Vertrouwen

In het Financieele Dagblad van enkele dagen geleden een opvallend bericht : RABO heeft € 75 miljard gestald bij centrale banken. Omdat de RABO nog steeds een AAA-rating heeft, stallen steeds meer bedrijven en beleggers spontaan veel geld bij deze bank. Kwestie van vertrouwen. Het grootste deel - zo blijkt nu - heeft de RABO geparkeerd bij de ECB in Frankfurt. Nou begrijp ik ook waarom zoveel RABO-mensen tegenwoordig in Frankfurt werken. Maar het bewijst ook, dat er nog steeds een enorm wantrouwen onder banken is om elkaar geld uit lenen ! Slechte zaak. Tot op heden blijf ik - bij gebrek aan beter - maar vertrouwen hebben in de RABO. Lijkt voorshands beter dan mijn pensioengeld te bewaren in een van mijn vele oude sokken. Het wordt de hoogste tijd, dat de overheden nu eens echt ingrijpen en de banken verplichten zich op te splitsen. Er zouden weer echte spaarbanken moeten komen, waar je geld veilig is en investerings- en handelsbanken. Als spaarder zou je dan kunnen kiezen, een lagere rente en zekerheid bij een spaarbank of een hogere rente bij de andere typen banken. Als die laatstgenoemde banken failliet zouden gaan, hoeven overheden ze ook niet te helpen. Ik ben echter bang, dat die echte spaarbanken er niet snel zullen komen. Veel banken zijn een groot deel van die spaargelden kwijtgeraakt. Moet ik nou hopen, dat de RABO ook mijn pensioengeld heeft geparkeerd bij de ECB ? En gaat de ECB die potjes straks gebruiken om zwakke landen te redden ? Wie kun je nog vertrouwen ? Bij het opruimen van mijn overtollige kleding de komende tijd zal ik mijn oude sokken toch maar bewaren. 

(foto FD)