Zwavelen

Vanochtend ben ik er al vroeg bij. Even na zevenen, de zon komt nog niet achter de bergen vandaan, staat dit wijnboertje zich al om te kleden. De dag begint met zoals de boeren hier zeggen veel “aire”, droog en geen zuchtje wind. Een prima ochtend om azufre over de 'vids' (druivenranken) uit te strooien. Azufre is zwavel, maar dan de natuurlijke, biologische variant: sulfide. Ik heb een zakje van 10 kg. Steeds doe ik een paar schepjes zwavelpoeder in een jutezak en die zak schud ik dan boven de struik op en neer. Door de gaatjes van het jute valt het gedoseerd, als een witte wolk, over de bladeren. Alhoewel mijn wijngaard niet zo groot is, ben ik toch alweer bijna drie uur met dit klusje bezig. Zodra de zon over de heuvel komt, ontstaat er wel wat beweging in de lucht. Dit zwavelpoeder beschermt de druif tegen verschillende soorten schimmels. Een mondmasker beschermt mij tegen dit poeder...



Twee jaar geleden zagen we in de haven van Vancouver deze enorme bergen azufre liggen. Mijn zwavel komt welhaast zeker van dichterbij. Marokko blijkt een enorme zwavel- en fosfaatproduktie te hebben.