Terugreis naar NL via Extremadura

We besluiten nu eens een alternatieve route richting NL te nemen. Via Córdoba rijden we via de N432 (Bélmez, Azuaga, Berlanga) bij Zafra via de A66 richting Mérida. Even ten noorden van Córdoba zien we langs de snelweg een kolonie van werkelijk honderden ooievaars, zowel in de lucht als langs de rivier de Taag. Ze komen waarschijnlijk uit NL, want daar schijnt volgens een sms'je van mijn zus de herfst begonnen te zijn met regen en maar 11 graden. De bovenste foto is een van de kerken in Azuaga (waar we op advies van Rik Zaal heerlijk lunchen in restaurant Las Conchas , de "schelpen"). De foto hieronder is het castillo van Belmez.

In Mérida zien we veel overblijfselen uit de Romeinse bezetting, waaronder de langste brug van het toenmalige Romeinse rijk.


We nemen een besluit. Hier komen we zeker nog eens een paar dagen terug.

















Imponerend is de dehesa, geen weilanden geen bos, maar "bosweides". We zijn in de communidad van Extremadura, tegen de Portugese grens. Zo'n honderd kilometer rijden we door een gebied waar nu de runderen grazen op weilanden waar om de paar meter een kurkeik of steeneik staat. In het najaar - als de eikels vallen - grazen hier de wereldberoemde cerdos ibericos. Deze varkens (de "pata negra") eten de eikels en daardoor ontstaat (na gedroogd te zijn in de Alpujarras) die heerlijke ham. We rijden een mooie binnenweg (de SA220) en logeren in de Sierra de Peña de Francia in een Hotel El Porton de la Huebro in Vecinos (29 km ten zuiden van Salamanca).