Voordat we gisteravond twee concerten bezoeken, doen we de eergisteren al gestarte Ruta de la Tapa. Eigenlijk is het een soort kroegentocht zoals we die in Brabant kenden, maar dan leuker. Voor € 1,50 krijg je een drankje (biertje, tinto de verano etc) met in elke deelnemende bar weer een andere tapa. Er zijn twee routes (Morisca en Mudejar) langs in totaal 18 bars. Als je op je stempelkaart één route of 9 bars hebt gehad, krijg je gratis een camiseta (een T-shirt met Festival-opschrift). Nou, die twee of meer shirts halen we wel binnen. Dit jaar krijg je je eigen drinkbeker, dat scheelt een berg afval aan plastic bekertjes.
Hier nog wat sfeerplaatjes van een optocht en één van de vele eettentjes met hele lammeren, geiten en varkens aan het spit.
Het concert van AZIZA BRAHIM vindt plaats op de patio van het sfeervolle Casa del Apero. Haar repertoire is een muziekmix van de geluiden uit de Sahara en het ritme van de Cariben. In haar cd noemt ze het zelf een "fusion de música africana, saharaui con el rock y el blues". In haar optreden vraagt ze aandacht voor haar al meer dan 40 jaar in vluchtelingenkampen levende volk. Sinds de Spanjaarden vertrokken uit de Westelijke Sahara heeft Marokko dit land bezet (fosfaat !). De hele wereld lijkt dit leed te zijn vergeten. Meer op haar blog.
Ga voor een impressie van één van haar liedjes naar YouTube , daar heb ik een filmpje op gezet.
Na het "intieme concert" van Brahim, vindt het wat ruigere werk plaats op het grote podium van Plaza 3 Culturas. Hier treedt de Italiaanse groep NIDI D'ARAC op. Nog al contrasterend, maar geweldig goed. De stem van zanger Alessandro Coppola lijkt een beetje op Eros Ramazzotti. Het is vnl. traditionele muziek uit de laars van Italië met een stevige rock eromheen. Naast de melodieuze accordeon zwepen de violistes het publiek behoorlijk op. Ook hiervan een kleine mer de iPhone gemaakte impressie :Als we tegen twee uur naar huis rijden, zien we bij El Cerro een oude vos langzaam het pad oversteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten