Welkom

Welkom op deze blog waar ik regelmatig wat publiceer over ons huidige leven als pensionados. Afwisselend in Spanje en Nederland (de foto hierboven geeft onze huidige locatie aan). Mijn berichten kunnen verder over alles gaan wat ons (me) zoal bezighoudt. Reageren op een berichtje kan altijd. In de iPod op de blog kun je achtergrondmuziek starten. Als je je email-adres invult (onder het vertaalblokje), krijg je bij elke aanpassing van deze blog automatisch een mailtje.

woensdag 6 juli 2011

Cádiz, de oudste stad van Europa

Het hotel heeft een prima dakterras, met zwembad.Op de Mercado de la Concepcion van El Puerto de Santa Maria checken we 's ochtends vroeg nog eens die heerlijke visjes die we de avond tevoren hebben gegeten. Het zijn de Tapaculos, een soort tong. De Atun (tonijn) die hier wordt gevangen kost trouwens maar € 18,00 de kilo. 
We dwalen nog even door deze vissersstad met zijn fraaie kerk (compleet met kolonie ooievaars) en het palacio van de rijke koopman Aranibar (1660).

 Dan nemen we de catamaran-veerboot naar Cádiz. Sneller dan met de auto.
Mooie maar ruige tocht dwars door de Bahía de Cádiz waar we een zelfde soort galjoen voorbij zien komen als waarmee Columbus en zijn tijdgenoten in de 17e eeuw de wereld over zeilden. 
 We naderen de haven van Cádiz en hebben dit uitzicht.....
Vanaf het "upperdeck" van de citysightseeing-bus hebben we een prachtige indruk van deze stad die op een langwerpig schiereiland is gebouwd.
 Aan de voet van zo'n kathedraal smaakt elke lunch.
Onze "roadtrip" gaat eind van de middag weer zuidwaarts over de N-340 langs de zoutpannen. Dwars door pijnbossen richting Barbate. 
Ooit heel welvarend dankzij de atún (tonijn). Deze wordt gevangen in netten die in zee hangen. Je kunt hier ook dolfijnen en walvissen spotten, gaan we zeker nog eens doen.
Nu is Barbate een arme badplaats. De grote vissersschepen uit Coruña met een complete fabriek aan boord zijn te concurrerend gebleken voor de tonijnvissers hier die alles "met het handje" moeten doen. Tegenwoordig schijnen velen in dit dorp te verdienen aan de drugshandel tussen Marokko en Nederland. Wij vergapen ons aan de nabijgelegen Afrikaanse kust en ontdekken Tanger aan de horizon. Zo ongeveer het hele dorp ligt hier tot tien uur 's avonds aan het strand. Natuurlijk eten we de plaatselijke "atún almadraba".
Ons ontbijt de volgend ochtend in Bar el Bus : het traditionele glas versgeperste sinaasappelsap, twee geroosterde broodjes met tomatenpuree, olijfolie en een kop café con leche kost hier maar € 3,00 p.p. ! Ons één ster hotel € 45,=. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten