Huisvlijt met olijven en amandelen

Dit jaar hangen aan de olivos (olijbomen) extreem veel aceitunas (olijven), veel meer dan voorgaande jaren. Eind van deze maand, vlak voordat we weer naar NL vertrekken, hebben wat uurtjes gepland om te oogsten. We zullen ze dan weer naar de olijffrabriek in Velez-Málaga brengen en er dan gelijk de verse olijfolie ervan mee naar huis nemen. Deze Extra Virgin is van de eerste persing, zonder hitte of chemische toevoeging en bevat minder dan 1% zuur. Dus de lekkerste olijfolie. 

Vanochtend halen we in zomerse temperaturen alvast een emmer vol groene olijven van de boom. Ze zijn dan nog vlezig, kruidig en wat hard. Ze gaan de eerste 10 dagen in een bad van koud water, wat we elke dag moeten verversen. Dan een pan op het vuur met 10% zeezout en verse kruiden van het land zoals majoraan en tijm. Verwarmen totdat het zout volledig is opgelost en de kruiden hun smaak hebben afgegeven. De olijven gaan dan in een aantal wekpotten met de warme pekel en anijszaad en knoflooktenen. In maart gaan we ze proeven. Als ze dan niet meer bitter zijn laten we de helft van de pekel eruit stromen en vullen we de potten aan met water. Als ze nog niet zout genoeg zijn en bitter moeten we wachten tot april. De nu nog groene olijven zullen dan wat bruinig zijn. Voor consumptie kun je ze dan nog marineren met verse olijfolie, thijm en sinaasappelschil. We zullen het gaan zien en proeven.

Na de lunch gaat Mike verder met het kraken van de gisteren geplukte amandelen. We hebben (nog) geen machine zoals de meeste campesinos hier met een amandelboomgaard. Maar we hebben de hele zondag (en volgende dagen) de tijd. De verse amandelen smaken in elk geval prima.
Op de achtergrond draait in iTunes op volle sterkte Tsjaikovski's Notenkraker-suite........