tapijten naar boven te kijken. Het is pikkedonker. Stom, we hebben de zaklampen in de auto laten liggen ! We dachten een mooie sterrenhemel uit Spanje te kennen, maar wat we hier zien is werkelijk adembenemend mooi. De avond wordt afgesloten met een muziekoptreden van onze gidsen. Heel apart. Daarna is het stil, geen enkel geluid.
Ik zie de muzikanten alleen als ik met flitslicht een foto maak !
Iedereen zoekt daarna snel zijn bed (matras) op met een warme deken voor de koele Sahara-nacht.
Iedereen zoekt daarna snel zijn bed (matras) op met een warme deken voor de koele Sahara-nacht. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten