Verlies

Gisteren kregen we een telefoontje uit Melbourne. Neef Ron moest ons meedelen, dat zijn vader en mijn oom Peter Schreiner op 85 jarige leeftijd in een ziekenhuis was overleden. Peter was de jongste broer van mijn moeder en de laatst levende van zijn generatie. Tot voor anderhalve maand geleden nog woonde hij samen met zijn vrouw Ans in hun huis in Langwarrin, 56 jaar onafscheidelijk. Ondanks zijn ziekte (prostaatkanker) zorgde hij voor Ans die vrijwel blind en doof was. Een hele opgave. De laatste weken woonden ze - i.v.m. opgetreden hartproblemen van Peter - in een care home. Een longontsteking is hem uiteindelijk fataal geworden.

Peter was mijn godfather en met hem had ik een speciale band. Al in de sixties correspondeerde ik intensief met hem. Over alles wat een adolescent bezighoudt en over dat altijd fascinerende Australië.
In 1980 logeerden we enige tijd bij hem en meerdere keren hebben we elkaar ook in NL ontmoet. De laatste jaren zijn we weer wat intensief gaan emailen. Ook in de vele skype-gesprekken - soms 3 keer in de maand -  toonde hij zich altijd bijzonder geïnteresseerd in onze familie en in de vele aspecten van de wereld waarin we leven. Hij was een van mijn trouwste volgers van dit blog, vandaar ook deze hommage aan hem op deze plek. 
Ik mis hem nu al.