Van Accra naar Amsterdam

Door de huidige onrust in Noord-Afrika zwelt de vluchtelingenstroom uit dit deel van de wereld naar Europa snel aan. Het komt nu al vrijwel dagelijks voor, dat Afrikanen via de Zuidspaanse kust in gammele bootjes illegaal Europa bereiken. De lokale kranten hier schrijven er tegenwoordig alleen nog over als er boten omslaan. En dat gebeurt nog weleens. Alleen al aan de kust waar wij vanuit ons huis op kijken, tussen Nerja en Motril, treffen vroege vissers en verbaasde badgasten regelmatig aangespoelde verdronken vluchtelingen en bootjes aan. De Europese grenscontroles worden trouwens steeds beter. De hiervoor apart in het leven geroepen organisatie Frontex krijgt steeds meer macht, boten en vliegtuigen. In de haven van Málaga zijn regelmatig de schepen van deze internationale kustwacht te zien. Ook de Koninklijke Marine uit NL is aanwezig.   

Die bootvluchtelingen worden in Spanje de “sin papeles” (zonder papieren) genoemd, in gewoon Nederlands “illegalen”. Het zijn niet alleen vluchtelingen, maar ook "gewone" emigranten. Vaak straatarme en wanhopige mensen, die in de Sahara en op de Middellandse Zee hun leven wagen om hier hun geluk te beproeven. Maar wie zijn zij? Waarom precies nemen ze zulke grote risico's om hun eigen land te verlaten? En welke toekomst staat hun te wachten als zij erin slagen Europa te bereiken? We weten eigenlijk niets van hen.

Afgelopen maandag was het Wereldvluchtenlingendag. Een mooie aanleiding om toch maar eens het recente boek "Van Accra naar Amsterdam" te lezen, geschreven door Volkskrant correspondent Kees Broere.

Samen met co-auteur Sven Torfinn reist hij met de illegale migranten mee door de woestijn van Noord-Mali en Mauretanië. In Marokko ontmoetten zij illegale Ghanese jongeren die in een rubberboot de Middellandse Zee over willen steken. Zij trekken met hen naar de kust van Marokko, waar ze letterlijk aan den lijve ondervinden welke obstakels de migratiediensten weten op te werpen. In Amsterdam, ten slotte, vinden zij in de Bijlmermeer de Ghanese migranten die erin zijn geslaagd de tocht te voltooien. Het geluk dat zij zochten blijkt een illusie te zijn. Een getraumatiseerde toekomst is hun deel.

Dit boeiende en eigentijds emigratieverhaal is zeker de moeite waard om te lezen als je echt geïnteresseerd bent in deze materie.